Browsing Tag

Ouderschap

Mama &zo

Tot welke leeftijd is een traphekje nodig?

Je huis babyproof maken.

Iedereen die zwanger is gaat op internet kijken naar verschillende lijstjes. Je hebt lijsten voor de vluchtkoffer, een lijst om de spullen in de babykamer compleet te maken en een lijst waarin staat wat je moet doen om je huis babyproof te maken.

Je kunt dan denken aan de stopcontacten afdekken, gevaarlijke kabels wegwerken, schoonmaakmiddel verplaatsen naar een kastje hoger, deurstoppers en traphekjes plaatsen.

We hebben de stopcontacten afgedekt en op een veilige plek geplaatst toen wij ons huis gingen verbouwen. De kabels liggen voornamelijk onder het laminaat verwerkt en in één hoekje in de huiskamer. Je kunt nou eenmaal niet alles wegwerken en daarom is het belangrijk dat je als ouders blijft opletten.

Deurstoppers hebben wij nooit gehad. We hebben één tussendeur op de begane grond die altijd dicht zit of helemaal open staat. James weet dat hij niet zomaar aan de deur mag komen. Schoonmaakmiddelen liggen weliswaar onder in het kastje maar wel met een slotje erop zodat James hier niet bij kan komen.

Traphekjes plaatsen is belangrijk.

Traphekjes zijn wat mij betreft een van de belangrijkste dingen die je huis babyproof kunnen maken. Je baby die nog lief en schattig op het kleed ligt te rollen kan van het een op het andere moment op de eerste traptrede klimmen. Opletten geblazen dus!

We hebben tot afgelopen maand iedere keer de traphekjes dichtgedaan als we naar boven gingen. James is nu echter kundig genoeg om de trap op de juiste manier op te lopen of af te gaan.

Het komt steeds vaker voor dat James beneden blijft wachten als ik boven iets moet pakken of een was in de wasmachine wil doen. Ik laat dan de deur en de traphekjes open zodat hij altijd naar mij toe kan lopen. Ik ben natuurlijk nooit uren boven, hooguit een minuut of vijf om de was te sorteren en in de machine te stoppen

James blijft dan liever spelen met zijn auto’s in de woonkamer. Als James naar mij toe wil komen dan hoor je hem drie straten verderop vragen waar ik ben en of hij ook naar boven mag. Ik zorg ervoor dat hij niet op zijn sokken loopt zodat hij kan uitglijden maar dat hij zijn schoenen aan heeft of juist op blote voeten loopt.

Tot welke leeftijd is een traphekje nodig?

Als James met mij mee loopt naar boven om de was te gaan doen, doe ik de traphekjes dicht. Terwijl ik de was opruim op de eerste verdieping kan hij hier op een veilige manier spelen zonder van de trap te vallen.

Het advies is om een traphekje te laten hangen totdat je kind vier jaar oud is. Dit is voornamelijk omdat kinderen die ’s nachts uit hun bed gaan, niet slaapdronken de trap af kunnen wandelen.

Wij laten de traphekjes voorlopig hangen. We zetten ze alleen steeds vaker open zodat James naar ons toe kan lopen wanneer hij dit wil. Als hij ’s avonds naar bed gaat, doen we standaard alle traphekjes dicht.

James komt niet gemakkelijk uit zijn bed, hij heeft een hoge rand en slaapt nog in een slaapzak maar het is niet onmogelijk om eruit te klimmen. We weten inmiddels hoe creatief en lomp James kan zijn. De traphekjes zitten ’s avonds op slot!

Heb jij traphekjes, waarom wel en waarom niet? Gooi jij er weleens een was in terwijl je peuter beneden wacht? Of vind je dit onverantwoord? Laat het weten in de comments!

10 november 2017 door Lonnekedewin

Mama &zo

Tot welke leeftijd het middagslaapje van een peuter?

Twee keer per dag slapen.

In het eerste levensjaar van James sliep hij twee keer op een dag. ’s ochtends werd hij tussen 6:00 en 7:00 uur wakker maar begon om 9:00 uur alweer te gapen. Hij had het toen duidelijk nodig om twee keer per dag te slapen. Na zijn ochtendslaapje aten we fruit, gingen we samen spelen en na de lunch was het tijd voor zijn middagslaapje.

Het twee keer per dag slapen was na zijn eerste jaar niet meer van toepassing. Hij begon steeds vaker te huilen als hij ’s ochtends naar bed moest of James deed er langer over om ’s avonds in slaap te vallen. Het ochtendslaapje ging eraf. In het begin had James hier stiekem wat moeite mee maar dat was een kwestie van wennen.

James slaapt nu ’s ochtends alleen als hij ziek is of als hij enorm vroeg besluit om wakker te worden. Ik leg hem dan na het fruitmoment in bed maar dan slaan we zijn middagslaapje over anders is hij ’s avonds te wakker om naar bed te gaan. We brengen James ’s avonds om 19:00 uur naar bed. Dit heeft hij echt nodig want anders kakt hij helemaal in. Als we iets speciaals hebben of we komen later terug van visite dan is het geen probleem dat het wat later wordt. 20:00 uur is het max.

Ik hield mezelf strikt aan zijn slaapschema.

Ik heb mezelf in het begin strikt gehouden aan zijn slaapschema. James heeft bijvoorbeeld nauwelijks in de buggy geslapen. Als ik zag dat hij moe werd, ging hij naar bed en dat voor James prima. Hij was het gewend. Dit zorgde ervoor dat ik vaker aan huis gekluisterd zat omdat hij van mij in zijn bed moest slapen.

Als James het fijn vond om ook in de buggy te slapen was het geen probleem maar dit was niet het geval. Hij kon vaak de rust niet vinden waardoor hij dan oververmoeid raakte en we ’s avonds langer deden over het naar bed brengen.

De teugels heb ik iets losser gelaten.

James was en is een druk jongetje die net als zijn moeder af en toe over zijn grenzen heen gaat. Wij als ouders moeten deze grenzen bepalen. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik het belangrijk vind dat op tijd zijn rust neemt. De televisie heb ik liever niet aan maar dit heeft hij, vooral eind van de middag, net voor het eten, nodig om even tot rust te komen.

De teugels heb ik iets losser gelaten nu hij wat ouder is en zelf wat meer kan vertellen. Als James moe is wil hij ook graag naar bed. Wat dat betreft kijk ik per dag wat we doen met zijn middagslaapje. James heeft het over het algemeen nodig om ’s middags te slapen. Vooral nu hij naar de peuterspeelzaal gaat is hij bekaf als hij thuis komt. Maar als we een verjaardag hebben of we gaan een dagje weg, hoeft hij niet meer perse van ’s middags naar bed.

Hoe doen jullie dit? Slaapt jullie peuter nog steeds iedere middag of slaat hij of zij ook weleens over?

7 november 2017 door Lonnekedewin

Mama &zo

Mijn peuter wil niet zindelijk te worden!

Samen lezen en wachten tot er iets in het potje valt.

Afgelopen week schreef ik een artikel over onze aanpak om James zindelijk te maken. Het was geen verplichting maar we gingen een poging wagen. Dit liep iets anders dan we hadden gehoopt.

James vindt het interessant om te zien hoe zijn pop op het potje gaat zitten en zijn behoefte doet. Spelenderwijs ging hij steeds vaker op het potje zitten. Weliswaar met zijn kleding aan maar goed, het was een vooruitgang.

De beste tijd om het potje neer te zetten is na de lunch. Ik doe James zijn luier uit en samen gaan we op het potje zitten. Dit houdt in dat hij op het potje gaat zitten en ik daarachter met een boek in mijn handen.

Samen lezen en wachten tot er vanzelf iets in het potje valt. Het wierp zijn vruchten af want af en toe kwam er daadwerkelijk iets in zijn potje terecht. Trots als een pauw liep hij samen met mij mee naar het toilet om te zien hoe zijn behoefte verdween in het toilet. ‘Doei poep!’ riep James trots. Ook als het een plasje was trouwens maar dat terzijde.

Als papa of Lisa thuiskwamen van het werk, rende hij naar de deur, pakte hij hen hand en liep naar het toilet om duidelijk te maken wat hij had gedaan. Een sticker van een heel stoer vet gaaf dier werd op de koelkast geplakt en James was trots.

Huilend rende hij in mijn armen als hij moest poepen’.

Ineens wilde James niets meer met het potje te maken hebben. Als ik na de lunch zijn potje liet zien was het ineens: ‘NEE NEE NEE!’. Oke prima, doen we het niet. We zijn gezellig verder gaan spelen met de auto’s en zijn trein maar iedere keer als hij aanstalte ging maken om te poepen, gewoon in zijn luier, hield hij dit in.

Dit was absoluut niet de bedoeling. We zouden een poging wagen maar een verplichting moest het niet worden. Dit voelde James kennelijk anders. Huilend rende hij in mijn armen als hij moest poepen, hij werd bang.

Ik heb het potje even verstopt en we praten thuis even niet over poep, plas of het potje. We stoppen ermee. James is er kennelijk nog niet aan toe en dat is prima. Hij komt vanzelf wel weer en hij is nog jong genoeg. Desnoods beginnen we er pas aan als hij drie wordt.

Even was ik bang dat het echt een probleem zou worden. James hield een dag lang alles in en toen ik hem ’s avonds om 23:00 uur goed ging leggen rook ik dat hij inmiddels gepoept had. In zijn slaap heb ik hem verschoond en de volgende dag was het geen issue meer voor James.

Het is voorlopig goed zoals het is!

Hij geeft nog wel iedere keer aan als hij moet poepen, wat ook betekent dat hij moet plassen. Dit onderscheid kan hij nog niet goed benoemen. Als hij dit aangeeft zeg ik dat dit gewoon kan omdat James toch een luier aan heeft. Het potje staat onder de tafel, hij kan het zelf pakken als hij het nog eens wil proberen.

We vinden het voorlopig wel even goedzo. James is er nog niet aan toe en dat is prima. Als we binnenkort een Sinterklaaslijstje gaan maken dan zullen we daar een Baby Börn boy- pop opplakken. Hij kan huilen, lachen maar poept en plast ook op het potje. Wellicht wakkert dit iets aan en zo niet, ook prima!

6 november 2017 door Lonnekedewin

Waarom peutergym zo belangrijk en leuk is?!

Mama &zo

Waarom peutergym belangrijk en leuk is?!

We begonnen met babyzwemmen!

De tijd gaat razend snel. Toen onze peuter nog een dreumes was heb ik verschillende activiteiten uitgeprobeerd om te kijken wat James leuk vond. Zo heb ik een tijd met James onder babyzwemmen gezeten. Dit was een goede keus want hierdoor is hij niet bang voor water. Dat heeft ook zijn nadelen want hij ziet totaal geen gevaar en kan zo het water inspringen als hij daar zin in heeft. Ons boefje. Opletten geblazen dus!

Ik had alleen geen zin om iedere week twee ochtenden te priegelen in het kleedhokje. James was toen der tijd nog nèt geen dreumes en kon nog niet zelf zitten. Thuis deed ik alvast mijn badpak aan, dat scheelde tijd en je kind omkleden is ook prima te doen. Maar met een Maxicosi, alle handelingen die ik moest uitvoeren om eindelijk in het zwembad te belanden en daarna weer in de auto te zitten was het voor mij, fysiek gezien, te zwaar.

Het doel wat ik voor ogen had, was bereikt. James is niet bang voor water, ook niet om kopje onder te gaan en lekker te spetteren. De handelingen en ’theorie’ wat ik bij babyzwemmen heb geleerd pas ik nu zelf toe in de praktijk als we met z’n alle gaan zwemmen. Dus dat hoofdstuk is afgesloten.

Het begin van peutergym!

Als dreumes was James een jongetje die graag op ieder meubelstuk stond en zich op die manier overal op, onder en tussen probeerde te wurmen. Ik ging op internet zoeken en ik kwam uit bij peuterdansen. Nu leek dit mij ontzettend leuk maar aangezien Merijn en ik allebei absoluut niet kunnen dansen en James hier ook niet geïnteresseerd in leek, hebben we dat maar gelaten voor wat het was.

We kwamen bij peutergym terecht. Als een dreumes die al ontzettend vroeg kon lopen liep hij tussen de nèt wat oudere peuters rond en klauterde op zijn eigen manier op de gymtoestellen. James vond het spannend, was terughoudend en iets wat verlegen maar ik zag dat hij genoot.

James is tot op heden enigszins, op zijn neefje Sam na die een halfjaar ouder is dan hijzelf heeft hij maar weinig leeftijdsgenoten waar hij mee kan spelen. De kinderen op de peutergym overvielen hem met hen enthousiaste geschreeuw. Dit was even wennen maar inmiddels is hij uitgegroeid tot een volwassen- peuter(puber) die met veel plezier mee doet aan dat enthousiaste geschreeuw.

Waarom peutergym zo belangrijk en leuk is?!

Ik heb even getwijfeld om ons opnieuw in te schrijven voor een seizoen peutergym. Ik was bang dat het teveel zou worden in combinatie met de nieuwe indrukken op de peuterspeelzaal. Kinderen en met name peuters en kleuters zijn dol op bewegen, klimmen en rennen. Het is goed voor de ontwikkeling en dat heeft mij overstag gehaald om door te gaan.

Hij vindt het geweldig. Als ik het nu vergelijk met het eerste seizoen peutergum is het een wereld van verschil. Waar hij toen nog stevig aan mama’s hand van toestel naar toestel liep, rent hij nu door de gehele zaal als een zelfverzekerd mannetje. Aan kinderen is hij inmiddels gewend door de peuterspeelzaal wat het eigenlijk alleen maar leuker maakt voor hemzelf!

James leert op de peutergym ontzettend veel. Hij moet in het begin in de kring zitten, vertellen dat hij aanwezig is. We beginnen met een liedje, dan even wachten op de uitleg van de gymjuf over de toestellen en dan kan het gymmen beginnen. James leert hier wat ‘wachten’ betekent doordat hij moet wachten op de kinderen die voor hem zijn.

Het duurt in totaal drie kwartier. Dat is precies goed, want daarna is hij afgemat en al zijn energie kwijt op een positieve gezonde manier. Aan het eind van de peutergym gaan we opnieuw in een kring zitten, zingen we een liedje en zeggen we elkaar gedrag.

Ik ben blij dat ik toch ben gegaan als ik zie wat voor voldoening hij haalt uit de gym. Het is gezond, hij kan zijn energie kwijt en leert ontzettend veel van de kinderen om zich heen.

5 november 2017 door Lonnekedewin

Mama &zo

Welke Sinterklaascadeautjes kopen voor je peuter?

Wat bezield die man?

Het is november. De winter is officeel begonnen (voor mijn gevoel) en de bomen zijn kaal. De winterjas hangt aan de kapstok en de sjaals, mutssen en handschoenen zijn van zolder gevist. Ik probeer het zolang mogelijk te rekken maar de tijd dat je je handen om en om in je broek doet terwijl je de buggy duwt omdat je het vertikt om handschoenen aan te doen maar het eigenlijk al veel te koud is, is aangebroken.

De winter is leuk, knus, gezellig, een tikje romantisch en liefdevol maar ik moet toegeven dat ik af en toe nog steeds zwijmel over de zomermaanden waarin een jas, trui of handschoenen niet nodig zijn en je met je korte broek naar buiten kunt wandelen zonder continu buienrader te bekijken.

We hebben hier in huis al meerdere malen de verwarming omhoog moeten krikken omdat we anders de ijspegels aan onze neus hebben gehangen. Oke, iets wat overdreven geloof ik. Maar die ene dure wintermaand staat voor de stoep. Sinterklaas is alvast zijn baard aan het kammen en zijn koffers aan het pakken om vanuit het heerlijke zonnige Spanje te vertrekken naar ons koude kikkerlandje, wat bezield die man eigenlijk?

Cadeautjes verstoppen.

Het is de tijd dat de folders op de deurmat vallen waar allerlei zogenaamd speciaal afgepreist speelgoed in staan. De tijd dat de 13^e maand van december al in november is uitgegeven. Ik ben op tijd begonnen, afgelopen zomer ben ik samen met Lisa naar een speelgoedmarkt geweest alvast voor deze dure decembermaand!

De cadeautjes lagen verstopt op zolder. Dit moet echt al bij onze peuter, en goed ook want hij kan tijdens het spelen op de zolder nogal eens in het hok wat vol staat met koffers, rommel, spelletjes en dus ook zijn cadeautjes, belanden.

Ik had hier dit jaar moeite mee. In een inpulsieve bui nam ik iedere dag een stuk speelgoed wat eigenlijk voor de decembermaand bedoelt was, naar beneden. James had aldus mij niet leuk- genoeg speelgoed om mee te spelen. In ieder geval niet wat bij zijn leeftijd hoort. Oke, misschien had ik een klein puntje maar toen ik vanmorgen de cadeautjes wilde tellen voor in de zak van Sinterklaas, telde ik er twee.

Een jongenspop voor een jongenspeuter?

Nee, ik weet het. Niet zo slim. Het is mijn eigen schuld. Maar ik vond het speelgoed wat ik had gekocht zelf ook zo leuk. Dus, ik heb inmiddels drie nieuwe cadeautjes via Marktplaats aan de haak geslagen. Deze keer heeft Lisa ze verstopt, niet alleen voor James maar ook voor mij! 😉

Als ik beneden om me heen kijk naar het speelgoed van James kom ik tot de conclussie dat het meerendeel van zijn speelgoed wielen heeft. Ik heb een grote kralenset gekocht. Dit heeft hij op de peuterspeelzaal mee gespeelt en dat vond hij geweldig. Dus mama kan aan de strijk!

Een pyama en een dekbekovertrek met een leuke print is zoals ieder jaar ook weer van de partij. Ohja, en ik heb een jongenspop voor hem gekocht. Bij oma vindt hij het leuk om met poppen te spelen en aangezien hij straks in de minderheid is hier thuis, leek het mij wel gaaf om een jongenspop te kopen die kan poepen, plassen en huilen. Ik ben benieuwd wat hij hiervan gaat vinden.

Lees ook: Gescheiden en de feestdagen, hoe doen wij dat?

Hebben jullie nog niet- al- te- dure- maar- toch- leuke- cadeau tips? Laat het weten in de reacties. Ik ben benieuwd!

4 november 2017 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Gescheiden en de feestdagen? Hoe vieren wij het?

Met kerst niet bij je kind kunnen zijn..

De winter is nog niet begonnen en wij denken al aan de zomervakantie. We hebben allemaal zin in de feestmaanden die we vast en zeker gaan beleven met een lach en een traan. De eerste kerst dat Merijn en ik elkaar één dag niet zullen zien. Dat gaan we vast overleven maar je kind niet zien met kerst is een ‘dingetje’ zeg maar gerust, ding.

Het doel blijft om alles samen te vieren en dat gaat ook zeker gebeuren. Merijn viert samen met James een dag kerst bij zijn kant van de familie en de andere dag gaat hij met ons mee naar mijn familie. Dit jaar willen we het graag op deze manier vieren zodat we toch allemaal bij elkaar zijn met kerst.

In de toekomst zal het best veranderen maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? We wonen immers toch nog steeds met z’n alle met veel plezier bij elkaar. Aankomende jaren zal er vast een extra kerstdag worden ingelast anders kunnen we de hele familie niet afgaan. En wat is nou belangrijker dan je familie zien met kerst?

Sinterklaas blijven we samen vieren. Aanhang heeft dat te accepteren!

Oud & nieuwjaar zullen we ook inluiden met z’n drieën bij mijn familie. En James natuurlijk maar die sliep tot vorig jaar nog altijd door het vuurwerk heen. Afkloppen voor dit jaar! Ik ben blij dat dit op deze manier kan. In ieder geval dit jaar nog en in de toekomst zien we wel hoe het gaat lopen.

Sinterklaas zal altijd een feest blijven wat Merijn en ik samen zullen vieren. Aanhang heeft dat te accepteren. We begrijpen uiteraard dat dit voor hen wellicht lastig kan zijn. Maar het is ons kind en we willen allebei zien hoe James geniet als Sinterklaas met zijn Pieten, zwart, wit of rood, binnenkomt lopen en James zijn cadeautjes krijgt.

De spanning op zijn gezicht, de enthousiasme over de cadeautjes en zijn liefde volle tevreden gezicht op zo’n avond is onbetaalbaar. Dit willen we persè als ouders samen met James meemaken. Ik vind het fijn dat James later op school verteld dat hij een geweldige Sinterklaasavond heeft gehad met papa, mama, Lisa en de rest.

De feestdagen vieren met een lach en een traan.

Dit jaar gaan Lisa, Merijn en ik ‘loodjes trekken’ maar toen we dit afgelopen week gingen proberen kwamen we er al snel achter dat iedereen van elkaar weet wie je hebt. Dat werkt dus niet. Het idee is nu dat we allemaal twee knutselwerkjes maken voor elkaar met een klein cadeautje. Met Lisa komt het wel goed maar Merijn en ik kunnen allebei totaal niet knutselen. De foto volgt mits hij voldoet aan de eisen voor het internet 😉

Het knutselwerk en een cadeautje is bijzaak. Het gaat om een gezellige avond met z’n allen met een hapje, een drankje en een hoop lol.

Tja, het duurt niet lang meer voordat de Sint in ons land arriveert en we een aantal weken later de kerstboom kunnen ophalen. Het is een liefdevolle tijd maar zoals ik in het begin van dit artikel vertel. Het zullen dagen zijn met gemengde gevoelens. Ik hoop vooral een lach maar een traan valt er zeker.

One Happy Family

De situatie die hij nu is, is prima. Het loopt. Het is gezellig. Het is fijn. Het is liefdevol. Maar het blijft een feit dat het de eerste kerst is, na tien jaar, die ik zonder Merijn als partner zal vieren. Dat klinkt best heftig toch? Precies. Ik denk dat deze gevoelens ook normaal zijn en dit gevoel er ook mag zijn. We zijn beide een groot- deel van elkaars leven geweest, relatie of niet, dat doet iets met je.

We zijn One Happy Family. Hoe je het ook went of keert we hebben allemaal met elkaar te maken. Als Merijn een nieuwe partner krijgt hoop ik dat zij voelt in een warm- bad te komen bij ons. Geen haat of nijd, slechts een liefdesbaby waar we beide voor verantwoordelijk zijn en voor willen zorgen. Zoveel mogelijk samen. Daarnaast blijven we naast het ouderschap ook nog steeds beste maatjes!

30 oktober 2017 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Gescheiden maar toch samen op vakantie?

Scheiden is een groot proces.

Een scheiding is een groot proces. Je bent over het algemeen niet binnen een uur gescheiden en zeker niet als er kinderen in het spel zijn. Dit is bij ons ook het geval. We willen eerst voor ons zelf alles goed op een rijtje zetten voordat we daadwerkelijk stappen gaan zetten. De eerste stap tot het officieel scheiden is gezet. Dit was een moment waarop we hier beide klaar voor waren.

Het afgelopen jaar is bizar verlopen. Lisa kwam mondjesmaat hierbij wonen, Merijn kreeg een vriendin en de vakantie stond vast. We zouden met vier volwassenen en James op vakantie gaan. Dit liep niet zoals we hadden gehoopt. Het ging uit met de vriendin van Merijn en dat heeft ons besloten om alsog op vakantie te gaan maar dan met z’n drieën en James.

Het land staat vast, we gaan naar Spanje.

We hebben veel plezier gehad op de afgelopen vakantie en zoveel mogelijk met z’n alle gedaan. Lisa en ik zijn één avond samen weggeweest toen James lag te slapen en Merijn bij het huisje zat. Het was gezellig maar we willen allemaal nooit meer naar Frankrijk toe. Het weer viel tegen waardoor we uiteindelijk naar Spanje zijn vertrokken om het zonnetje nog te kunnen zien.

We lagen met z’n alle in een cheap- ass hotel en de bedden lagen vreselijk maar dat deed er niet toe. We lagen overdag op het strand en ’s avonds zaten we te genieten aan de boulevard met uitzicht op zee. Daar deden we het voor!

De vakantie in Frankrijk was een stuk leuker geweest als het weer beter was maar buiten dat wil ik graag naar de zee en dat was in Frankrijk nog een heel stuk rijden. Ik ga graag naar de zee. Het heeft iets speciaals. Ik kan hier uren naar kijken terwijl het zicht iedere seconde veranderd.

Een volgende vakantie gaan we zeker naar Spanje. Dat staat vast. Vanaf kleins af aan gingen we ieder jaar op vakantie naar Spanje. Het is een soortvan ‘ons familie land’.

We maken keuzes op basis van wat de vorige vakantie beter kon.

Lisa vond de dagen in Spanje ook geweldig. De plannen voor de zomervakantie 2018 zijn gemaakt. We hebben deze keer keuzes gemaakt op basis van wat de vorige vakantie beter kon. Dit was een vakantie waarin we teveel geld hebben betaald.

We zouden eigenlijk met vier- man gaan, buiten James. Dat is zuur en willen we volgend jaar voorkomen.
Het is nu nog een stuk goedkoper om te boeken dus daar laten wij geen gras over groeien maar een vakantie boeken is moeilijk omdat Merijn en ik James nog niet zolang kunnen missen. Merijn heeft hier iets minder moeite mee maar ik vind het een moeilijke gedachte om James twee weken te missen als hij op vakantie zou gaan met Merijn.

De toekomst zal uitwijzen wat er gaat gebeuren. We hebben momenteel een appartement geboekt, midden in het hoogseizoen, in een prachtig stukje van Spanje. Carihuela. Een plek waar het meest van de tijd de zon schijnt. Dat moeten we hebben!

Met een Nederlandse winkel onder het appartement wat goed uitkomt voor het eet- patroon van mij en James. De zee en het centrum op loopafstand en een prachtige boulevard vol met terrasjes waar we ’s avonds kunnen genieten.

Gescheiden maar toch samen op vakantie of niet?

Het voordeel aan dit appartement is dat je niet per persoon betaalt. Het is een groot appartement waar we allemaal genoeg ruimte hebben om te verblijven. Als Merijn volgend jaar een nieuwe partner ontmoet waar hij graag mee op vakantie wil of ervoor kiest om met vrienden op vakantie te gaan, is er geen man overboord.

De vliegtickets, die wij appart boeken, daar wacht Merijn mee tot dat het zeker is dat hij meegaat. Als dit niet het geval is hebben we dus geen extra geld uitgegeven en de tickets van Lisa, James en ik kunnen we nu al overmaken omdat het nu extra goedkoop is.

We denken dat dit de beste keus is. Als hij uiteindelijk niet mee gaat maar wel met zijn eventuele nieuwe partner of vrienden op vakantie wil dan zou hij kunnen boeken in de buurt van waar wij zitten. Op deze manier kunnen we James alsnog samen meemaken op vakantie maar hebben we wel ons eigen plekje.

Dit zal uiteindelijk compleet gaat veranderen. Dat lijkt me logisch. Merijn gaat zijn eigen weg en Lisa en ik leiden ons eigen leven maar nu is dat nog moeilijk omdat James nog zo jong is en we hem beide niet zolang kunnen missen.

Een goede oplossing dus! Hebben jullie ervaring met een soort gelijke situatie? Ik ben benieuwd. Laat het weten in de comments!

27 oktober 2017 door Lonnekedewin

Mama &zo

Onze peuter een derde ochtend naar de peuterspeelzaal?

De peuterspeelzaal verhuist.

James zit nu dik twee maanden op de peuterspeelzaal. Hij vindt het geweldig om naar ‘school’ te gaan. De eerste paar bezoeken was het afscheid moeilijk maar inmiddels staat hij ons uit te zwaaien: ‘Doei mam!’.

Het ziek zijn heeft er ingehakt. Hij begon net wat meer contact te leggen met de andere kinderen. James moet nu weer van vooraf aan beginnen en daar helpt de herfstvakantie ook niet echt bij.

De peuterspeelzaal waar James nu op zit gaat verhuizen. Dit gaat in het nieuwe jaar plaats vinden. We hebben even getwijfeld of we hier beter op konden wachten maar ik vond het belangrijker dat James ging wennen aan kinderen in zijn omgeving. De verhuizing is voor ons eigenlijk alleen maar positief. James gaat naar een gebouw bij ons op de hoek van de straat waar hij later hopelijk ook naar school kan gaan.

Een kinderdagverblijf was nooit aan de orde.

Een andere ruimte lijkt me geen probleem. De kinderen blijven ongeveer hetzelfde en James krijgt een vaste juffrouw die hij nu ook al ziet. We merken dat James nu met sprongen voorruit gaat en dan heb ik het voornamelijk over zijn taalontwikkeling. Het schijnt dat peuters 10 nieuwe woorden per dag leren. Dit is bij James soms het dubbelen.

Ik merk dat hij het geweldig vind om naar school te gaan en daar de uitdaging vindt die hij thuis af en toe mist. Een kinderdagverblijf is voor ons nooit een optie geweest. De kosten spelen een rol maar daarnaast was ik nooit nodig. Ik ben fulltime thuis op twee middagen vrijwilligerswerk na wat Lisa kan opvangen dus dan is de keuze snel gemaakt.

We overwegen een derde ochtend naar de peuterspeelzaal.

Als we kijken naar James en het plezier wat hij eruit haalt om naar school te gaan overwegen we een derde ochtend of middag naar de peuterspeelzaal. Het zal eerder een ochtend worden omdat hij in de middag nog slaapt en dat ook nog echt nodig heeft.

Het is natuurlijk per kind verschillend maar ik merk dat James, als enigs kind, het extra leuk vindt om kinderen om zichten te hebben waar hij van kan leren een mee kan spelen. Echt samenspelen is nog niet van toepassing maar de peuters onderling zoeken elkaar wel vaak op wat te brabbelen.

Als je ouders ken je jouw kind het beste!

Er zijn ook nadelen. Ieder kind kletst op zijn eigen manier. Als ouders weet je vaak precies wat je kind bedoelt of zegt. James heeft ook een aantal woorden die wij als ouders goed begrijpen maar de juffrouw op de peuterspeelzaal, snapt hier geen dan geen snars van. Begrijpelijk maar voor mijn als moeder wel moeilijk.

Laatst wilde James graag een doos met bosspullen meenemen naar school. Hij liet vol trots zien wat hij had gevonden in het bos. Hij vertelde hele verhalen tegen de juffrouw. Ik stond erbij en vertaalde af en toe een woord. Dit liet me beseffen dat het anders was geweest als ik er niet bij stond.

‘Sam oma bos’ zei James. De juffrouw heeft geen flauw benul dat er een Sam in de familie zit en dus dacht zei dat hij samen met oma naar het bos is geweest. Ik kan me voorstellen dat het soms best frustrerend is voor een peuter.

In het nieuwe jaar gaan we kijken naar de mogelijkheden. De dagen moeten ook niet overvol worden gepland. James gaat momenteel twee ochtenden naar school en iedere zaterdag naar de gym. Het verloopt nu prima. Ik ben benieuwd of hij een derde ochtend naar de peuterspeelzaal net zo leuk vindt als wij nu denken.

25 oktober 2017 door Lonnekedewin

Mama &zo

Wat doen wij met onze kinderbijslag?

Kinderbijslag is een bijdrage.

Het is oktober en dat betekent dat we allemaal kinderbijslag hebben ontvangen. Met de kinderbijslag betaalt de overheid mee aan de kosten die horen bij de opvoeding van je kind. De hoogte van de kinderbijslag is afhankelijk van de leeftijd van je kind. James krijgt tot zijn vijfde levensjaar 200,59 euro per kwartaal.

Als je een kind hebt met een handicap is het zelfs mogelijk om dubbele kinderbijslag aan te vragen omdat je meer kosten kwijt bent aan de verzorging van je kind.

De kinderbijslag is een bijdrage. Het is als je het mij vraagt, onmogelijk om van dat geld je kind te onderhouden. Dat is ook niet de bedoeling van de kinderbijslag. Dit ontvang je puur als bijdrage om het ons als ouder wat gemakkelijker te maken.

De kinderbijslag komt op de grote hoop.

Wij sparen iedere maand een bepaald bedrag voor op James zijn spaarrekening. Als we kinderbijslag krijgen beland dit meestal op de grote hoop waar de rest van de rekeningen worden afgehouden. De maanden oktober en mei besteed ik echter wel helemaal aan de verzorging voor James.

Het werkt voor ons veel fijner om James zijn verzorging, kleding en schoenen en dergelijke aan te vullen als dat nodig is. Dat is niet altijd per kwartaal nodig. Ik merk dit in de maanden oktober en mei wel nodig is. In oktober schaf ik zijn nieuwe winterkleding aan en in de maand mei, zijn nieuwe zomerkleding.

Het wordt steeds gemakkelijker.

De kinderbijslag gaat hier dan volledig aan uit zodat James er weer even tegenaan kan. Het is allemaal al duur genoeg. Hoewel ik nu steeds vaker naar kinderkleding markten ga om te kijken of er nog wat leuke kledingstukken liggen voor minder geld dan in de winkels.

Ik vind het steeds gemakkelijker worden om de kinderbijslag uit te geven. Niet dat ik hier ooit moeite mee heb gehad maar de verdeling loopt wel soepeler. Ik merk dat James nu niet meer om de drie maanden een nieuwe maat nodig heeft of uit zijn kleding groeit. Dit verloopt iets langzamer waardoor de kinderbijslag beter tot zijn recht komt.

Het verschilt per gezin wat er gebeurd met de kinderbijslag. De een besteed het puur en alleen aan de kinderen terwijl de andere hier anders mee omgaat. Ik ben benieuwd hoe wat jullie doen met kinderbijslag? Laat het weten in de comments!

21 oktober 2017 door Lonnekedewin

Nadelen samenwonen drie volwassenen en een peuter

Mama &zo

De nadelen van met drie volwassene en een peuter samenwonen.

Je kunt het zien als een (extra) oppas.

In een vorig artikel schreef ik bizarre situaties die we tegenkomen omdat ik samenwoon met mijn nieuwe partner Lisa en ex-man. Dit artikel was populair. Het haalde de Telegraaf met positieve en negatieve reacties waar ik later op heb gereageerd middels dit artikel.

De situatie is onveranderd. Het gaat hetzelfde als toen. We wonen met drie volwassenen en één puberpeuter samen. Het verloopt nog steeds prima. We zijn gelukkig voor zover je dat kunt zijn in een scheiding, kunnen goed met elkaar praten, hebben iets minder tijd voor bordspelletjes maar er wordt geregeld gelachen met elkaar.

Natuurlijk zijn er ook nadelen van het samenwonen met drie volwassenen en dan heb ik het vooral over de opvoeding en omgang met James. We hebben allemaal onze eigen verplichtingen. Nu hebben we iets meer mogelijkheden om af en toe te kunnen schuiven. Je kunt het zien als een (extra) oppas. Het verschil is dat Lisa ’s avonds naast mij in slaap valt en een oppas weer naar huis vertrekt.

James werd boos omdat hij ’s ochtends geen koekje kreeg.

James vindt het hartstikke gezellig. Soms net iets té gezellig. Ik had een aantal dagen tot laat in de avond gewerkt waardoor ik de ochtend daarna met Lisa of Merijn afwissel. Het is simpel. Ik houd het niet vol om na een avond tot laat werken, in de ochtend vroeg op te staan. Het afwisselen van de ochtend kan prettig zijn als het noodzakelijk is. Het liefst doe ik het uiteraard zelf!

Het verloop ging altijd prima tot dat ik James in de ochtend uit bed haalde om gezellig met z’n tweeën de dag te starten. Lisa en Merijn waren aan het werk. James werd boos omdat hij van mij geen koek kreeg. Hij wilde zijn fruit eerder, ruimde zijn speelgoed niet op zoals ik dat hem had geleerd en hij wilde absoluut niet zelfspelen.

Ik heb James die ochtend voor het eerst op de gang gezet. Zijn gedrag was onacceptabel. Dit had indruk gemaakt en uiteindelijk hebben we alsnog een fijne dag gehad samen. Echter komt zijn gedrag niet uit de lucht vallen. Ik besloot het nog even voor mezelf te houden en te kijken waar het aan kon liggen dat James zich nu anders ging gedragen.

James was aan het uitproberen en het heeft gewerkt.

Een dag later was iedereen thuis. Lisa was aan het koken. Merijn was zijn spullen aan het pakken om naar zijn werk te gaan en ik was samen met James aan het kleuren. James vroeg, zoals wel vaker, om een snoepje. Het was etenstijd en ik kon mezelf voorstellen dat hij trek begon te krijgen. Ik vind het niet nodig omdat het avondeten bijna klaar was.

James nam hier geen genoegen mee en ging naar papa met dezelfde vraag. Hij antwoordde gelukkig hetzelfde als ik maar toen James uiteindelijk ook aan Lisa vroeg om een snoepje, begon er bij mij een belletje te rinkelen. We hebben allemaal onze eigen gewoontjes als het gaat om de verzorging van James. Dat is prima. Er zitten altijd verschillen tussen papa en mama.

Het is echter niet de bedoeling dat James bij iedereen gaat uitproberen. Dit is iets wat James niet uit zichzelf bedenkt. Hiervoor moeten wij een steekje hebben laten vallen en hem op die manier op dat idee hebben gebracht. Het is ongetwijfeld weleens voorgekomen dat hij van mij geen snoepje mocht terwijl Lisa of papa dat op dat moment geen probleem vonden.

De nadelen van met drie volwassene en een peuter samenwonen.

Merijn en ik doen de opvoeding zoals wij denken dat we het goed doen. Lisa volgt hierin. Dat lijkt me vanzelfsprekend. Het is ons kind. Wij zijn en blijven de ouders. Ik wil niet dat als ik de ochtend opstart samen met James, de boosdoener zijn.

Het was tijd om met z’n alle rond de tafel te gaan om de ogen weer dezelfde kant op te laten wijzen. James krijgt twee boterhammen in de ochtend, melk en daarna water. Hij moet meehelpen om zijn speelgoed op te ruimen en er wordt niet gegooid. Geen snoepjes tot na zijn middagslaapje en een cracker, fruit of rauwkost als hij honger lijkt te hebben.

Dit was op het moment dat James net ziek was geweest. De huisarts had ons verteld dat hij nu een inhaalslag kon maken en we James best wat extra’s mochten geven. Mits het gezond is natuurlijk.

Iedereen bleek op een andere manier de ochtend op te starten. Dit veroorzaakte voor James de gelegenheid om hier flink gebruik van te maken. Na een goed gesprek weet James precies waar hij aan toe is. Zeg ik nee, zeggen zij dat en zeggen zij nee, zeg ik dat.

Lees ook: Samenwonen met je partner en ex- man – Bizarre situaties!

Lees ook: Gescheiden en de feestdagen? Hoe vieren wij het?

Consequent zijn vinden wij belangrijk. Dit wordt moeilijker als je met meerdere volwassenen bent. Gelukkig is het nu weer rechtgetrokken maar dat is wel eens van de nadelen!

12 oktober 2017 door Lonnekedewin

Persoonlijk

Het effect van de scheiding op ons kind!

Scheiden voelt voor mezelf als falen.

Het is al enige tijd bekend dat de vader van James en ik gaan scheiden. Een stap die wij allebei ontzettend moeilijk vonden om te maken maar uiteindelijk onvermijdelijk werd. Dit is een van de redenen dat we er alles aan hebben gedaan om er met elkaar uit te komen. Het alsnog te laten slagen. Dit is niet gelukt en dit voel ik als ik vanuit mezelf spreek als falen.

Wij kunnen dan wel gelukkiger zijn zonder elkaar maar hoe is dat voor een kind van twee jaar? Een scheiding is nooit leuk en een kind is altijd de dupe van een scheiding of je het nou zo gezellig mogelijk aanpakt of in een vechtscheiding beland. Er zit wel degelijk verschil maar het staat voorop dat scheiden effect heeft op een kind.

Wij krijgen vaak de vraag hoe James hierop reageert. Deze vraag kunnen wij echter nog niet beantwoorden omdat wij nog steeds samenwonen. Dit is een bewuste keuze die wij als ouders hebben gemaakt en dit zorgt ervoor dat James het bovenal als gezellig ervaart omdat hij een goede klik heeft met Lisa.

James is ongetwijfeld een liefdesbaby geweest en nog steeds!

Het besef dat papa straks ergens anders gaat wonen, is er nog niet. Deze knauw krijgt hij pas op het moment dat het zover is en het is aan ons de taak om die knauw, die hij ongetwijfeld krijgt, zo compact mogelijk te houden. Een van de voordelen die wij hebben is dat James nog maar twee jaar is en hij deze periode (helaas & gelukkig tegelijk) zich later hoogstwaarschijnlijk niet meer kan herinneren.

Als James oud genoeg is kan hij mijn blog erbij pakken. Hij kan dan lezen dat zijn vader en ik alles hebben gedaan vanuit liefde. Beslissingen hebben genomen en gaan nemen met het welzijn van James voorop.
Het is lastig om met James hierover te praten, buiten het feit dat hij hier nog te weinig van zal begrijpen, is het ook nog niet concreet genoeg. Dit wordt pas noodzakelijk als papa daadwerkelijk weggaat.

De eerste weken was dit lastig, de vader van James is een week of twee weggeweest zodat we beide konden nadenken. James heeft zijn vader om de dag gezien zodat hij hiervan zo min mogelijk mee kreeg. Het is vaak de emoties van de ouders die het kind voelen en wat nadelige gevolgen zouden kunnen hebben op het kind.

Een omgangsregel, bah!

Ons geluk is dat wij nu nog steeds beste maatjes zijn en precies hetzelfde over de opvoeding van James denken. Dit is uiteraard geen garantie voor de toekomst maar zeker een goed begin van iets wat helemaal niet leuk is en nooit zal zijn. Het is ons doel om James te laten voelen dat het niet zijn schuld is en dat hij ongetwijfeld uit liefde is geboren.

Ik denk dat ons voordeel is dat wij het langzaam aan doen en papa niet abrupt weg is. Dat wij straks samen naar woningen gaan kijken, James hierin betrekken en hem op dat moment kleine beetjes gaan uitleggen. Een omgangsregel, daar heb ik de grootste hekel aan als het gaat om scheiden. Ik vind het verschrikkelijk om James op bepaalde dagen naar zijn vader te brengen omdat dit zo op papier staat.

James hoeft niet te kiezen, dat is ons uitgangspunt.

Het is ongetwijfeld nodig om het op papier te zetten. Je weet immers nooit wat de toekomst brengt maar het gaat op ieder vlak in tegen mijn gevoel. Papa houdt evenveel van James als ik dat doe. Ik vind het vervelend om hier dagen voor af te spreken. Als James papa wil bellen of wil zien, moet dat kunnen en het doel is op dit moment om hierna te streven.

We hebben nog steeds een goede verstandhouding. Ik heb het gevoel dat dit zal blijven als het gaat om onze zoon. Scheiden heeft altijd effect op een kind. Wij proberen dit zo klein mogelijk te houden en de eventuele schade te beperken.

Sinterklaas en kerst wordt samen gevierd, voor James. Wij willen dat hij niet hoeft te kiezen tussen papa of mama. Dat wij ondanks we gaan scheiden altijd aan elkaar verbonden zijn. Een familie blijven alleen dan apart van elkaar maar als het ertoe doet, samen mét elkaar.