Browsing Tag

Persoonlijk

Een eigen bedrijf met twee kinderen!

Zij the beauty ik the brains.

In dit artikel kun je lezen dat Lisa niet lekker in haar vel zat. Dit had heel veel redenen die in dat artikel wat duidelijker worden. Een van die redenen was haar werkplek. Hier was zij niet blij mee. Het was een thuiszorgorganisatie waarbij het lastig was om aan de uren te komen. Lisa moest dagelijks twee keer werken om aan haar uren te komen. Dat was teveel.

Lisa had al eerder haar wens uitgesproken om ooit een eigen bedrijfje te runnen. Het realiseren is er nooit van gekomen. Wat dat betreft vullen we elkaar goed aan want met mijn werkervaring vind ik het leuk om alles te onderzoeken en als het lukt, te realiseren.

Mijn ouders hebben altijd een eigen onderneming gehad en dat heeft ook altijd in mijn bloed gezeten. Ik vind dit alles enorm interessant en leer iedere dag meer. Zij the beauty en ik de brains 🙂

Ondernemen is risico lopen!

Logo ontworpen, Jasje besteld, informatie ingewonnen en gewoon de stap gewaagd. Eerst ging Lisa 50/50 werken maar dit werd al snel minder op contract en na drie maanden was ze fulltime werkzaam in haar eigen bedrijf > Lisazorgtextra.

Ondernemen is risico lopen. Dat zal altijd zo blijven, ook in de zorg. De Corona’s zorgde ook voor ons voor onzekerheid. Er was uiteraard genoeg werk maar dan moesten we ook bij die instelling blijven. Logisch i.v.m verspreiden van het virus.

Als Lisa het naar haar zin heeft en leuke collega’s heeft dan proberen we een periode opdracht te regelen zodat we net iets meer zekerheid hebben wat betreft de inkomsten.

De vrijheid zorgt voor veel rust.

Ik heb weer een blij meisje. De vrijheid wat je hebt als je voor jezelf werkt is veel waard voor haar. In principe hoeft Lisa nooit meer te werken met kerst en oud- en nieuw want dit plannen we allemaal zelf in. Vakanties en andere vrije dagen kunnen we allemaal zelf indelen dus dat zorgt voor veel rust en een vrolijke Lisa.

Er zit veel papier, bel en regelwerk in naast dat Lisa iedere maand een bepaalde omzet probeert te draaien. Op de momenten dat een van ons thuis is moet de ander op de computer om te werken. Dit zorgde ervoor dat we nooit als gezin bij elkaar waren.

Een eigen bedrijf met twee kinderen.

Het blijft voorlopig lastig, want Marlie gaat natuurlijk nog niet naar de peuterspeelzaal en we hebben er samen voor gekozen dat we Marlie de eerste twee jaar zelf willen verzorgen.

Zakelijk en privè liep door elkaar heen. In de avonduren als we elkaar zagen dan ging het alleen maar over het werk. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. We hebben sinds een aantal maanden een kantoor gehuurd waar een van de twee in alle rust kan werken.

Lisazorgtextra bestaat bijna èèn jaar en in september ga ik starten met de opleiding tot medisch secretaresse zodat ik haar nog meer kan ondersteunen in haar werk.

Wij zijn super blij met deze keuze. Een eigen bedrijf heb je 24/7 maar wij vinden het prachtig om hiermee bezig te zijn, te groeien en te leren.

20 juli 2020 door Lonnekedewin

Geen categorie, Persoonlijk

Reizen met je kind en een chronische ziekte buiten Europa.

Op vakantie met je kind.

Als de situatie het toelaat proberen wij ieder jaar een tripje te maken naar het buitenland. Wat dat betreft is James een verwende peuter die al twee keer in zijn leven op vakantie is geweest. De eerste gezinsvakantie was in Frankrijk en vorig jaar zijn we naar Spanje vertrokken. De plannen zijn om nog eens naar Amerika te vliegen maar hiervoor zijn er andere voorbereidingen nodig als een tripje binnen Europa zoals oa een ESTA. Later in dit artikel lees je hier meer over.

Wat ons betreft is een vakantie met je kind onder de vier jaar prima te doen. Mits jezelf een beetje relaxed blijft. Ik werd bijvoorbeeld hard uitgelachen toen ik een koffer besteedde aan alleen maar speelgoed voor James. Achteraf werd ik hartelijk bedankt. James heeft zowel de vlucht als de vakantie met zijn eigen speelgoed gespeeld en als je kind het naar zijn zin heeft, is het voor de ouders ook gauw goed.

Dit jaar zouden we eigenlijk op vakantie gaan naar mijn broer en schoonzus in Amerika. Zij hebben inmiddels een dochter gekregen en een mooi huis gekocht. Hoewel social media een prima platform is om alles te kunnen zien en te delen, blijft het een lastig verhaal. Je wil immers gewoon zien waar je familie woont, hoe ze leven en vooral knuffelen.

Een tripje buiten Europa vergt een goede voorbereiding.

Een tripje buiten Europa en in ons geval naar Amerika vergt wat andere voorbereidingen naar een ‘simpele’ vlucht naar Spanje. Je zit immers minimaal 8 uur in het vliegtuig en zie dan je peuter maar te vermaken. Een koffer vol met speelgoed of niet, het wordt een stuk lastiger.

Ik ben zelf een aantal keren in Amerika geweest. New York heb ik gezien, Atlanta ben ik geweest en ook in Houston ben ik een tijdje verbleven. Dit waren allemaal vakanties met mijn ouders. We gingen dan speciaal voor mijn broer. Het scheelde ons veel geld want de accommodaties waren uiteraard bij mijn broer op dat moment.

Het lijkt mij geweldig om James en Lisa dezelfde ervaring te geven en nu zeker omdat James kan spelen met zijn nichtje. Wij zochten uit wat je moet voorbereiden voor een reis naar Amerika want zoals ik al zei, dat is andere koek als een tripje van twee weken naar Spanje.

Wat moet je regelen voor je vlucht naar Amerika?

Zo ben je bijvoorbeeld verplicht om een ESTA te hebben want als je hier niet over beschikt wordt je geweigerd voor de vlucht. De ESTA is in 2009 ingevoerd en is bedoeld voor het veilig reizen, waarmee alle reizigers vooraf gescreend en geregistreerd kunnen worden. Het geeft dus best een veilig gevoel.

Een ESTA geeft overigens geen garantie om het land daadwerkelijk binnen te mogen. Bij aankomst kan de beslissing alsnog gemaakt worden om je te weigeren. Gelukkig gebeurt dit zeer zelden en zou ik me hier ook geen zorgen over maken als je jezelf altijd volgens de wet hebt gedragen.

Als de ESTA is goed gekeurd dan vervalt deze binnen 90 dagen. Je kunt dus 90 dagen onbezorgd in Amerika verblijven. Wil je langer in Amerika verblijven, wonen of werken, dan heb je een Visum nodig.

Een paspoort en een ESTA is trouwens ook nodig voor minderjarige. Als wij naar Amerika vertrekken zullen we deze dus ook moeten aanvragen voor James. Gelukkig heeft hij al een paspoort voor het geval dat we met spoed naar Amerika zouden moeten. Ik vond dat wel zo’n veilig idee met familie buiten Europa.

De ESTA wordt dan ook gekoppeld aan je paspoort. Als deze dus niet meer geldig is dan vervalt de ESTA en dien je deze opnieuw aan te vragen.

Het grootste leerproces voor ons is om de ESTA een tijd voor de reis aan te vragen zodat alles op tijd binnen is. Zo zijn wij het bijvoorbeeld een keer vergeten waardoor we een dag voor de vlucht in de stress zaten. Gelukkig werden wij geholpen door Visumbuitenland bij de aanvraag van ons ESTA waardoor wij met spoed een aanvraag hadden geplaatst en alles alsnog in orde was voor de vlucht.

Reizen buiten Europa als je chronisch ziek bent.

De eerste jaren met de ziekte van Crohn moest ik er niet aan denken om op vakantie te gaan. Niet in Europa maar al helemaal niet buiten Europa. Inmiddels heb ik mijn draai hier in gevonden en weet ik exact waar ik voor mezelf op moet letten. De ziekte van Crohn heeft geen handleiding en je dient dus zelf te onderzoeken wat voor jou het beste werkt.

Het toilet in het vliegtuig was iets wat mij altijd tegenhield. Laten we eerlijk zijn, je zit liever thuis op je gemak als je buikpijn hebt. Maar als je zo gaat denken dan kom je nergens meer. Ik heb dit proberen los te laten, neem altijd een setje extra kleding mee voor het geval dat en ik zorg voor voldoende medicijnen die ik op dat moment kan innemen.

De kosten van gezondheidszorg in Amerika kunnen een stuk hoger liggen dan in Nederland. ALs je in Amerika gebruik (moet) maken van een dokter, ambulance of het ziekenhuis wordt dit niet altijd vergoed door je zorgverzekering. Een reisverzekering is een belangrijk document waar je dit soort dingen mee kunt voorkomen. Het is altijd goed om je hierover goed te laten informeren.

Reizen buiten Europa vergt wat voorbereidingen en het is belangrijk dat je jezelf goed laat informeren. En wil je weten hoe onze vakantie was met onze peuter in Spanje? Klik dan op deze link.

21 februari 2019 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Soms moet je een stapje terug doen..

Ik moest voor mezelf kiezen.

Vrijwilligerswerk drie keer in de week. De scheiding die inmiddels officieel is. Het verhuizen van mijn ex-partner waar we midden in zitten. Mezelf verdiepen in toeslagen, werk en dus veel telefoneren. Dagen achter de computer om van alles uit te zoeken. Een begroting maken van mijn nieuwe leven waar ik nu met een been in sta en al het ‘oude’ nog moet afsluiten zodat ik met frisse moed aan het ‘nieuwe’ kan beginnen. James ondertussen brengen en ophalen van de peuterspeelzaal, tekeningen maken over de nieuwe situatie en veel tijd met hem doorbrengen zodat hij het naar zijn zin heeft en toen.. toen was het stil op Lonneke Schrijft.

Ik wist niet meer hoe ik al het bovenstaande moest bolwerken en de druk om iedere dag een artikel te plaatsen hielp niet mee. Ik moest voor mezelf kiezen en alles even laten voor wat het was. Dat heb ik gedaan, met pijn en moeite want LonnekeSchrijft is een groot deel van mijn leven. Mijn werk en mijn passie. Ik ben hier het liefst de hele dag mee bezig maar soms, heel soms moet je een stapje terug doen voordat je weer keihard kan knallen en daar hang ik nu tussenin.

De ziekte van Crohn en stress.

Jullie hebben op mijn Facebookpagina kunnen zien dat het momenteel niet goed gaat met mijn gezondheid waardoor ik ook even een stapje terug moest doen. Het begon met flinke gewrichtsklachten en uiteindelijk had ik zoveel buikpijn dat ik, nu nog steeds, bezig ben met allerlei testen om te kijken wat er nu precies aan de hand is met mijn lichaam.

De stress die ik heb door de eerste alinea van dit artikel is het uiteraard verergerd of zelfs de oorzaak. Stress is funest voor de ziekte van Crohn maar je kunt ook stress krijgen DOOR de ziekte van Crohn.

Mijn lichaam snakte naar het infuus.

Ik ben gisteren naar het ziekenhuis geweest voor mijn Entyvio infuus. Mijn lichaam snakte naar het infuus. Ik voelde de vloeistof direct naar mijn buik verplaatsen, heb jij dat ook weleens gehad? Het doet geen pijn, het is juist een prettig gevoel maar dat zal wel iets psychologisch zijn dat je voelt dat er ‘iets’ naar de pijnlijke plek gaat en het dus helpt.

We kijken nu per dag hoe het gaat. Ik doe rustig aan en hopelijk gaat ik mezelf beter voelen. Ik heb het nu wel weer gehad met bedlegerige dagen!

De ziekte van Crohn & stress hoe ga jij hiermee om? Laat het weten in de comments dan kunnen we hierover kletsen.

24 februari 2018 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Happy Lisa day!

Dromen over deze tijd die nu werkelijkheid is.

Ja schat, dit is even wat anders dan een blog over onze mooie huisje. Een speciaal artikel voor mijn Lisa. Het klinkt misschien wat bezitterig en dat bedoel ik niet zo maar ook weer wel 😉 Ik ben blij dat Lisa mijn meisje is.

Gefeliciteerd lieverd, ik ben het niet vergeten. Thank God. Ik ben namelijk enorm slecht in datums dus dat kan er nog weleens bij in schieten. Erg slecht maar nu dus niet. Jouw cadeautje hebben we al samen beleefd op onze grote verrassingsdag en we zijn natuurlijk nog een dagje naar de sauna geweest waarop we allebei genoten hebben.

Ik weet nog dat we, bijna een jaar geleden, samen lagen te dromen over deze tijd waarin we iedere dag naast elkaar in slaap mogen vallen en we samen ontwaken. Het was een mooi begin, onze relatie en die tijd zal ik dan ook nooit vergeten.

We lijken op elkaar maar we zijn ook zo verschillend.

Jij bent een speciaal meisje. Überhaupt maar vooral voor mij. Jij hebt mij mezelf laten leren kennen en tovert iedere dag weer een lach op mijn gezicht. Natuurlijk met up en downs zoals dat in iedere relatie gaat maar we slaan er ons goed doorheen, al zeg ik het zelf!

Er moeten nog een aantal dingen gebeuren om van ons huis een thuis te maken. Ik vind het leuk om dit met je samen te doen, het is een heel project maar we hebben de tijd en gelukkig beleven we daar ook enorm veel lol mee. Tot midden in de nacht met pijn in ons rug een kast okel- geel gaan verven, dat zijn wij.

We lijken op elkaar maar we zijn ook zo verschillend. Ik weet nog dat we in het begin zeiden dat we wel tweelingzusjes konden zijn, nou dat beeld is inmiddels wel een beetje veranderd, toch? Het feit dat we zo verschillend maar toch ook weer op elkaar lijken zorgt ervoor dat onze relatie is zoals die is en we gelukkig zijn met elkaar.

Samen herinneringen maken!

Deze wintermaanden zijn koud en saai maar toch maken we er iedere dag opnieuw een feestje van samen. We kijken stiekem nu al uit naar het feit dat we precies over zes maanden lekker samen met James in Spanje zitten. De tweede vakantie die we gaan realiseren, best bijzonder toch? Ik kan niet wachten om alles vast te leggen zodat we er net zoals de vorige vakantie nog maanden van kunnen nagenieten.

We hadden beide de keus om iets leuks te bestellen op internet vanuit ons kerstpakket. Wil jij een koekenpan of speelgoed voor James? Nee, ik wil dat niet. Ik wil samen herinneringen maken dat is namelijk zoveel meer waard dan een tijdloze koekenpan. Deze sauna dag, een avondje bankhangen met een filmpje en de dagjes uit samen dat zijn de dingen die er voor ons toe doen. Herinneringen maken.

Gefeliciteerd schatje!

Gefeliciteerd met je verjaardag schatje. Het wordt een gezellige dag, je feestje moet nog even op zich laten wachten door de rest van de verjaardagen in de familie maar over een week maken we er een gezellig feestje van samen.

Ik hoop dat ik nog héél véél verjaardagen van jou met jou kan en mag vieren. Gewoon, omdat jij jij bent en ik nog altijd stapelgek op je ben.

Liefs van mij!

Feliciteren jullie Lisa in de comments, dat vindt ze vast leuk!

12 januari 2018 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent?

Je bent niet verplicht om te vertellen dat je ziek bent.

Als je een sollicitatiegesprek hebt dan wil je aangenomen worden. Dat lijkt mij duidelijk maar wat vertel je en wat vertel je niet? Het blijft een lastige kwestie en het is voor iedereen anders. In dit artikel vertel ik over mijn ervaring. Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent of niet?

Overal op internet staat iets anders. Iedereen doet waar hij of zij zich prettig bij voelt. Dat moet je ook vooral blijven doen en jezelf niet laten beinvloeden door andere. Ook niet door dit artikel. Een hele hoop mensen verzwijgt het tegen hen werkgever omdat ze bang zijn dat het consequenties heeft voor het sollicitatieproces en veel mensen vertellen het omdat ze open en eerlijk willen zijn.

Je bent het niet verplicht om te melden dat je chronisch ziek bent en officieel mag een werkgever je op grond van je ziekte niet afwijzen. Wij weten allebei dat dit wel gebeurd en daarom kan ik de keuze om het te verzwijgen of later te vertellen, goed begrijpen. Ik zelf vertel het altijd netjes vanaf het eerste moment ondanks ik weet dat het een gevaar kan zijn ga ik uit van het goede in de mens en in de maatschappij.

Mijn ouders hebben jarenlang een onderneming gerund. Het woord: ‘werken’ was voor ons als kinderen al vroeg bekend. Wij hebben geleerd om al vroeg voor ons zelf te zorgen en ons eigen geld te moeten verdienen. En zeg nou eerlijk? De hand ophouden voor papa en mama voelt toch ook niet prettig? Ik vind het fijn om iets te kopen waar ik zelf hard voor gewerkt heb. Dat geeft een gevoel van voldoening en trots.

Chronisch zieke mensen hebben een doorzettingsvermogen waar je U tegen zegt.

Als je dit als werkgever leest hoop ik dat je nadenkt over wat ik nu schrijf. Als je chronisch ziek bent heb je vaak al enorm veel meegemaakt in je leven. Levenservaring vind ik persoonlijk belangrijker dan een studie die je jarenlang volgt en natuurlijk tot op zekere hoogte want je kunt niet alle functies uitvoeren zonder hiervoor een studie te hebben gevolgd maar je begrijpt wat ik bedoel.

Mijn doorzettingsvermogen is zo groot dat als ik de griep heb, gewoon ga werken. Als ik mezelf ziek meld op mijn werk wil het zeggen dat ik met 40 graden koorts op bed lig. Een hoofdpijntje, een buikpijntje of een ander ongemak is voor mij geen reden om mezelf ziek te melden terwijl iemand die nooit ziek is, dit eerder zou doen. Dat is dan weer het voordeel van het aannemen van iemand die chronisch ziek is.

Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent?

Het blijft jammer dat sommige werkgevers hierover vallen maar ik ken, vanuit mijn ouders, natuurlijk ook de andere kant van het verhaal. Je wil dat je bedrijf blijft functioneren, door blijft rollen en als je iets niet wil is het ziekmeldingen. Dat zorgt bij de werkgever dan weer voor hoofdpijn. Je kunt het dus van twee kanten bekijken en ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Bij mijn komt mijn blog er ook bij kijken want die gaat voornamelijk over mijn leven als jonge moeder met de ziekte van Crohn & zo. Ik vertel mijn ervaringen over het ziek zijn en het heeft dan weinig zin voor mij om het niet te vertellen. Een keer op internet neuzen en mijn blog is te vinden.

Wat doen jullie? Vertellen jullie het direct tegen je werkgever of wacht je hiermee en waarom? Vertel het in de comments zodat we ervaringen kunnen uitwisselen.

11 januari 2018 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?

Ik vind het leuk om romantisch te zijn.

Ja, ik houd ervan om zo nu en dan iets romantisch te organiseren. Lonneke vindt het over het algemeen niet nodig. Tja, verschil moet er zijn natuurlijk. Iedereen is anders. Ik heb op een of andere manier de behoefte om zo nu en dan iets extra’s te regelen voor haar. Jullie kunnen dit ook zien in de video’s die wij maken op hetlevenvantweevrouwen.

Ik had een hartje met kaarsjes op onze slaapkamer gezet en met rozenblaadjes een pad gelegd van haar kantoor naar onze slaapkamer zodat het direct duidelijk was toen ze uit haar kantoor liep. Het is mooi om te zien dat ze dan totaal niet weet hoe ze moet reageren en verlegen wordt.

We hadden gisteren negen maanden verkering en toen Merijn en Lonneke samen huizen aan het kijken waren, ging ik met James alles voorbereiden. Het klinkt als iets groots maar dat was het niet. Ik had gezorgd dat de tafel leuk gedekt was, het vlees was gesneden zodat we konden bakplaten met het vlees wat we nog hadden, op haar bord stond een lieve kaart die ik had geschreven en boven op bed lagen er allerlei rozen, 9 om precies te zijn.

Zij is een stuk minder romantisch.

Hoewel ik weet dat het voor haar niet zo nodig is vind ik het leuk om zoiets te organiseren. Ik vind het leuker om te doen dan om het te ontvangen. Naja, dat is niet helemaal waar maar ik weet mezelf dan totaal geen houding te geven.

Lonneke is iets minder of beter gezegd, totaal niet romantisch. Ik vind dat niet erg. Zij heeft mij vanaf het begin duidelijk gemaakt dat cadeautjes niet nodig zijn om te laten zien dat je van elkaar houdt. Lonneke zegt bijvoorbeeld ook een stuk minder vaak dat ze van me houdt, ze zegt het op momenten waarop het voor haar ook daadwerkelijk zo voelt.

Ik niet, ik zeg het vaker. Iedereen is anders. Het voelt voor mij goed om haar vaker dan dat zij doet, te vertellen dat ik van haar hou en super verliefd ben. Lonneke ziet dat anders, zij zegt dan bijvoorbeeld: Je weet toch dat ik van je houd, dan hoef ik dat toch niet iedere dag te zeggen?

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?

Het schijnt heel anders te zijn bij mannen. Dat weet ik natuurlijk zelf niet want ik heb nog nooit een relatie gehad met een man maar als ik Lonneke moet geloven dan is daar daadwerkelijk verschil in. De kaarsjes vind ze niet meetellen als ‘romantisch’ terwijl ik dat al best romantisch vind, vindt zij dat gewoon gezellig.

Ze kan trouwens wel romantisch zijn hoor. Dit hebben jullie ook kunnen zien in de video’s. Die ene speciale verrassing dag was echt speciaal. Als ze iets romantisch doet dan pakt ze ook goed uit heb ik gemerkt. Ik vind het leuk dat ze altijd iets origineels regelt waar ik nooit op zou komen.

Aan het einde van de dag wordt er wel gezegd dat het voor de komende tien jaar geldt. Die dosishumor van d’r is geweldig.

Ik ben benieuwd of jullie mannen een beetje romantisch zijn? Of dat je natuurlijk zelf ook hebt ontdekt dat vrouwen daar iets ‘beter’ in zijn dan mannen. Laat het weten in de comments.

9 januari 2018 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Dit artikel is geschreven door Lisa, mijn meisje.

De kerstboom was een ramp.

De feestdagen zijn voorbij gevlogen. Het was voor mij de eerste keer Sinterklaas en Kerst vieren met een vrouw met een kind én een grotere familie dan ik gewend ben. Ik doe al jaren niks meer aan Sinterklaas dan behalve af en toe een dagje mee doen als zwarte Piet. Geweldig om al die blije kinderkoppies te zien!

James had er zin in en op de peuterspeelzaal werd daar veel aandacht aanbesteed. Wij hoorde hele verhalen over de boot met piet en Sinterklaas maar natuurlijk vooral de pepernoten. James heeft genoten en is flink verwend. Ik werd ontzettend blij van het feit dat hij zo genoot van alle cadeautjes en het snoepgoed.

Sinterklaas kreeg het koud en vertrok al snel weer naar Spanje. Alles moest opgeruid worden en 6 december stond er een veel te grote kerstboom in ons huis. Hier hebben we ons een beetje op verkeken, kijk de video maar die wij hebben gemaakt. Bloed zweet en tranen!

De eerste kerst zonder James voor Lonneke.

24 december zijn wij samen met James naar de kindermis geweest in de kerk. Hij vond het prachtig en keek zijn ogen uit naar de kinderen die zongen en naar alle mooie beelden in de kerk. Na de kindermis op naar huis en samen met James op bed gelegd, vervolgens op de bank geploft om All you need is love te kijken. Dat was genieten samen!

De eerste kerstdag waren we samen. Het was voor Lonneke de eerste kerstdag dat zij James niet had dus dat was even wennen. James ging met papa naar zijn familie toe maar ’s avonds hebben we met z’n alle gegeten en daarna nog een bordspel gedaan.

De tweede kerstdag voor het eerst bij mijn schoonfamilie. Ik keek hier enorm na alle verhalen die ik heb gehoord van de familie. Iedereen was erbij, broer en schoonzus uit Amerika niet en ik hoop ze snel te ontmoeten.

We hebben gezellig geluncht, gezellig en druk met alle kinderen die rondhuppelen en alle ouders die kletsen met elkaar en vooral veel lachen. Het was tijd om een frisse neus te halen. Niet zomaar een frisse neus maar doormiddel van een spel. Iedereen deed mee met Jachtseizoen. Een soort politie- boefjesachtigspel. Google maar!

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Lonneke was met haar team de boef en wij moesten hen met verschillende teams gaan zoeken. Wat een spanning. Rennen, springen en bespieden maar helaas leverde dat niets op. Lonneke was veel te slim en zij wonnen het spel. (sorry schatje, dit typ ik even bij het inplannen van je blog! 😉

Eenmaal thuis heeft de oudste broer van Lonneke een heerlijke maaltijd bereid en hebben we gezellig met de hele familie gegeten. Na het eten was het tijd voor cadeautjes. De kinderen moesten cadeautjes uitpakken met een winterjas, sjaal en handschoenen aan. Dat was een groot feest!

Toen het gros van de kinderen op bed lagen was het tijd voor een spel voor de volwassenen. Een gevecht om cadeautjes, dobbelen, doorschuiven, ruilen dus we hadden heel wat lol met elkaar. Een geweldig eerste kerst bij mijn schoonouders om op terug te kijken.

Oud & nieuw hadden we iets anders van gehoopt. Er heerst al enkele weken buikgroep maar wij, Lon en ik, bleven buiten schot. Tot oud & nieuw, toen kreeg ze enorm veel buikpijn. Geen Crohn, dacht ik bij mezelf.

Het was een fijne avond maar we hadden er iets anders van verwacht. Lon had zoveel buikpijn dat ze meer op het toilet zat dan dat ze erbij was. Het nieuwe jaar luidde we in met een lach en een traan. Ziek het oude jaar uit en het nieuwe jaar in, is niet tof. We maken er het beste van samen en ik hoop dat ze zich snel beter voelt.

Ik heb respect voor haar hoe sterk ze is en hoe hoog haar pijngrens is. Hoeveel pijn ze ook heeft ze vecht tot dat ze écht niet meer kan. Samen uit samen thuis en volgende jaar een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

Het was een geweldige maand vol feestdagen en nieuwe indrukken. Ik heb er van genoten!

8 januari 2018 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Het is niet slim maar ik doe het wel.

Keuzes maken als je ziek bent, ik word er moe van!

Het ging even wat beter. Dit hield in dat ik van mijn rolstoel verplaatst ben naar mijn krukken en mezelf een aardig eind kon verplaatsen. Eerste kerstdag hebben Lisa en ik rustig aangedaan omdat we tweede kerstdag het spel Jachtseizoen zouden spelen met de hele familie. Dit kost voor mij extra inspanning en dus moet ik de dag daarvoor rustig aan doen.

Ik word moe van alle keuzes die ik vooraf moet maken om wel of niet mee te kunnen doen met, het maakt niet uit wat. Ik moet altijd afwegingen maken en tussen dingen kiezen die ik het liefst allebei doe zonder hierover na te denken. Helaas, ik weet al acht jaar dat ik dat niet kan maar het blijft moeilijk.

Tweede kerstdag is aangebroken en staan met de hele familie inclusief kinderen buiten in de tuin af te wachten wie de boef is. Mijn jongste broer, ik, zijn oudste dochter en James zijn de boeven en moeten vluchten. Ik spring in mijn rolstoel, James op mijn schoot en hup, we kunnen vertrekken. Een tactiek hebben we niet. We willen de eerste tien minuten alleen maar rennen en zover mogelijk verwijderd worden van hen, de ‘politie’.

Ik voelde verdriet. Ik wil óók rennen.

Iedereen heeft een beperking wat betreft het spel en dat zijn de kids. Dat is hartstikke leuk alleen zij kunnen het lopen en rennen een stuk minder goed volhouden dan wij dit als gezond persoon kunnen doen. Een extra beperking voor ons in de rolstoel, dit valt op en is lastiger rennen. Ik klauter sommige stukken uit mijn rolstoel om meer vaart te krijgen om weg te kunnen komen van de rest. Dat lukt aardig.

Ik laat het niet merken maar ik voel verdriet. Mensen die mij kennen weten dat ik erg fanatiek ben en het liefst zo snel mogelijk weg wil rennen. Dat gaat niet, ik zit vastgeplakt aan mijn rolstoel, vastgeplakt aan mijn ziektes en ik heb wederom, geen keus! Het is of op de bank liggen of alsnog mee doen alleen dan in een rolstoel wat eigenlijk niet werkt met dit spel.

Het is niet slim maar ik doe het wel!

De volgende dag meeten we opnieuw onze familie. We gaan schaatsen. James gaat ook mee. ‘Mama nee schaatsen. Mama pijn.’ zei James. Het is voor het eerst dat mijn mannetje op ijs zal staan en ik kan niet meedoen. Dat zijn pijnlijke momenten waarop ik het positieve afweeg tegenover het negatieve wat ik daar later voor terugkrijg. Het was een weloverwogen beslissing en dus trok ik mijn schaatsen aan. James kreeg de bekende botjes en we gingen het ijs op.

Het was geweldig om dit ventje te zien genieten. Schaatsen is uiteraard een groot woord. Hij mocht op een oranje zeehond zitten terwijl mama erachteraan hopte om voorruit te komen. De pijn die ik voelde vergat ik door het lachen van mijn kind. Schaterend zat hij op de zeehond net zoals alle andere kinderen samen met zijn moeder. Dit waren 20 minuten om nooit meer te vergeten.

Morfinepillen op mijn nachtkastje maar ik stond daar, samen met mijn zoon!

Eenmaal klaar met schaatsen zijn Lisa en ik samen met James naar de Ikea gereden om een nieuwe speelgoedkast voor hem te kopen. Niet slim, maar ik doe het wel. Het hoorde bij deze dag. Alles ging goed tot dat ik ’s avonds in elkaar zakte en niet meer kon opstaan. Het is mijn rug. Door de slappe spieren in mijn benen kon mijn rug het schaatsen niet aan en ligt mijn nachtkastje vol met morfinepillen om de dagen door te komen.

Het is niet slim maar ik doe het wel. De minuten met James op de ijsbaan was deze pijn wederom waard en dat ik nu niet swingend het nieuwe jaar in kan luiden neem ik voor lief. Ik stond daar, samen met mijn zoon op de ijsbaan net zoals ieder ander gezond persoon. Als ik ’s avonds James in bed leg, zegt hij: ‘Samen schaatsen’. Ja knul, wij hebben samen geschaatst.

Het blijft moeilijk om alles af te wegen en grenzen te stellen. Ik ga er soms overheen, heel bewust om de dingen die ik voor het eerst kan doen met James te realiseren. Soms met een aanpassing maar ik doe het wel. Slim is het niet. Niet altijd.

31 december 2017 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Vijf tips om het afvallen goed te laten verlopen!

Bewust zijn van wat je eet is de eerste stap.

In dit artikel schreven wij over ons afvalproces. De decembermaand is even lastig, we letten op maar er worden zeker lekkere dingen genuttigd en in januari gaan worden we strenger. Net zoals de rest van Nederland want volgens mij gaat iedereen massaal lijnen als goede voornemen. Tja want je moet er nu nog niet aandenken, of misschien wel, want voor je het weet staat de zomer voor de deur en dat voelt een stuk fijner in een afgetraind lichaam.

Mijn afvalproces gaat altijd langzamer dan die van een ander. Helaas. Dit komt voornamelijk voor de medicijnen en zeker nu ik weet moet starten met Prednison. Afvallen en Prednison is een slechte combinatie kan ik je vertellen en vooral met bewegen. Gewrichtsklachten kunnen namelijk ook verergeren als je Prednison gebruikt.

De afgelopen weken zijn we bewust geworden van wat we eten en dat is wat mij betreft de eerste stap. Ik heb in de afgelopen tijd een patroon gevonden waardoor het afvallen goed verloopt. Dit kan voor jou natuurlijk anders zijn maar wellicht heb je hier iets aan.

Vijf tips om het afvallen goed te laten verlopen.

Wordt jezelf bewust van wat je eet. Dit was voor mij de eerste stap om te beginnen met afvallen. Je bent jezelf bewust van wat je in je mond doet en dus let je erop dat dit gezond is of in ieder geval beperkt is.
Sla geen enkel voedingsmoment over. Je voorkomt door op de juiste tijden te eten honger. Als je eetmomenten over gaat slaan dan heb je kans dat je eerder ongezond gaat eten.
Water drinken is belangrijk voor meerdere dingen. Iedereen die bezig is met afvallen weet dat water drinken ontzettend belangrijk is. Het versnelt het afvalproces maar het zorgt ook voor een volgevoel. Voor iedere maaltijd een glas water is dus ideaal. Je zit voller waardoor je minder eet en het eten wat je eet verteert sneller doordat je water drinkt.
Afvallen in kleine stapjes. Dit is een grote valkuil voor veel mensen, ook voor mij. Het is beter om af te vallen in kleine stapjes dan dat je direct nooit meer iets ongezonds eet. Al het Cola en snoep wat je laat staan is meegenomen. Je hoeft niet persé meteen alles te laten. Je hebt meer kans van slagen als je afvalt met kleine stapjes waarin je iedere week iets extra’s laat staan.
Ga niet iedere dag op de weegschaal staan. Afvallen is geduld. Het is niet verstandig om iedere dag op de weegschaal staan. Je lichaam moet eerst wennen aan je nieuwe eetpatroon en je gewicht kan daardoor schommelen. Dit is hetzelfde geval als je gaat sporten. Je maakt spieren aan waardoor je misschien wel zwaarder wordt, spieren aanmaakt maar wel vet verbrand waar het uiteindelijk omgaat!

Iets waar je jaren over hebt gedaan gaat er niet vanaf in een week. Helaas!

Ik heb zelf veel gehad aan deze tips. Het zorgt ervoor dat het afvallen goed verloopt. Je moet uiteraard veel discipline hebben om door te gaan en als je een mindere dag hebt, het de volgende dag weer op te pakken. Het afvallen gemotiveerd mij wellis als ik merk dat er maar weinig afgaat op de weegschaal. Logisch is het wel, iets waar je jaren over hebt gedaan kun je niet in een week verliezen. Neem de tijd!

Ga jij in januari starten met afvallen? kom je hier dan af en toe een update geven? wij zijn benieuwd!

29 december 2017 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Trouwen als twee vrouwen?!

Het begrip ‘huwelijk’ is pas in 2011 aangepast!

Laat ik voorop stellen dat ik totaal niet bezig ben met trouwens. Het is iets wat ik misschien niet eens meer wil. Ik heb een prachtige bruiloft gehad met een prachtig persoon wat het uiteindelijk niet heeft gered maar waar ik prima op terugkijk. Lisa is ook getrouwd geweest, met een vrouw en ik was benieuwd hoe dat eigenlijk precies zit. Trouwens als twee vrouwen..

Bij invoering van het homohuwelijk is het begrip ‘huwelijk’ veranderd in van Dale’s woordenboek. In 1961 tot 2000 stond het nog in andere woorden vermeld namelijk: De wettelijk geregelde, formeel bekrachtigde levensgemeenschap tussen een man en een vrouw’. Dit is in 2011 PAS aangepast en veranderd in: ‘Bij wet geregelde verbintenis tussen twee personen’.

Er was blijkbaar vraag naar. In de eerste zes maanden na invoering van het homohuwelijk zijn er in Nederland 1900 homoparen getrouwd. Best opvallend trouwens want bijna 16% van deze gehuwde homo’s is al eens getrouwd geweest met iemand van het anders geslacht. Net zoals ik dus..

Ik heb de priester een e-mail gestuurd.

Ik heb de priester die mij heeft getrouwd een e-mail gestuurd. Heel laf, via het account van Lisa. Ik durf het zelf namelijk niet. Omdat het voor mij best belangrijk is om af en toe naar deze kerk te gaan maar wat doe ik daar als onze relatie door hen niet geaccepteerd wordt? Dan ga ik liever naar een andere kerk die dat wel doet.

Streng gelovig ben ik niet maar ik denk daar weleens over na en ik wil James, die gedoopt is, ook kennis laten maken met deze kerk. Eigenlijk heb ik mijn eigen geloof. Ik geloof wel maar ik geloof ook dat het niet uitmaakt dat je een relatie hebt met hetzelfde geslacht en dan match dat geloof ik niet helemaal.

Trouwen als twee vrouwen, wat vind jij?!

Hopelijk krijg ik antwoord op deze e-mail en kan ik afwegen of ik met James naar de kindermis ga of dat ik een andere kerk uitzoekt die dit minder een probleem vinden, die bestaan namelijk ook! Hoe dan ook wil ik niet naar een kerk waar zij een andere mening hebben over wie ik ben en wat ik doe. Dat vind ik egoïstisch van mezelf, dan blijf ik liever thuis maar aan de andere kant wil ik James vrij laten in wat hij gelooft en waar hij later voor kiest, of niet. En dit kan naar mijn mening alleen maar als ik hem daar regelmatig in betrek.

Lesbische stellen scheiden vaker dan mannelijke homo’s. Twee keer zoveel vrouwen als mannen gaan uit elkaar. Bizar toch? De oorzaak is onbekend maar het is natuurlijk wel opvallend. Dat motiveert niet echt om te trouwen kan ik je vertellen 😉 Trouwen was altijd iets wat je maar één keer doet maar op een of andere manier ga ik hier steeds anders over denken, waarom zou dat maar één keer kunnen/moeten/willen?

Gebeld met de Priester. (later bijgevoegd)

We hebben de kerstdagen inmiddels achter de rug en uiteraard schrijf ik in deze periode voorruit. Dit is om die reden later bijgevoegd. Lisa heeft namelijk de Priester gebeld om te vragen of wij wel welkom waren in de kerk samen met James. Daarin werden wij absoluut gerustgesteld want de Priester vertelde ons dat we absoluut welkom waren in de kerk en dat ze zelfs achter onze relatie staan terwijl we twee vrouwen zijn. Het enige waar zij, niet eens op tegen zijn maar niet doen is het huwelijk tussen twee mensen met hetzelfde geslacht. Daar staan zij als kerk niet achter en dat is oke. We kunnen met een gerust hart, hand in hand in de kerk lopen tijdens de kindermis. Dat voelt goed.

Een lastige kwestie en als hier ervaringen mee zijn, hoor ik dat graag! Ik ben benieuwd, laten we geen ruzie maken in de comments over dit onderwerp. Iedereen mag het zijne geloven en je hoeft dat niet te accepteren als je het maar respecteert. Ik hoop dat we zo volwassen met elkaar kunnen omgaan!

Wat vind jij? Trouwen als twee vrouwen, kan dat of niet? laat het weten in de comments en onderbouw deze comments zodat we ervaringen kunnen uitwisselen! Houd het netjes.

28 december 2017 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Vijf orginele kerstwensen!

Verstuur jij kerstkaarten of niet?

Het is bijna kerst voor iedereen en dat merk ik altijd aan het feit dat de post langzamer is dan normaal. Kerstkaarten, wie verstuurd ze nog? Ik merk dat er toch nog geregelt kerstkaarten verstuurd worden en ik moet zeggen dat ik dit al een tijd niet meer doe terwijl het eigenlijk enorm leuk is.

Ik weet nog goed dat de deur bij mijn moeder altijd vol hing met kerstkaarten en zag er altijd heel vrolijk en leuk uit. Op ieder kaartje staat ongeveer dezelfde tekst: Een gelukkig en gezond nieuwjaar! Zo van, met kerst mag je nog ziek en ongelukkig zijn als je in het nieuwejaar maar weer gezond en gelukkig bent!

Dat moet orgineler kunnen dus ik ging op zoek naar vijf orginele kerstwensen!

Vijf orginele kerstwensen voor op je kerstkaart!

Ik heb op jouw bankrekening 365 dagen geluk, vriendschap, liefde en gezondheid gestort. Veel plezier ermee!

Ik wens jou het allerbeste in het nieuwe jaar en veel succes tijdens het opruimen van de vuurwerkresten!

Deze kerstwens is dan wel niet digitaal maar bevat wel debestewensenvoor@jullieallemaal.nl

Een Gelukkig 1908. Ik weet dat we in een ander jaar zitten, maar ik heb gisterenavond te veel gedronken.

Hohoho, ik geef jou al mijn liefde cadeau.

Heel veel kerstwensen lijken sterk op kerstbomen, ze zijn afgezaagd maar wellicht heb je inspiratie gekregen door een van de orignele kerstwensen hierboven. Lisa vind het hartstikke leuk om kerstkaarten te versturen, dit jaar slaan we geloof ik over maar anders laat ik dit graag aan haar over. Ik vind een appje of een berichtje net zo liefdevol, goedkoper en net iets efficienter werken!

Op deze dag moet je helemaal geen artikelen lezen en dus heb ik er maar een geintje van gemaakt. Ik wens jullie in ieder geval een gelukkig en gezond nieuwjaar! 😉

25 december 2017 door Lonnekedewin

Oudere artikelen