Mijn peuter wil niet zindelijk te worden!

Samen lezen en wachten tot er iets in het potje valt.

Afgelopen week schreef ik een artikel over onze aanpak om James zindelijk te maken. Het was geen verplichting maar we gingen een poging wagen. Dit liep iets anders dan we hadden gehoopt.

James vindt het interessant om te zien hoe zijn pop op het potje gaat zitten en zijn behoefte doet. Spelenderwijs ging hij steeds vaker op het potje zitten. Weliswaar met zijn kleding aan maar goed, het was een vooruitgang.

De beste tijd om het potje neer te zetten is na de lunch. Ik doe James zijn luier uit en samen gaan we op het potje zitten. Dit houdt in dat hij op het potje gaat zitten en ik daarachter met een boek in mijn handen.

Samen lezen en wachten tot er vanzelf iets in het potje valt. Het wierp zijn vruchten af want af en toe kwam er daadwerkelijk iets in zijn potje terecht. Trots als een pauw liep hij samen met mij mee naar het toilet om te zien hoe zijn behoefte verdween in het toilet. ‘Doei poep!’ riep James trots. Ook als het een plasje was trouwens maar dat terzijde.

Als papa of Lisa thuiskwamen van het werk, rende hij naar de deur, pakte hij hen hand en liep naar het toilet om duidelijk te maken wat hij had gedaan. Een sticker van een heel stoer vet gaaf dier werd op de koelkast geplakt en James was trots.

Huilend rende hij in mijn armen als hij moest poepen’.

Ineens wilde James niets meer met het potje te maken hebben. Als ik na de lunch zijn potje liet zien was het ineens: ‘NEE NEE NEE!’. Oke prima, doen we het niet. We zijn gezellig verder gaan spelen met de auto’s en zijn trein maar iedere keer als hij aanstalte ging maken om te poepen, gewoon in zijn luier, hield hij dit in.

Dit was absoluut niet de bedoeling. We zouden een poging wagen maar een verplichting moest het niet worden. Dit voelde James kennelijk anders. Huilend rende hij in mijn armen als hij moest poepen, hij werd bang.

Ik heb het potje even verstopt en we praten thuis even niet over poep, plas of het potje. We stoppen ermee. James is er kennelijk nog niet aan toe en dat is prima. Hij komt vanzelf wel weer en hij is nog jong genoeg. Desnoods beginnen we er pas aan als hij drie wordt.

Even was ik bang dat het echt een probleem zou worden. James hield een dag lang alles in en toen ik hem ’s avonds om 23:00 uur goed ging leggen rook ik dat hij inmiddels gepoept had. In zijn slaap heb ik hem verschoond en de volgende dag was het geen issue meer voor James.

Het is voorlopig goed zoals het is!

Hij geeft nog wel iedere keer aan als hij moet poepen, wat ook betekent dat hij moet plassen. Dit onderscheid kan hij nog niet goed benoemen. Als hij dit aangeeft zeg ik dat dit gewoon kan omdat James toch een luier aan heeft. Het potje staat onder de tafel, hij kan het zelf pakken als hij het nog eens wil proberen.

We vinden het voorlopig wel even goedzo. James is er nog niet aan toe en dat is prima. Als we binnenkort een Sinterklaaslijstje gaan maken dan zullen we daar een Baby Börn boy- pop opplakken. Hij kan huilen, lachen maar poept en plast ook op het potje. Wellicht wakkert dit iets aan en zo niet, ook prima!