Categorie

Mama &zo

Begrijpt mijn peuter iets van Sinterklaas?
Mama &zo

Begrijpt mijn peuter iets van Sinterklaas?

James vindt de pepernoten leuker dan het cadeautje!

Het gaat zo ongelofelijk snel. Onze kleine peuter is al 2,5 jaar oud en heeft al verschillende keren zijn schoen mogen zetten maar begrijpt hij eigenlijk iets van Sinterklaas?

Ons huis hangt vol met Sinterklaasversieringen en we zijn daardoor extra in de Sinterklaasstemming. James speelt graag bij de Sinterklaasopenhaard en als hij nu een tekening maakt dan wil hij het liefst dat er een Sinterklaas op zijn papier staat.

Bij de peuterspeelzaal wordt er alles aangedaan om dit thema duidelijk te maken bij de kinderen. We hebben een lijst mee gekregen met plaatjes van alles wat met Sinterklaas te maken heeft zodat James mee kan kletsen op school. Hij komt verschillende keren met knutselwerkjes thuis van de stoombood, piet of het paard van Sinterklaas.

James vindt het interessant om ’s avonds voor de openhaard met z’n alle Sinterklaas liedjes te zingen en een wortel in zijn schoen te leggen maar als ik hem de volgende ochtend niks vertel, heeft hij geen flauw benul van het cadeautje in zijn schoen en gaat hij lekker spelen.

De pepernoten zijn favoriet. Als ik aan hem vraag of hij even bij zijn schoen wil kijken komt hij met pepernoten in zijn hand terug terwijl hij het cadeautje mooi laat staan. De lieverd.

Samen met James onze Sinterklaasinkopen doen!

Lisa en ik zijn dit jaar samen met James Sinterklaas inkopen gaan doen. Dit jaar lukt dat nog wel en alles wat hij nu ziet of weet is hij volgend jaar weer vergeten. James zit lekker in de buggy om zich heen te kijken naar de talloze mensen in de speelgoedwinkel. Hij wijst af en toe iets aan terwijl wij zijn Sinterklaascadeautjes opstappelen achter in de buggy.

James mag af en toe een cadeautje vasthouden want na een uur in de speelgoedwinkel heeft een peuter van 2,5 het ook wel gezien. Mama ook trouwens, het is zo lastig om écht iets leuks te kopen voor je kind. James vindt vooral auto’s leuk maar een zak vol auto’s vond ik ook zoiets..

Hij krijgt dit jaar een jongenspop inclusief een badje waar hij de pop ik kan wassen, puzzels voor onder de douche, natuurlijk wél wat auto’s en ik heb ook wat spelletjes gekocht wat we met z’n alle kunnen doen. De speelgoedmarkt van afgelopen zomer scheelt een hele hoop qua kosten. Dit is echt een aanrader!

Begrijpt mijn peuter iets van Sinterklaas.

We dachten dat hij het nog niet door zou hebben maar toen hij vervolgens een cadautje in zijn schoen kreeg wat we hadden gekocht waar James bij was en wij de ochtend daarna benoemde dat hij dit van Sinterklaas had gekregen zei hij: Nee, Lisa & mama cadeau!

Het is de bedoeling dat vanmiddag Sinterklaas en zijn pieten alvast drie cadeautjes komen afgeven. Mijn ouders, broer, zijn vrouw en hen kinderen komen ook gezellig in afwachting van de Sint. Het huis zit goed gevult en ik ben benieuwd hoe James hierop gaat reageren!

De vorige keer dat Lisa thuis kwam als zwarte Piet zei James direct: Hai Lisa. Terwijl ze nog geen woord had gezegd. Met Piet kan hij het sowieso wel goed vinden. Mits hij pepernoten bij heeft natuurlijk maar Sinterklaas hout hij het liefst op afstand.

5 December op pakjesavond dan komt Piet hopelijk tegen de ramen kloppen en een zak cadeautjes afgooien. Ze hebben het dan vast te druk om nog een keer naar binnen te komen. Dit vieren we met allebei de opa & oma’s en ik ben benieuwd hoe dat gaat verlopen met onze kleine peuter want vorig jaar vond hij het pakpapier nog het leukste van alles.

Begrijpt jullie peuter al het een en ander van Sinterklaas?

2 december 2017 door
De peuterpuberteit
Mama &zo

Hoe gaan wij om met de peuterpubertijd?

James heeft het woordje ‘Nee’ lang niet kunnen uitspreken…

Het heeft lang op zich laten wachten maar momenteel zitten we er middenin. De peuterpuberteit. Ik wist dat er een fase bestond die de peuterpuberteit heet maar ik had geen idee wat ik kon verwachten. De moeders die met een krijsend kind in de supermarkt staan kan ik nog met een grijns voorbijlopen. * afkloppen *.

Ik denk niet voorlang als ik het peutergedrag meemaak van James maar tot nu toe gaat boodschappen doen prima. Hij vindt het leuk om tegen iedereen aan te kletsen en te sjansen met de meiden achter de kassa. Hij fixt altijd wel een snoepje van iemand. Ik weet niet zo goed van wie hij dit heeft… 😉

James heeft het woordje ‘nee lang niet kunnen of willen zeggen. Ik dacht naïef dat hij dit woordje zou overslaan en dat daarmee de peuterpuberteit een stuk minder heftiger zou zijn als bij andere gezinnen. Het tegendeel is waar. James kent sinds hij naar de peuterspeelzaal gaat ook het woordje: ‘nee’, ik bedoel: ‘NEE’ en stelt ons vaak op de proef.

De tip: ‘Stel openvragen aan je kind!’ slaat nergens op!

Ik heb gelezen dat je jouw kind het beste open vragen kunt stellen. Een gesloten vraag waarin je peuter wel ja of nee moet zeggen kan frustrerend worden. Ik wens je veel succes en ik kan alvast vertellen dat deze tip bij ons absoluut niet werkt. Een open of gesloten vraag, het maakt voor James geen bal uit.

‘Wil jij met de blokken spelen of wil jij met mama samen tekenen?’ Een leuke open vraag toch? James schreeuwt hier net zo goed ‘NEE!’ op dan op de vraag: ‘Kom, dan gaan we samenspelen!’.

Peuter zijn ongeremd en moeten zich leren beheersen.

Dat James nu in de peuterpubertijd zit is logisch. Hij gaat naar de peuterspeelzaal waar hij kinderen ziet die zich verschillend kunnen gedragen. Als peuters denk je nou eenmaal dat je al ontzettend groot en zelfstandig bent. Althans, dat proberen ze te worden en net zoals de échte pubertijd gaat dit gepaard met verschillende (heftige) emoties!

Het probleem met peuters is dat ze relatief weinig zelfstandig kunnen doen. Dit veroorzaakt vaak grote frustraties. Stemmingswisselingen ten top! Het komt regelmatig voor dat James met een vrolijk gezicht naar bed gaat en onwijs boos en verdrietig is als hij wakker wordt.

Peuters zijn ongeremd en moeten zich nog leren beheersen. Dit kan driftbuien veroorzaken. Huilen, schreeuwen, stampvoeten, zich laten vallen, armen over elkaar. Ik heb inmiddels alles al voorbij zien komen. Ik las op internet dat de meeste driftbuien na vijfminuten over zijn. Dit is bij onze peuter niet het geval. Het kan zomaar zijn dat James 20 minuten boos staat te stampvoeten!

Afleiden helpt inmiddels niet meer.

Het frustreerde aan dit alles is dat peuters nog niet goed genoeg kunnen praten om alles precies uit te leggen. James is voornamelijk geïrriteerd als hij vraagt; ‘broek aan?’. Als ik dan zijn broek aan wil doen zegt hij: ‘Nee broek uit’. Het lijkt op een spelletje maar James is bloedserieus. Ik geef hem twee kansen en daarna is het klaar. James wordt dan boos.

In de voorgaande maanden was dit nog een simpel onderwerp. Ik kon James op ieder moment afleiden. Als ik vroeg of hij wilde kijken naar de hond in de tuin, de vogels in de lucht of de auto in de hoek van de kamer dan was hij alweer vergeten dat hij boos of verdrietig was.

Dit lukt nu minder goed. Niet goed. Niet meer kan ik beter zeggen. Ik ga met hem praten als hij een driftbui krijgt door een ja/nee verhaal. Als hij op dat moment niet luistert dan is voor ons de beste manier om hem te negeren.

Hoe gaan wij om met de peuterpubertijd?

Ik blijf bij hem in de buurt. Ik doe mijn eigen ding en ik wacht tot hij rustiger wordt. Als ik met hem ga praten terwijl hij staat te stampvoeten heeft het geen enkele zin. Ik laat hem tot rust komen voordat ik met hem ga kletsen. Dit werkt voor James prima. Als hij eenmaal rustiger is benoem ik zijn emotie en vertel ik hem dat hij ook boos, verdrietig of bang mag zijn.

Dit zijn de relatief makkelijke dingen. Het gaat er anders aan toe als hij niet luistert en of iets doet wat niet mag. James heeft er een handje van om met zijn speelgoed te gooien. Dit vinden wij niet goed. Het probleem komt als hij het moet oprapen. Als hij niet luistert en lelijk doet moet hij na drie keer waarschuwen op de gang.

James staat de stampvoeten op de gang voor ongeveer een kleine twee minuten. Als hij dan weer naar binnen mag om het op te rapen, wil hij zelf graag op de gang blijven. ‘Nee, jij gang!’ zegt James dan. (Hij noemt zichzelf jij’.

Als het eenmaal is gezakt komt hij met een ondeugend en lachend gezicht naar binnen, raapt zijn speelgoed op en komt bij mij op schoot een knuffel halen.

Je bent geen slechte ouder!

De peuterpuberteit vergt een hoop van energie van de ouders. Je bent absoluut geen slechte ouder als je kind een driftbui heeft. Dit alles heeft te maken met een normaal proces en hoe je ook met je kind omgaat, de driftbuien zullen ongetwijfeld komen.

Het is zaak om zo duidelijk en consequent mogelijk te zijn. Hier heeft het kind veel baadt bij.

Hoe gaan jullie om met de peuterpubertijd? Laat het weten in de comments dan kunnen we ervaringen uitwisselen.

22 november 2017 door
Met je peuter naar de kapper
Mama &zo

Met je peuter naar de kapper!

De eerste keer naar de kapper was super eng!

James zijn haren groeien onwijs snel. Het lijkt erop dat zijn haren alles aan het inhalen zijn van zijn eerste levensjaar. James is het meest van de tijd kaal geweest in het eerste jaar. Dit heeft hij van zijn vader, hij had dat ook alleen duurde het bij hem nóg langer voordat hij een aantal sprietjes op zijn hoofd had.

Het eerste jaar konden we dus besparen op de kapper maar het is daarna zo snel gaan groeien dat de eerste keer kapper onvermijdelijk werd. We hebben al enkele jaren een thuiskapper die bij mijn ouders komt. Het leek me wel zo gemakkelijk om James ook te laten knippen door haar.

De eerste keer bij de kapper vond hij logischerwijs enorm eng. Er komt iemand die hij nauwelijks kent aanlopen met een schaar, doet een keep om en gaat aan zijn haren zitten. We hebben hem toen der tijd gewoon in de kinderstoel voor de televisie gezet en op deze manier was het redelijk te doen.

Naar de herenkapper met mijn peuter.

James is inmiddels ge- upgrade naar een peuter en dit zorgt ervoor dat ik alles een stuk beter kan uitleggen. De laatste keer dat hij naar de kapper moest was de thuiskapper niet beschikbaar en zochten we naar een kapper die op dezelfde dag nog tijd had om James zijn haren te knippen.

We kwamen uit bij een herenkapper die wel even tijd had ’s middags. Hoe schattig is dat? Mijn peuter bij de herenkapper! De binnenkomst was even spannend. Hij wilde graag zo snel mogelijk weg. Het huilen stond hem nader dan het lachen maar hij verpeuterde zichzelf tot een grote peuter en ging met behulp van mama in de kappersstoel zitten.

Deze herenkapper had een speciaal hoekje voor kinderen. Inclusief een televisie en een hele coole eenden föhn wat alles is leuker maakt voor een kind. Oh ja en niet te vergeten een grote pot met spekjes waar James zijn ogen niet vanaf kon houden. Hij ging keurig zetten en liet alles op zich afkomen.

De welbekende kapperskeep vinden kinderen meestal spannend maar deze vrolijke kinder- keep was voor James geen probleem. Het was even schrikken toen de kapper wat water op zijn haren spoot om alles goed te kunnen doorkammen maar kijkend naar de sprookjesboom ging dit prima.

Met mijn peuter naar de kapper gaat prima!

Ik vind het mooi om te zien hoe hij nadat hij geknipt is zoveel ouder lijkt. De babyharen vervliegen en er komt een model in zijn haar. Hij verandert in een schattige kleine peuter naar een stoere grote jongen.

James doet het super goed. In het begin moet ik hem een beetje afleiden en ga ik gehurkt bij zijn stoel zitten om alles nog even extra duidelijk te maken. Als hij klaar is en een grote spek in zijn mond mag stoppen is het een groot feest.

Als we thuiskomen met James laat hij vol trots zijn haren zien aan papa, ‘kijk jij haar’. James noemt zichzelf ‘jij’. Erg verwarrend kan ik je vertellen maar goed, James is nog te moeilijk om uit te spreken.

James zijn haren groeien nu zo snel dat we bijna iedere acht weken wel naar de kapper moeten. Hoe vaak ga jij met je peuter naar de kapper? Vindt hij of zij het leuk of juist spannend?

20 november 2017 door
Mama &zo

Vanaf welke leeftijd slapen met een kussen?

Van een babykamer naar een peuterkamer.

James ligt nu een jaar in een peuterbed met een peutercommode en een peuterkast in een peuterkamer. We zijn hier relatief vroeg mee begonnen omdat we op dat moment gingen verhuizen en het handiger was om vanaf dat moment zijn babykamer te vervangen voor een peuterkamer.

Hij heeft een rechthoekige kamer met een groot raam waardoor de indeling van zijn babykamer moeilijker was. Het wennen aan de peuterkamer ging prima. We hebben hem overal bij betrokken en extra momenten boven gespeeld zodat hij af en toe in zijn bed kon klimmen voordat hij ’s avonds naar bed moest.

We hebben hem in de bed gelegd en heeft vanaf moment één lekker doorgeslapen. James vond vooral zijn dekbed die ik expres met een leuke print had gekocht, superleuk. Hij vertelt hele verhalen tegen de dieren die op zijn dekbed staan. James slaapt ook nog met een slaapzak aan daar voelt hij zich prettig bij en ik vind het prima. Blijft hij toch nog een klein beetje klein..

Mijn baby was een buikslaper!

Als je een dekbedovertrek koopt voor je peuter zit hier standaard een kussensloop bij. Men adviseert om kinderen tot drie jaar niet met een kussen te laten slapen. Dat heeft alles te maken met ademnood. Je kind kan zich op een of andere manier in een kussen wurmen en niet sterk genoeg zijn om zichzelf eruit te redden.

James is net zoals zijn moeder een echte buikslaper. Dit was in het begin superspannend maar hij sliep als baby al een stuk beter op zijn buik dan op zijn rug. Ik weet niet of ik het had aangedurfd zonder babyfoon met camerafunctie na al die nare verhalen op het internet.

Vanaf welke leeftijd slapen met een kussen?

Ik slaap zelf pas enkele jaren met een kussen. Ik vond dat niet prettig liggen omdat ik zelf ook op mijn buikslaap. Mijn hoofd lag dan hoger dan mijn lichaam en dan kreeg ik nekpijn. Dit is inmiddels veranderd omdat ik zo af en toe draai in mijn slaap maar een kussen is alsnog niet persé nodig voor mij.

Als je kind van drie jaar of ouder om een kussen vraagt dan kun je hier best mee beginnen. Ik laat James zelf komen met de vraag of hij een kussen mag maar zolang hij dit niet doet, mist hij niks.

Er zijn genoeg mensen die al eerder beginnen aan het een hoofdkussen. Ik denk dat je dit als ouder zelf wel merkt aan je kind. Als je merkt dat je kind vaak met zijn of haar hoofd gaat liggen op zijn knuffels, zou je kunnen kiezen voor een hoofdkussen. Ook al is je kind dan nog geen drie jaar.

Het is wel raadzaam om een kinderkussen te kopen. Deze zijn vaak wat smaller en dunner dan een groot hoofdkussen en ligt net wat prettiger voor een kind. De meeste kinderen zullen erover beginnen omdat ze het bij papa of mama zien en het interessant vinden.

Vanaf welke leeftijd slaapt jouw kind met een hoofdkussen? en Waarom? Laat het weten in de comments dan kunnen we ervaringen delen!

 

17 november 2017 door
Tot welke leeftijd traphekjes?
Mama &zo

Tot welke leeftijd is een traphekje nodig?

Je huis babyproof maken.

Iedereen die zwanger is gaat op internet kijken naar verschillende lijstjes. Je hebt lijsten voor de vluchtkoffer, een lijst om de spullen in de babykamer compleet te maken en een lijst waarin staat wat je moet doen om je huis babyproof te maken.

Je kunt dan denken aan de stopcontacten afdekken, gevaarlijke kabels wegwerken, schoonmaakmiddel verplaatsen naar een kastje hoger, deurstoppers en traphekjes plaatsen.

We hebben de stopcontacten afgedekt en op een veilige plek geplaatst toen wij ons huis gingen verbouwen. De kabels liggen voornamelijk onder het laminaat verwerkt en in één hoekje in de huiskamer. Je kunt nou eenmaal niet alles wegwerken en daarom is het belangrijk dat je als ouders blijft opletten.

Deurstoppers hebben wij nooit gehad. We hebben één tussendeur op de begane grond die altijd dicht zit of helemaal open staat. James weet dat hij niet zomaar aan de deur mag komen. Schoonmaakmiddelen liggen weliswaar onder in het kastje maar wel met een slotje erop zodat James hier niet bij kan komen.

Traphekjes plaatsen is belangrijk.

Traphekjes zijn wat mij betreft een van de belangrijkste dingen die je huis babyproof kunnen maken. Je baby die nog lief en schattig op het kleed ligt te rollen kan van het een op het andere moment op de eerste traptrede klimmen. Opletten geblazen dus!

We hebben tot afgelopen maand iedere keer de traphekjes dichtgedaan als we naar boven gingen. James is nu echter kundig genoeg om de trap op de juiste manier op te lopen of af te gaan.

Het komt steeds vaker voor dat James beneden blijft wachten als ik boven iets moet pakken of een was in de wasmachine wil doen. Ik laat dan de deur en de traphekjes open zodat hij altijd naar mij toe kan lopen. Ik ben natuurlijk nooit uren boven, hooguit een minuut of vijf om de was te sorteren en in de machine te stoppen

James blijft dan liever spelen met zijn auto’s in de woonkamer. Als James naar mij toe wil komen dan hoor je hem drie straten verderop vragen waar ik ben en of hij ook naar boven mag. Ik zorg ervoor dat hij niet op zijn sokken loopt zodat hij kan uitglijden maar dat hij zijn schoenen aan heeft of juist op blote voeten loopt.

Tot welke leeftijd is een traphekje nodig?

Als James met mij mee loopt naar boven om de was te gaan doen, doe ik de traphekjes dicht. Terwijl ik de was opruim op de eerste verdieping kan hij hier op een veilige manier spelen zonder van de trap te vallen.

Het advies is om een traphekje te laten hangen totdat je kind vier jaar oud is. Dit is voornamelijk omdat kinderen die ’s nachts uit hun bed gaan, niet slaapdronken de trap af kunnen wandelen.

Wij laten de traphekjes voorlopig hangen. We zetten ze alleen steeds vaker open zodat James naar ons toe kan lopen wanneer hij dit wil. Als hij ’s avonds naar bed gaat, doen we standaard alle traphekjes dicht.

James komt niet gemakkelijk uit zijn bed, hij heeft een hoge rand en slaapt nog in een slaapzak maar het is niet onmogelijk om eruit te klimmen. We weten inmiddels hoe creatief en lomp James kan zijn. De traphekjes zitten ’s avonds op slot!

Heb jij traphekjes, waarom wel en waarom niet? Gooi jij er weleens een was in terwijl je peuter beneden wacht? Of vind je dit onverantwoord? Laat het weten in de comments!

10 november 2017 door
Tot wanneer middagslaapje peuter?
Mama &zo

Tot welke leeftijd het middagslaapje van een peuter?

Twee keer per dag slapen.

In het eerste levensjaar van James sliep hij twee keer op een dag. ’s ochtends werd hij tussen 6:00 en 7:00 uur wakker maar begon om 9:00 uur alweer te gapen. Hij had het toen duidelijk nodig om twee keer per dag te slapen. Na zijn ochtendslaapje aten we fruit, gingen we samen spelen en na de lunch was het tijd voor zijn middagslaapje.

Het twee keer per dag slapen was na zijn eerste jaar niet meer van toepassing. Hij begon steeds vaker te huilen als hij ’s ochtends naar bed moest of James deed er langer over om ’s avonds in slaap te vallen. Het ochtendslaapje ging eraf. In het begin had James hier stiekem wat moeite mee maar dat was een kwestie van wennen.

James slaapt nu ’s ochtends alleen als hij ziek is of als hij enorm vroeg besluit om wakker te worden. Ik leg hem dan na het fruitmoment in bed maar dan slaan we zijn middagslaapje over anders is hij ’s avonds te wakker om naar bed te gaan. We brengen James ’s avonds om 19:00 uur naar bed. Dit heeft hij echt nodig want anders kakt hij helemaal in. Als we iets speciaals hebben of we komen later terug van visite dan is het geen probleem dat het wat later wordt. 20:00 uur is het max.

Ik hield mezelf strikt aan zijn slaapschema.

Ik heb mezelf in het begin strikt gehouden aan zijn slaapschema. James heeft bijvoorbeeld nauwelijks in de buggy geslapen. Als ik zag dat hij moe werd, ging hij naar bed en dat voor James prima. Hij was het gewend. Dit zorgde ervoor dat ik vaker aan huis gekluisterd zat omdat hij van mij in zijn bed moest slapen.

Als James het fijn vond om ook in de buggy te slapen was het geen probleem maar dit was niet het geval. Hij kon vaak de rust niet vinden waardoor hij dan oververmoeid raakte en we ’s avonds langer deden over het naar bed brengen.

De teugels heb ik iets losser gelaten.

James was en is een druk jongetje die net als zijn moeder af en toe over zijn grenzen heen gaat. Wij als ouders moeten deze grenzen bepalen. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik het belangrijk vind dat op tijd zijn rust neemt. De televisie heb ik liever niet aan maar dit heeft hij, vooral eind van de middag, net voor het eten, nodig om even tot rust te komen.

De teugels heb ik iets losser gelaten nu hij wat ouder is en zelf wat meer kan vertellen. Als James moe is wil hij ook graag naar bed. Wat dat betreft kijk ik per dag wat we doen met zijn middagslaapje. James heeft het over het algemeen nodig om ’s middags te slapen. Vooral nu hij naar de peuterspeelzaal gaat is hij bekaf als hij thuis komt. Maar als we een verjaardag hebben of we gaan een dagje weg, hoeft hij niet meer perse van ’s middags naar bed.

Hoe doen jullie dit? Slaapt jullie peuter nog steeds iedere middag of slaat hij of zij ook weleens over?

7 november 2017 door
Mijn peuter wil niet zindelijk worden
Mama &zo

Mijn peuter wil niet zindelijk te worden!

Samen lezen en wachten tot er iets in het potje valt.

Afgelopen week schreef ik een artikel over onze aanpak om James zindelijk te maken. Het was geen verplichting maar we gingen een poging wagen. Dit liep iets anders dan we hadden gehoopt.

James vindt het interessant om te zien hoe zijn pop op het potje gaat zitten en zijn behoefte doet. Spelenderwijs ging hij steeds vaker op het potje zitten. Weliswaar met zijn kleding aan maar goed, het was een vooruitgang.

De beste tijd om het potje neer te zetten is na de lunch. Ik doe James zijn luier uit en samen gaan we op het potje zitten. Dit houdt in dat hij op het potje gaat zitten en ik daarachter met een boek in mijn handen.

Samen lezen en wachten tot er vanzelf iets in het potje valt. Het wierp zijn vruchten af want af en toe kwam er daadwerkelijk iets in zijn potje terecht. Trots als een pauw liep hij samen met mij mee naar het toilet om te zien hoe zijn behoefte verdween in het toilet. ‘Doei poep!’ riep James trots. Ook als het een plasje was trouwens maar dat terzijde.

Als papa of Lisa thuiskwamen van het werk, rende hij naar de deur, pakte hij hen hand en liep naar het toilet om duidelijk te maken wat hij had gedaan. Een sticker van een heel stoer vet gaaf dier werd op de koelkast geplakt en James was trots.

Huilend rende hij in mijn armen als hij moest poepen’.

Ineens wilde James niets meer met het potje te maken hebben. Als ik na de lunch zijn potje liet zien was het ineens: ‘NEE NEE NEE!’. Oke prima, doen we het niet. We zijn gezellig verder gaan spelen met de auto’s en zijn trein maar iedere keer als hij aanstalte ging maken om te poepen, gewoon in zijn luier, hield hij dit in.

Dit was absoluut niet de bedoeling. We zouden een poging wagen maar een verplichting moest het niet worden. Dit voelde James kennelijk anders. Huilend rende hij in mijn armen als hij moest poepen, hij werd bang.

Ik heb het potje even verstopt en we praten thuis even niet over poep, plas of het potje. We stoppen ermee. James is er kennelijk nog niet aan toe en dat is prima. Hij komt vanzelf wel weer en hij is nog jong genoeg. Desnoods beginnen we er pas aan als hij drie wordt.

Even was ik bang dat het echt een probleem zou worden. James hield een dag lang alles in en toen ik hem ’s avonds om 23:00 uur goed ging leggen rook ik dat hij inmiddels gepoept had. In zijn slaap heb ik hem verschoond en de volgende dag was het geen issue meer voor James.

Het is voorlopig goed zoals het is!

Hij geeft nog wel iedere keer aan als hij moet poepen, wat ook betekent dat hij moet plassen. Dit onderscheid kan hij nog niet goed benoemen. Als hij dit aangeeft zeg ik dat dit gewoon kan omdat James toch een luier aan heeft. Het potje staat onder de tafel, hij kan het zelf pakken als hij het nog eens wil proberen.

We vinden het voorlopig wel even goedzo. James is er nog niet aan toe en dat is prima. Als we binnenkort een Sinterklaaslijstje gaan maken dan zullen we daar een Baby Börn boy- pop opplakken. Hij kan huilen, lachen maar poept en plast ook op het potje. Wellicht wakkert dit iets aan en zo niet, ook prima!

6 november 2017 door
Waarom peutergym zo belangrijk en leuk is?!
Mama &zo

Waarom peutergym belangrijk en leuk is?!

We begonnen met babyzwemmen!

De tijd gaat razend snel. Toen onze peuter nog een dreumes was heb ik verschillende activiteiten uitgeprobeerd om te kijken wat James leuk vond. Zo heb ik een tijd met James onder babyzwemmen gezeten. Dit was een goede keus want hierdoor is hij niet bang voor water. Dat heeft ook zijn nadelen want hij ziet totaal geen gevaar en kan zo het water inspringen als hij daar zin in heeft. Ons boefje. Opletten geblazen dus!

Ik had alleen geen zin om iedere week twee ochtenden te priegelen in het kleedhokje. James was toen der tijd nog nèt geen dreumes en kon nog niet zelf zitten. Thuis deed ik alvast mijn badpak aan, dat scheelde tijd en je kind omkleden is ook prima te doen. Maar met een Maxicosi, alle handelingen die ik moest uitvoeren om eindelijk in het zwembad te belanden en daarna weer in de auto te zitten was het voor mij, fysiek gezien, te zwaar.

Het doel wat ik voor ogen had, was bereikt. James is niet bang voor water, ook niet om kopje onder te gaan en lekker te spetteren. De handelingen en ’theorie’ wat ik bij babyzwemmen heb geleerd pas ik nu zelf toe in de praktijk als we met z’n alle gaan zwemmen. Dus dat hoofdstuk is afgesloten.

Het begin van peutergym!

Als dreumes was James een jongetje die graag op ieder meubelstuk stond en zich op die manier overal op, onder en tussen probeerde te wurmen. Ik ging op internet zoeken en ik kwam uit bij peuterdansen. Nu leek dit mij ontzettend leuk maar aangezien Merijn en ik allebei absoluut niet kunnen dansen en James hier ook niet geïnteresseerd in leek, hebben we dat maar gelaten voor wat het was.

We kwamen bij peutergym terecht. Als een dreumes die al ontzettend vroeg kon lopen liep hij tussen de nèt wat oudere peuters rond en klauterde op zijn eigen manier op de gymtoestellen. James vond het spannend, was terughoudend en iets wat verlegen maar ik zag dat hij genoot.

James is tot op heden enigszins, op zijn neefje Sam na die een halfjaar ouder is dan hijzelf heeft hij maar weinig leeftijdsgenoten waar hij mee kan spelen. De kinderen op de peutergym overvielen hem met hen enthousiaste geschreeuw. Dit was even wennen maar inmiddels is hij uitgegroeid tot een volwassen- peuter(puber) die met veel plezier mee doet aan dat enthousiaste geschreeuw.

Waarom peutergym zo belangrijk en leuk is?!

Ik heb even getwijfeld om ons opnieuw in te schrijven voor een seizoen peutergym. Ik was bang dat het teveel zou worden in combinatie met de nieuwe indrukken op de peuterspeelzaal. Kinderen en met name peuters en kleuters zijn dol op bewegen, klimmen en rennen. Het is goed voor de ontwikkeling en dat heeft mij overstag gehaald om door te gaan.

Hij vindt het geweldig. Als ik het nu vergelijk met het eerste seizoen peutergum is het een wereld van verschil. Waar hij toen nog stevig aan mama’s hand van toestel naar toestel liep, rent hij nu door de gehele zaal als een zelfverzekerd mannetje. Aan kinderen is hij inmiddels gewend door de peuterspeelzaal wat het eigenlijk alleen maar leuker maakt voor hemzelf!

James leert op de peutergym ontzettend veel. Hij moet in het begin in de kring zitten, vertellen dat hij aanwezig is. We beginnen met een liedje, dan even wachten op de uitleg van de gymjuf over de toestellen en dan kan het gymmen beginnen. James leert hier wat ‘wachten’ betekent doordat hij moet wachten op de kinderen die voor hem zijn.

Het duurt in totaal drie kwartier. Dat is precies goed, want daarna is hij afgemat en al zijn energie kwijt op een positieve gezonde manier. Aan het eind van de peutergym gaan we opnieuw in een kring zitten, zingen we een liedje en zeggen we elkaar gedrag.

Ik ben blij dat ik toch ben gegaan als ik zie wat voor voldoening hij haalt uit de gym. Het is gezond, hij kan zijn energie kwijt en leert ontzettend veel van de kinderen om zich heen.

5 november 2017 door
Welke sinterklaascadeautjes kopen voor je peuter?
Mama &zo

Welke Sinterklaascadeautjes kopen voor je peuter?

Wat bezield die man?

Het is november. De winter is officeel begonnen (voor mijn gevoel) en de bomen zijn kaal. De winterjas hangt aan de kapstok en de sjaals, mutssen en handschoenen zijn van zolder gevist. Ik probeer het zolang mogelijk te rekken maar de tijd dat je je handen om en om in je broek doet terwijl je de buggy duwt omdat je het vertikt om handschoenen aan te doen maar het eigenlijk al veel te koud is, is aangebroken.

De winter is leuk, knus, gezellig, een tikje romantisch en liefdevol maar ik moet toegeven dat ik af en toe nog steeds zwijmel over de zomermaanden waarin een jas, trui of handschoenen niet nodig zijn en je met je korte broek naar buiten kunt wandelen zonder continu buienrader te bekijken.

We hebben hier in huis al meerdere malen de verwarming omhoog moeten krikken omdat we anders de ijspegels aan onze neus hebben gehangen. Oke, iets wat overdreven geloof ik. Maar die ene dure wintermaand staat voor de stoep. Sinterklaas is alvast zijn baard aan het kammen en zijn koffers aan het pakken om vanuit het heerlijke zonnige Spanje te vertrekken naar ons koude kikkerlandje, wat bezield die man eigenlijk?

Cadeautjes verstoppen.

Het is de tijd dat de folders op de deurmat vallen waar allerlei zogenaamd speciaal afgepreist speelgoed in staan. De tijd dat de 13e maand van december al in november is uitgegeven. Ik ben op tijd begonnen, afgelopen zomer ben ik samen met Lisa naar een speelgoedmarkt geweest alvast voor deze dure decembermaand!

De cadeautjes lagen verstopt op zolder. Dit moet echt al bij onze peuter, en goed ook want hij kan tijdens het spelen op de zolder nogal eens in het hok wat vol staat met koffers, rommel, spelletjes en dus ook zijn cadeautjes, belanden.

Ik had hier dit jaar moeite mee. In een inpulsieve bui nam ik iedere dag een stuk speelgoed wat eigenlijk voor de decembermaand bedoelt was, naar beneden. James had aldus mij niet leuk- genoeg speelgoed om mee te spelen. In ieder geval niet wat bij zijn leeftijd hoort. Oke, misschien had ik een klein puntje maar toen ik vanmorgen de cadeautjes wilde tellen voor in de zak van Sinterklaas, telde ik er twee.

Een jongenspop voor een jongenspeuter?

Nee, ik weet het. Niet zo slim. Het is mijn eigen schuld. Maar ik vond het speelgoed wat ik had gekocht zelf ook zo leuk. Dus, ik heb inmiddels drie nieuwe cadeautjes via Marktplaats aan de haak geslagen. Deze keer heeft Lisa ze verstopt, niet alleen voor James maar ook voor mij! 😉

Als ik beneden om me heen kijk naar het speelgoed van James kom ik tot de conclussie dat het meerendeel van zijn speelgoed wielen heeft. Ik heb een grote kralenset gekocht. Dit heeft hij op de peuterspeelzaal mee gespeelt en dat vond hij geweldig. Dus mama kan aan de strijk!

Een pyama en een dekbekovertrek met een leuke print is zoals ieder jaar ook weer van de partij. Ohja, en ik heb een jongenspop voor hem gekocht. Bij oma vindt hij het leuk om met poppen te spelen en aangezien hij straks in de minderheid is hier thuis, leek het mij wel gaaf om een jongenspop te kopen die kan poepen, plassen en huilen. Ik ben benieuwd wat hij hiervan gaat vinden.

Lees ook: Gescheiden en de feestdagen, hoe doen wij dat?

Hebben jullie nog niet- al- te- dure- maar- toch- leuke- cadeau tips? Laat het weten in de reacties. Ik ben benieuwd!

4 november 2017 door
Zwangerschap en IBD
Mama &zo

Zwangerschap en IBD

Zwangerschap en IBD vergt meer planning.

De medicijnen die ik nu gebruik zorgen ervoor dat ik niet zwanger mag worden. Als dit onverhoopt wel gebeurd zal ik de ongeboren vrucht moeten weghalen. Het voordeel van samenleven met een vrouw wat tegelijkertijd ook een nadeel kan zijn, is dat dit niet ‘zomaar’ gebeurd.

Mijn medicijnen moeten minimaal een half jaar gestopt zijn voordat we onze eerste poging mogen wagen. De meeste medicijnen voor de ziekte van Crohn heeft geen invloed op de vruchtbaarheid. Als de ziekte van Crohn actief is kan dit wel het geval zijn. Zwangerschap en IBD vergt dus net iets wat meer planning dan bij iemand die gezond is.

Als je ziekte actief is dan heb je ‘iets’ grotere kans op een spontane miskraam. Het is dus verstandig om te wachten tot het moment dat je ziekte minder of niet actief is voordat je aan kinderen begint.

Extra controles tijdens je zwangerschap.

Het is het best als je jouw arts in vertrouwen neemt en aangeeft dat er een kinderwens is. Zij kunnen dan kijken of dat kan met de medicijnen die je gebruikt en of je ziekte nu in remissie is. Het is wellicht iets minder romantisch dan je jezelf had voorsteld maar jouw gezondheid en de gezondheid van je baby gaat boven alles.

Bij mijn zwangerschap van James is er besloten om het traject via het ziekenhuis te laten verlopen. Het was noodzakelijk om iedere twee weken op controle te komen. Niet de gehele zwangerschap maar vanaf 20 weken was ik daar iedere week te vinden.

Het kindje kan bij de ziekte van Crohn wat kleiner zijn en om die reden en natuurlijk de standaart complicaties willen ze dit graag streng controleren. Een voordeel is dan meer echo’s en beeld van je kindje als alles goed verloopt!

Je ziekte wordt over het algemeen minder snel actief na de bevalling.

IBD en zwangerschap vertelt per persoon zoals de ziekte ook per persoon verschilt. De eerste weken van mijn zwangerschap had ik energie voor tien terwijl ik in het laatste trimester niet voorruit te branden was. Mijn ziekte was op dat moment in remissie, dit werd tot grote verbazing van mijn artsen vrij snel na de bevalling weer actief. Het schijnt zo te zijn dat het hormoon wat vrijkomt tijdens de zwangerschap en bevalling ervoor kan zorgen dat je een langere tijd geen last hebt van je ziekte.

Tijdens de zwangerschap had ik meer last van mijn buik. Dit kwam omdat James op een gegeven moment zo weinig ruimte had en helemaal tegen mijn darmen aan geplet zat. Dat deed ongelofelijk veel pijn kan ik je vertellen. James kwam tegen allerlei littekenweefsel, vernauwingen en wellicht nog enkele ontstekingen aan waardoor ik hier meer last van had.

Zwangerschap en IBD, mijn ervaring.

De bevalling van James eindigde na een dag lang ploeteren in een keizersnede. Dit heeft echter niets te maken met de ziekte van Crohn. Mijn bekken zijn te smal om hier via een normale weg een kind uit te persen. Jammer, ik had het graag anders gezien maar kan hier prima mee leven.

De volgende bevalling zal daarom ook eindige in een keizersnede. Het voordeel is dan dat het hoogstwaarschijnlijk een geplande keizersnee wordt wat als je het mij vraagt een stuk prettiger zal verlopen dan een spoedkeizersnede.

Mijn ervaring met Zwangerschap en IBD, het is prima te doen zolang je tijdig overleg heb met je arts en je onder strenge controle bent bij een goed ziekenhuis. Ik heb de vermoeidheid als een groot nadeel ondervonden maar onthoud dat er, al lijkt het soms van niet, ooit een betere tijd aankomt!

Zwangerschap en IBD, het breng je wellicht wat meer planning maar het is prima te doen. Heb jij ervaring met zwanger zijn en een chronische ziekte? Laat het weten in de comments!

31 oktober 2017 door
Onze peuter een derde ochtend naar de peuterspeelzaal
Mama &zo

Onze peuter een derde ochtend naar de peuterspeelzaal?

De peuterspeelzaal verhuist.

James zit nu dik twee maanden op de peuterspeelzaal. Hij vindt het geweldig om naar ‘school’ te gaan. De eerste paar bezoeken was het afscheid moeilijk maar inmiddels staat hij ons uit te zwaaien: ‘Doei mam!’.

Het ziek zijn heeft er ingehakt. Hij begon net wat meer contact te leggen met de andere kinderen. James moet nu weer van vooraf aan beginnen en daar helpt de herfstvakantie ook niet echt bij.

De peuterspeelzaal waar James nu op zit gaat verhuizen. Dit gaat in het nieuwe jaar plaats vinden. We hebben even getwijfeld of we hier beter op konden wachten maar ik vond het belangrijker dat James ging wennen aan kinderen in zijn omgeving. De verhuizing is voor ons eigenlijk alleen maar positief. James gaat naar een gebouw bij ons op de hoek van de straat waar hij later hopelijk ook naar school kan gaan.

Een kinderdagverblijf was nooit aan de orde.

Een andere ruimte lijkt me geen probleem. De kinderen blijven ongeveer hetzelfde en James krijgt een vaste juffrouw die hij nu ook al ziet. We merken dat James nu met sprongen voorruit gaat en dan heb ik het voornamelijk over zijn taalontwikkeling. Het schijnt dat peuters 10 nieuwe woorden per dag leren. Dit is bij James soms het dubbelen.

Ik merk dat hij het geweldig vind om naar school te gaan en daar de uitdaging vindt die hij thuis af en toe mist. Een kinderdagverblijf is voor ons nooit een optie geweest. De kosten spelen een rol maar daarnaast was ik nooit nodig. Ik ben fulltime thuis op twee middagen vrijwilligerswerk na wat Lisa kan opvangen dus dan is de keuze snel gemaakt.

We overwegen een derde ochtend naar de peuterspeelzaal.

Als we kijken naar James en het plezier wat hij eruit haalt om naar school te gaan overwegen we een derde ochtend of middag naar de peuterspeelzaal. Het zal eerder een ochtend worden omdat hij in de middag nog slaapt en dat ook nog echt nodig heeft.

Het is natuurlijk per kind verschillend maar ik merk dat James, als enigs kind, het extra leuk vindt om kinderen om zichten te hebben waar hij van kan leren een mee kan spelen. Echt samenspelen is nog niet van toepassing maar de peuters onderling zoeken elkaar wel vaak op wat te brabbelen.

Als je ouders ken je jouw kind het beste!

Er zijn ook nadelen. Ieder kind kletst op zijn eigen manier. Als ouders weet je vaak precies wat je kind bedoelt of zegt. James heeft ook een aantal woorden die wij als ouders goed begrijpen maar de juffrouw op de peuterspeelzaal, snapt hier geen dan geen snars van. Begrijpelijk maar voor mijn als moeder wel moeilijk.

Laatst wilde James graag een doos met bosspullen meenemen naar school. Hij liet vol trots zien wat hij had gevonden in het bos. Hij vertelde hele verhalen tegen de juffrouw. Ik stond erbij en vertaalde af en toe een woord. Dit liet me beseffen dat het anders was geweest als ik er niet bij stond.

‘Sam oma bos’ zei James. De juffrouw heeft geen flauw benul dat er een Sam in de familie zit en dus dacht zei dat hij samen met oma naar het bos is geweest. Ik kan me voorstellen dat het soms best frustrerend is voor een peuter.

In het nieuwe jaar gaan we kijken naar de mogelijkheden. De dagen moeten ook niet overvol worden gepland. James gaat momenteel twee ochtenden naar school en iedere zaterdag naar de gym. Het verloopt nu prima. Ik ben benieuwd of hij een derde ochtend naar de peuterspeelzaal net zo leuk vindt als wij nu denken.

25 oktober 2017 door