Categorie

Persoonlijk

Persoonlijk

Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent?

Je bent niet verplicht om te vertellen dat je ziek bent.

Als je een sollicitatiegesprek hebt dan wil je aangenomen worden. Dat lijkt mij duidelijk maar wat vertel je en wat vertel je niet? Het blijft een lastige kwestie en het is voor iedereen anders. In dit artikel vertel ik over mijn ervaring. Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent of niet?

Overal op internet staat iets anders. Iedereen doet waar hij of zij zich prettig bij voelt. Dat moet je ook vooral blijven doen en jezelf niet laten beinvloeden door andere. Ook niet door dit artikel. Een hele hoop mensen verzwijgt het tegen hen werkgever omdat ze bang zijn dat het consequenties heeft voor het sollicitatieproces en veel mensen vertellen het omdat ze open en eerlijk willen zijn.

Je bent het niet verplicht om te melden dat je chronisch ziek bent en officieel mag een werkgever je op grond van je ziekte niet afwijzen. Wij weten allebei dat dit wel gebeurd en daarom kan ik de keuze om het te verzwijgen of later te vertellen, goed begrijpen. Ik zelf vertel het altijd netjes vanaf het eerste moment ondanks ik weet dat het een gevaar kan zijn ga ik uit van het goede in de mens en in de maatschappij.

Mijn ouders hebben jarenlang een onderneming gerund. Het woord: ‘werken’ was voor ons als kinderen al vroeg bekend. Wij hebben geleerd om al vroeg voor ons zelf te zorgen en ons eigen geld te moeten verdienen. En zeg nou eerlijk? De hand ophouden voor papa en mama voelt toch ook niet prettig? Ik vind het fijn om iets te kopen waar ik zelf hard voor gewerkt heb. Dat geeft een gevoel van voldoening en trots.

Chronisch zieke mensen hebben een doorzettingsvermogen waar je U tegen zegt.

Als je dit als werkgever leest hoop ik dat je nadenkt over wat ik nu schrijf. Als je chronisch ziek bent heb je vaak al enorm veel meegemaakt in je leven. Levenservaring vind ik persoonlijk belangrijker dan een studie die je jarenlang volgt en natuurlijk tot op zekere hoogte want je kunt niet alle functies uitvoeren zonder hiervoor een studie te hebben gevolgd maar je begrijpt wat ik bedoel.

Mijn doorzettingsvermogen is zo groot dat als ik de griep heb, gewoon ga werken. Als ik mezelf ziek meld op mijn werk wil het zeggen dat ik met 40 graden koorts op bed lig. Een hoofdpijntje, een buikpijntje of een ander ongemak is voor mij geen reden om mezelf ziek te melden terwijl iemand die nooit ziek is, dit eerder zou doen. Dat is dan weer het voordeel van het aannemen van iemand die chronisch ziek is.

Tegen je werkgever vertellen dat je chronisch ziek bent?

Het blijft jammer dat sommige werkgevers hierover vallen maar ik ken, vanuit mijn ouders, natuurlijk ook de andere kant van het verhaal. Je wil dat je bedrijf blijft functioneren, door blijft rollen en als je iets niet wil is het ziekmeldingen. Dat zorgt bij de werkgever dan weer voor hoofdpijn. Je kunt het dus van twee kanten bekijken en ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Bij mijn komt mijn blog er ook bij kijken want die gaat voornamelijk over mijn leven als jonge moeder met de ziekte van Crohn & zo. Ik vertel mijn ervaringen over het ziek zijn en het heeft dan weinig zin voor mij om het niet te vertellen. Een keer op internet neuzen en mijn blog is te vinden.

Wat doen jullie? Vertellen jullie het direct tegen je werkgever of wacht je hiermee en waarom? Vertel het in de comments zodat we ervaringen kunnen uitwisselen.

Persoonlijk

Zij maakt het verschil en hem kreeg ik erbij!

Donderdag is mijn dag samen met James.

Donderdag is mijn oppas dag. Iedere donderdag probeer ik er een feestje van de maken met mijn kleine vriend James. Lonneke werkt standaard op deze dag en dus ben ik samen met hem thuis. Ik sta op als hij wakker wordt en dan komen we samen even bij op de bank beneden. Ik heb hier steeds minder lang de tijd voor nodig, het vroege opstaan valt me niet tegen tot nu toe. Als we even zijn bijgekomen onder het genot van Nijntje, Bumba of het zandkasteel gaan we samen de tafeldekken.

Samen gezellig eten. We kletsen samen en maken plannen voor deze dag. Ondertussen heb ik de vaatwasser al uitgeruimd en ga ik naar boven om de eerste was te draaien. Soms gaat James gezellig mee om op zolder te spelen maar steeds vaker blijft hij netjes beneden wachten. Af en toe roept hij naar boven: ‘Lisa kom spelen!’ super schattig.

De was neem ik mee naar beneden zodat ik deze kan opvouwen en James niet te lang alleen hoeft te zijn. Na de was is het tijd om ons aan te kleden en fruit te smikkelen. Ik probeer altijd boodschappen te doen nadat we het fruit hebben gegeten. James weet dit ondertussen en pakt nog net zijn jas niet van de kapstok. ‘Lisa kom winkel toe!’. Hij weet precies welke winkel want als ik uit de Jumbo loopt zegt hij: ‘Aldi toe?’.

Samen spelen buiten of binnen!

Als de boodschappen binnen zijn gaan we die samen opruimen. James legt alles in de kelder en ik ruim het daarna goed in. Daarna is het tijd om te spelen samen. Puzzelen, verven, tekenen of met zijn auto’s en trein. We lunchen samen en daarna hebben we even een rust moment samen. Ik zet James voor de televisie waar hij nog een filmpje mag kijken.

Tijd om te slapen. Hij slaat af en toe een slaapje over maar over het algemeen heeft hij dit nog nodig aldus Lonneke en dat neem ik natuurlijk aan. Als hij slaapt heb ik even tijd voor mezelf, soms plof ik op de bank en een andere keer doe ik wat extra’s in het huishouden. Dat moet immers ook gebeuren!

Als James wakker wordt gaan we naar buiten. De eendjes voeren, naar de kinderboerderij of naar een binnen speeltuin. Hij vindt dit heerlijk. De laatste tijd is het buiten enorm koud en daar heeft James ook een hekel aan: Brr koud’ zegt hij dan. We willen hem alsnog stimuleren om af en toe een frisse neus te halen buiten.

Zij maakt het verschil en hem kreeg ik erbij.

Mama is rond half 5 thuis en nadat ze even gekletst hebben samen gaat ze direct naar boven om door te werken voor haar blog zodat we een uur later met z’n alle kunnen eten. James vindt het allemaal prima en hij heeft het naar zijn zin samen met mij lijkt het. Hij roept echter door de dag heen wel af en toe ‘mama toe?’ maar het is ook echt een moederskindje.

Na het eten gaan we nog even gek doen, stoeien of dansen samen. Ik ben meer van het gek doen en stoeien en Lonneke is meer van het samen dansen of nog een boekje lezen. Ik krijg vaak op mijn kop dat ik hem te druk maak net voordat hij gaat slapen ? Maar ik vind het geweldig om zo met hem te spelen en die schater lach van hem, geniaal!

Rond half 7 gaan we naar boven, James doucht meestal samen met Lonneke. Een moeder en zoon moment, samen knuffelen, zingen en nog even spetteren in het water. Een mooi intiem moment van hen om te zien. Ik droog hem daarna af, Lonneke kleed zich aan en dan lees ik een boekje voor en afhankelijk van wie er sneller klaar is legt James in bed.

Ik ben blij dat ik een goede band heb met James. Zij maakt het verschil en hem kreeg ik er gratis bij. Ik zou niet anders meer willen.

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?
Persoonlijk

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?

Ik vind het leuk om romantisch te zijn.

Ja, ik houd ervan om zo nu en dan iets romantisch te organiseren. Lonneke vindt het over het algemeen niet nodig. Tja, verschil moet er zijn natuurlijk. Iedereen is anders. Ik heb op een of andere manier de behoefte om zo nu en dan iets extra’s te regelen voor haar. Jullie kunnen dit ook zien in de video’s die wij maken op hetlevenvantweevrouwen.

Ik had een hartje met kaarsjes op onze slaapkamer gezet en met rozenblaadjes een pad gelegd van haar kantoor naar onze slaapkamer zodat het direct duidelijk was toen ze uit haar kantoor liep. Het is mooi om te zien dat ze dan totaal niet weet hoe ze moet reageren en verlegen wordt.

We hadden gisteren negen maanden verkering en toen Merijn en Lonneke samen huizen aan het kijken waren, ging ik met James alles voorbereiden. Het klinkt als iets groots maar dat was het niet. Ik had gezorgd dat de tafel leuk gedekt was, het vlees was gesneden zodat we konden bakplaten met het vlees wat we nog hadden, op haar bord stond een lieve kaart die ik had geschreven en boven op bed lagen er allerlei rozen, 9 om precies te zijn.

Zij is een stuk minder romantisch.

Hoewel ik weet dat het voor haar niet zo nodig is vind ik het leuk om zoiets te organiseren. Ik vind het leuker om te doen dan om het te ontvangen. Naja, dat is niet helemaal waar maar ik weet mezelf dan totaal geen houding te geven.

Lonneke is iets minder of beter gezegd, totaal niet romantisch. Ik vind dat niet erg. Zij heeft mij vanaf het begin duidelijk gemaakt dat cadeautjes niet nodig zijn om te laten zien dat je van elkaar houdt. Lonneke zegt bijvoorbeeld ook een stuk minder vaak dat ze van me houdt, ze zegt het op momenten waarop het voor haar ook daadwerkelijk zo voelt.

Ik niet, ik zeg het vaker. Iedereen is anders. Het voelt voor mij goed om haar vaker dan dat zij doet, te vertellen dat ik van haar hou en super verliefd ben. Lonneke ziet dat anders, zij zegt dan bijvoorbeeld: Je weet toch dat ik van je houd, dan hoef ik dat toch niet iedere dag te zeggen?

Zijn vrouwen romantischer dan mannen?

Het schijnt heel anders te zijn bij mannen. Dat weet ik natuurlijk zelf niet want ik heb nog nooit een relatie gehad met een man maar als ik Lonneke moet geloven dan is daar daadwerkelijk verschil in. De kaarsjes vind ze niet meetellen als ‘romantisch’ terwijl ik dat al best romantisch vind, vindt zij dat gewoon gezellig.

Ze kan trouwens wel romantisch zijn hoor. Dit hebben jullie ook kunnen zien in de video’s. Die ene speciale verrassing dag was echt speciaal. Als ze iets romantisch doet dan pakt ze ook goed uit heb ik gemerkt. Ik vind het leuk dat ze altijd iets origineels regelt waar ik nooit op zou komen.

Aan het einde van de dag wordt er wel gezegd dat het voor de komende tien jaar geldt. Die dosishumor van d’r is geweldig.

Ik ben benieuwd of jullie mannen een beetje romantisch zijn? Of dat je natuurlijk zelf ook hebt ontdekt dat vrouwen daar iets ‘beter’ in zijn dan mannen. Laat het weten in de comments.

Eerste kerst met een kind
Persoonlijk

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Dit artikel is geschreven door Lisa, mijn meisje. 

De kerstboom was een ramp.

De feestdagen zijn voorbij gevlogen. Het was voor mij de eerste keer Sinterklaas en Kerst vieren met een vrouw met een kind én een grotere familie dan ik gewend ben. Ik doe al jaren niks meer aan Sinterklaas dan behalve af en toe een dagje mee doen als zwarte Piet. Geweldig om al die blije kinderkoppies te zien!

James had er zin in en op de peuterspeelzaal werd daar veel aandacht aanbesteed. Wij hoorde hele verhalen over de boot met piet en Sinterklaas maar natuurlijk vooral de pepernoten. James heeft genoten en is flink verwend. Ik werd ontzettend blij van het feit dat hij zo genoot van alle cadeautjes en het snoepgoed.

Sinterklaas kreeg het koud en vertrok al snel weer naar Spanje. Alles moest opgeruid worden en 6 december stond er een veel te grote kerstboom in ons huis. Hier hebben we ons een beetje op verkeken, kijk de video maar die wij hebben gemaakt. Bloed zweet en tranen!

De eerste kerst zonder James voor Lonneke.

24 december zijn wij samen met James naar de kindermis geweest in de kerk. Hij vond het prachtig en keek zijn ogen uit naar de kinderen die zongen en naar alle mooie beelden in de kerk. Na de kindermis op naar huis en samen met James op bed gelegd, vervolgens op de bank geploft om All you need is love te kijken. Dat was genieten samen!

De eerste kerstdag waren we samen. Het was voor Lonneke de eerste kerstdag dat zij James niet had dus dat was even wennen. James ging met papa naar zijn familie toe maar ’s avonds hebben we met z’n alle gegeten en daarna nog een bordspel gedaan.

De tweede kerstdag voor het eerst bij mijn schoonfamilie. Ik keek hier enorm na alle verhalen die ik heb gehoord van de familie. Iedereen was erbij, broer en schoonzus uit Amerika niet en ik hoop ze snel te ontmoeten.

We hebben gezellig geluncht, gezellig en druk met alle kinderen die rondhuppelen en alle ouders die kletsen met elkaar en vooral veel lachen. Het was tijd om een frisse neus te halen. Niet zomaar een frisse neus maar doormiddel van een spel. Iedereen deed mee met Jachtseizoen. Een soort politie- boefjesachtigspel. Google maar!

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Lonneke was met haar team de boef en wij moesten hen met verschillende teams gaan zoeken. Wat een spanning. Rennen, springen en bespieden maar helaas leverde dat niets op. Lonneke was veel te slim en zij wonnen het spel. (sorry schatje, dit typ ik even bij het inplannen van je blog! 😉

Eenmaal thuis heeft de oudste broer van Lonneke een heerlijke maaltijd bereid en hebben we gezellig met de hele familie gegeten. Na het eten was het tijd voor cadeautjes. De kinderen moesten cadeautjes uitpakken met een winterjas, sjaal en handschoenen aan. Dat was een groot feest!

Toen het gros van de kinderen op bed lagen was het tijd voor een spel voor de volwassenen. Een gevecht om cadeautjes, dobbelen, doorschuiven, ruilen dus we hadden heel wat lol met elkaar. Een geweldig eerste kerst bij mijn schoonouders om op terug te kijken.

Oud & nieuw hadden we iets anders van gehoopt. Er heerst al enkele weken buikgroep maar wij, Lon en ik, bleven buiten schot. Tot oud & nieuw, toen kreeg ze enorm veel buikpijn. Geen Crohn, dacht ik bij mezelf.

Het was een fijne avond maar we hadden er iets anders van verwacht. Lon had zoveel buikpijn dat ze meer op het toilet zat dan dat ze erbij was. Het nieuwe jaar luidde we in met een lach en een traan. Ziek het oude jaar uit en het nieuwe jaar in, is niet tof. We maken er het beste van samen en ik hoop dat ze zich snel beter voelt.

Ik heb respect voor haar hoe sterk ze is en hoe hoog haar pijngrens is. Hoeveel pijn ze ook heeft ze vecht tot dat ze écht niet meer kan. Samen uit samen thuis en volgende jaar een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

Het was een geweldige maand vol feestdagen en nieuwe indrukken. Ik heb er van genoten!

We vallen in een diep zwart gat
Persoonlijk

En nu vallen we in een diep zwart gat!

Ongelofelijke saaie maanden komen eraan.

De drukke decembermaand is voorbij. Sinterklaas, kerst en oud & nieuw is afgerond en nu vallen we in een diep zwart gat. Althans, ik. Nu moet ik toegeven dat onze kerstboom het nog niet eens heeft gehaald tot oud & nieuw en deze allang in de tuin staat. Zoals James zegt: Kerstboom kapot’. De naalden begaven het en in combinatie met een hond en konijnen die er regelmatig een bal uit lieten vallen waren we er klaar mee.

Januari komen we nog redelijk door. Ik ben vooral blij voor James dat er weer ritme in zijn dag komt. Niet dat deze er niet was in de drukke maanden maar het is toch anders. Er zijn veel verplichtingen en nieuwe indrukken die hij moet verwerken. Rust is even op zijn plaats!

Deze maand komen we nog wel door met een aantal verjaardagen uit de familie maar dan? Ik vind Februari, maart vreselijk. April eigenlijk ook, afhankelijk van het weer in Nederland. Deze maanden zijn zo ongelofelijk saai. Tja, carnaval komt er tussendoor nog even om de hoek kijken maar daar ben ik persoonlijk niet zo’n fan van. We zullen een dagje gaan kindercarnavallen met James en dat was het.

Ik leef alweer naar de zomer toe!

Ik leef vanaf vandaag eigenlijk alleen nog maar naar de zomer toe waarin we lekker met een t-shirt naar buiten kunnen wandelen en de hele dag in de tuin kunnen spelen en chillen. Lisa en ik gaan deze maanden keihard werken om vervolgens in de zomer samen met James op vakantie te kunnen.

De scheiding brengt natuurlijk best wat financiële gevolgen met zich mee en dus is het nog niet vanzelfsprekend dat we ook daadwerkelijk op vakantie zullen kunnen. Ik hoop het wel, want dat hebben we best verdiend na zo’n rottige tijd. En daarbij, we werken daar allebei hard genoeg voor!

Deze maanden waren niet zo saai geweest als het weer niet zo regenachtig was. Ik vind regen niks aan, geef mij dan maar ijskoud weer. Dan kun je in ieder geval nog naar buiten om een boswandeling te maken of iets dergelijks!

En nu vallen we in een diep zwart gat!

Nee het zijn dus niet mijn favoriete maanden maar het is niet anders. We leven met de dag en kijken stiekem uit naar de iets warmere maanden! Hoe zit dat met jullie? Hebben jullie behoefte aan deze rustige maanden of kan de zomer ook niet snel genoeg beginnen en vallen jullie ook in een diep zwart gat? Laat het weten in de comments.

Het is niet slim maar ik doe het wel
Persoonlijk

Het is niet slim maar ik doe het wel.

Keuzes maken als je ziek bent, ik word er moe van!

Het ging even wat beter. Dit hield in dat ik van mijn rolstoel verplaatst ben naar mijn krukken en mezelf een aardig eind kon verplaatsen. Eerste kerstdag hebben Lisa en ik rustig aangedaan omdat we tweede kerstdag het spel Jachtseizoen zouden spelen met de hele familie. Dit kost voor mij extra inspanning en dus moet ik de dag daarvoor rustig aan doen.

Ik word moe van alle keuzes die ik vooraf moet maken om wel of niet mee te kunnen doen met, het maakt niet uit wat. Ik moet altijd afwegingen maken en tussen dingen kiezen die ik het liefst allebei doe zonder hierover na te denken. Helaas, ik weet al acht jaar dat ik dat niet kan maar het blijft moeilijk.

Tweede kerstdag is aangebroken en staan met de hele familie inclusief kinderen buiten in de tuin af te wachten wie de boef is. Mijn jongste broer, ik, zijn oudste dochter en James zijn de boeven en moeten vluchten. Ik spring in mijn rolstoel, James op mijn schoot en hup, we kunnen vertrekken. Een tactiek hebben we niet. We willen de eerste tien minuten alleen maar rennen en zover mogelijk verwijderd worden van hen, de ‘politie’.

Ik voelde verdriet. Ik wil óók rennen.

Iedereen heeft een beperking wat betreft het spel en dat zijn de kids. Dat is hartstikke leuk alleen zij kunnen het lopen en rennen een stuk minder goed volhouden dan wij dit als gezond persoon kunnen doen. Een extra beperking voor ons in de rolstoel, dit valt op en is lastiger rennen. Ik klauter sommige stukken uit mijn rolstoel om meer vaart te krijgen om weg te kunnen komen van de rest. Dat lukt aardig.

Ik laat het niet merken maar ik voel verdriet. Mensen die mij kennen weten dat ik erg fanatiek ben en het liefst zo snel mogelijk weg wil rennen. Dat gaat niet, ik zit vastgeplakt aan mijn rolstoel, vastgeplakt aan mijn ziektes en ik heb wederom, geen keus! Het is of op de bank liggen of alsnog mee doen alleen dan in een rolstoel wat eigenlijk niet werkt met dit spel.

Het is niet slim maar ik doe het wel!

De volgende dag meeten we opnieuw onze familie. We gaan schaatsen. James gaat ook mee. ‘Mama nee schaatsen. Mama pijn.’ zei James. Het is voor het eerst dat mijn mannetje op ijs zal staan en ik kan niet meedoen. Dat zijn pijnlijke momenten waarop ik het positieve afweeg tegenover het negatieve wat ik daar later voor terugkrijg. Het was een weloverwogen beslissing en dus trok ik mijn schaatsen aan. James kreeg de bekende botjes en we gingen het ijs op.

Het was geweldig om dit ventje te zien genieten. Schaatsen is uiteraard een groot woord. Hij mocht op een oranje zeehond zitten terwijl mama erachteraan hopte om voorruit te komen. De pijn die ik voelde vergat ik door het lachen van mijn kind. Schaterend zat hij op de zeehond net zoals alle andere kinderen samen met zijn moeder. Dit waren 20 minuten om nooit meer te vergeten.

Morfinepillen op mijn nachtkastje maar ik stond daar, samen met mijn zoon!

Eenmaal klaar met schaatsen zijn Lisa en ik samen met James naar de Ikea gereden om een nieuwe speelgoedkast voor hem te kopen. Niet slim, maar ik doe het wel. Het hoorde bij deze dag. Alles ging goed tot dat ik ’s avonds in elkaar zakte en niet meer kon opstaan. Het is mijn rug. Door de slappe spieren in mijn benen kon mijn rug het schaatsen niet aan en ligt mijn nachtkastje vol met morfinepillen om de dagen door te komen.

Het is niet slim maar ik doe het wel. De minuten met James op de ijsbaan was deze pijn wederom waard en dat ik nu niet swingend het nieuwe jaar in kan luiden neem ik voor lief. Ik stond daar, samen met mijn zoon op de ijsbaan net zoals ieder ander gezond persoon. Als ik ’s avonds James in bed leg, zegt hij: ‘Samen schaatsen’. Ja knul, wij hebben samen geschaatst.

Het blijft moeilijk om alles af te wegen en grenzen te stellen. Ik ga er soms overheen, heel bewust om de dingen die ik voor het eerst kan doen met James te realiseren. Soms met een aanpassing maar ik doe het wel. Slim is het niet. Niet altijd.

Vijf tips om het afvallen goed te laten verlopen
Persoonlijk

Vijf tips om het afvallen goed te laten verlopen!

Bewust zijn van wat je eet is de eerste stap.

In dit artikel schreven wij over ons afvalproces. De decembermaand is even lastig, we letten op maar er worden zeker lekkere dingen genuttigd en in januari gaan worden we strenger. Net zoals de rest van Nederland want volgens mij gaat iedereen massaal lijnen als goede voornemen. Tja want je moet er nu nog niet aandenken, of misschien wel, want voor je het weet staat de zomer voor de deur en dat voelt een stuk fijner in een afgetraind lichaam.

Mijn afvalproces gaat altijd langzamer dan die van een ander. Helaas. Dit komt voornamelijk voor de medicijnen en zeker nu ik weet moet starten met Prednison. Afvallen en Prednison is een slechte combinatie kan ik je vertellen en vooral met bewegen. Gewrichtsklachten kunnen namelijk ook verergeren als je Prednison gebruikt.

De afgelopen weken zijn we bewust geworden van wat we eten en dat is wat mij betreft de eerste stap. Ik heb in de afgelopen tijd een patroon gevonden waardoor het afvallen goed verloopt. Dit kan voor jou natuurlijk anders zijn maar wellicht heb je hier iets aan.

Vijf tips om het afvallen goed te laten verlopen.

  1. Wordt jezelf bewust van wat je eet. Dit was voor mij de eerste stap om te beginnen met afvallen. Je bent jezelf bewust van wat je in je mond doet en dus let je erop dat dit gezond is of in ieder geval beperkt is.
  2. Sla geen enkel voedingsmoment over. Je voorkomt door op de juiste tijden te eten honger. Als je eetmomenten over gaat slaan dan heb je kans dat je eerder ongezond gaat eten.
  3. Water drinken is belangrijk voor meerdere dingen. Iedereen die bezig is met afvallen weet dat water drinken ontzettend belangrijk is. Het versnelt het afvalproces maar het zorgt ook voor een volgevoel. Voor iedere maaltijd een glas water is dus ideaal. Je zit voller waardoor je minder eet en het eten wat je eet verteert sneller doordat je water drinkt.
  4. Afvallen in kleine stapjes. Dit is een grote valkuil voor veel mensen, ook voor mij. Het is beter om af te vallen in kleine stapjes dan dat je direct nooit meer iets ongezonds eet. Al het Cola en snoep wat je laat staan is meegenomen. Je hoeft niet persé meteen alles te laten. Je hebt meer kans van slagen als je afvalt met kleine stapjes waarin je iedere week iets extra’s laat staan.
  5. Ga niet iedere dag op de weegschaal staan. Afvallen is geduld. Het is niet verstandig om iedere dag op de weegschaal staan. Je lichaam moet eerst wennen aan je nieuwe eetpatroon en je gewicht kan daardoor schommelen. Dit is hetzelfde geval als je gaat sporten. Je maakt spieren aan waardoor je misschien wel zwaarder wordt, spieren aanmaakt maar wel vet verbrand waar het uiteindelijk omgaat!

Iets waar je jaren over hebt gedaan gaat er niet vanaf in een week. Helaas!

Ik heb zelf veel gehad aan deze tips. Het zorgt ervoor dat het afvallen goed verloopt. Je moet uiteraard veel discipline hebben om door te gaan en als je een mindere dag hebt, het de volgende dag weer op te pakken. Het afvallen gemotiveerd mij wellis als ik merk dat er maar weinig afgaat op de weegschaal. Logisch is het wel, iets waar je jaren over hebt gedaan kun je niet in een week verliezen. Neem de tijd!

Ga jij in januari starten met afvallen? kom je hier dan af en toe een update geven? wij zijn benieuwd!

trouwen als twee vrouwen
Persoonlijk

Trouwen als twee vrouwen?!

Het begrip ‘huwelijk’ is pas in 2011 aangepast!

Laat ik voorop stellen dat ik totaal niet bezig ben met trouwens. Het is iets wat ik misschien niet eens meer wil. Ik heb een prachtige bruiloft gehad met een prachtig persoon wat het uiteindelijk niet heeft gered maar waar ik prima op terugkijk. Lisa is ook getrouwd geweest, met een vrouw en ik was benieuwd hoe dat eigenlijk precies zit. Trouwens als twee vrouwen..

Bij invoering van het homohuwelijk is het begrip ‘huwelijk’ veranderd in van Dale’s woordenboek. In 1961 tot 2000 stond het nog in andere woorden vermeld namelijk: De wettelijk geregelde, formeel bekrachtigde levensgemeenschap tussen een man en een vrouw’. Dit is in 2011 PAS aangepast en veranderd in: ‘Bij wet geregelde verbintenis tussen twee personen’.

Er was blijkbaar vraag naar. In de eerste zes maanden na invoering van het homohuwelijk zijn er in Nederland 1900 homoparen getrouwd. Best opvallend trouwens want bijna 16% van deze gehuwde homo’s is al eens getrouwd geweest met iemand van het anders geslacht. Net zoals ik dus..

Ik heb de priester een e-mail gestuurd.

Ik heb de priester die mij heeft getrouwd een e-mail gestuurd. Heel laf, via het account van Lisa. Ik durf het zelf namelijk niet. Omdat het voor mij best belangrijk is om af en toe naar deze kerk te gaan maar wat doe ik daar als onze relatie door hen niet geaccepteerd wordt? Dan ga ik liever naar een andere kerk die dat wel doet.

Streng gelovig ben ik niet maar ik denk daar weleens over na en ik wil James, die gedoopt is, ook kennis laten maken met deze kerk. Eigenlijk heb ik mijn eigen geloof. Ik geloof wel maar ik geloof ook dat het niet uitmaakt dat je een relatie hebt met hetzelfde geslacht en dan match dat geloof ik niet helemaal.

Trouwen als twee vrouwen, wat vind jij?!

Hopelijk krijg ik antwoord op deze e-mail en kan ik afwegen of ik met James naar de kindermis ga of dat ik een andere kerk uitzoekt die dit minder een probleem vinden, die bestaan namelijk ook! Hoe dan ook wil ik niet naar een kerk waar zij een andere mening hebben over wie ik ben en wat ik doe. Dat vind ik egoïstisch van mezelf, dan blijf ik liever thuis maar aan de andere kant wil ik James vrij laten in wat hij gelooft en waar hij later voor kiest, of niet. En dit kan naar mijn mening alleen maar als ik hem daar regelmatig in betrek.

Lesbische stellen scheiden vaker dan mannelijke homo’s. Twee keer zoveel vrouwen als mannen gaan uit elkaar. Bizar toch? De oorzaak is onbekend maar het is natuurlijk wel opvallend. Dat motiveert niet echt om te trouwen kan ik je vertellen 😉 Trouwen was altijd iets wat je maar één keer doet maar op een of andere manier ga ik hier steeds anders over denken, waarom zou dat maar één keer kunnen/moeten/willen?

Gebeld met de Priester. (later bijgevoegd)

We hebben de kerstdagen inmiddels achter de rug en uiteraard schrijf ik in deze periode voorruit. Dit is om die reden later bijgevoegd. Lisa heeft namelijk de Priester gebeld om te vragen of wij wel welkom waren in de kerk samen met James. Daarin werden wij absoluut gerustgesteld want de Priester vertelde ons dat we absoluut welkom waren in de kerk en dat ze zelfs achter onze relatie staan terwijl we twee vrouwen zijn. Het enige waar zij, niet eens op tegen zijn maar niet doen is het huwelijk tussen twee mensen met hetzelfde geslacht. Daar staan zij als kerk niet achter en dat is oke. We kunnen met een gerust hart, hand in hand in de kerk lopen tijdens de kindermis. Dat voelt goed.

Een lastige kwestie en als hier ervaringen mee zijn, hoor ik dat graag! Ik ben benieuwd, laten we geen ruzie maken in de comments over dit onderwerp. Iedereen mag het zijne geloven en je hoeft dat niet te accepteren als je het maar respecteert. Ik hoop dat we zo volwassen met elkaar kunnen omgaan!

Wat vind jij? Trouwen als twee vrouwen, kan dat of niet? laat het weten in de comments en onderbouw deze comments zodat we ervaringen kunnen uitwisselen! Houd het netjes.

Vijf originele kerstwensen
Persoonlijk

Vijf orginele kerstwensen!

Verstuur jij kerstkaarten of niet?

Het is bijna kerst voor iedereen en dat merk ik altijd aan het feit dat de post langzamer is dan normaal. Kerstkaarten, wie verstuurd ze nog? Ik merk dat er toch nog geregelt kerstkaarten verstuurd worden en ik moet zeggen dat ik dit al een tijd niet meer doe terwijl het eigenlijk enorm leuk is.

Ik weet nog goed dat de deur bij mijn moeder altijd vol hing met kerstkaarten en zag er altijd heel vrolijk en leuk uit. Op ieder kaartje staat ongeveer dezelfde tekst: Een gelukkig en gezond nieuwjaar! Zo van, met kerst mag je nog ziek en ongelukkig zijn als je in het nieuwejaar maar weer gezond en gelukkig bent!

Dat moet orgineler kunnen dus ik ging op zoek naar vijf orginele kerstwensen!

Vijf orginele kerstwensen voor op je kerstkaart!

 

  • Ik heb op jouw bankrekening 365 dagen geluk, vriendschap, liefde en gezondheid gestort. Veel plezier ermee!

 

  • Ik wens jou het allerbeste in het nieuwe jaar en veel succes tijdens het opruimen van de vuurwerkresten!

 

 

  • Een Gelukkig 1908. Ik weet dat we in een ander jaar zitten, maar ik heb gisterenavond te veel gedronken.

 

  • Hohoho, ik geef jou al mijn liefde cadeau.

 

Heel veel kerstwensen lijken sterk op kerstbomen, ze zijn afgezaagd maar wellicht heb je inspiratie gekregen door een van de orignele kerstwensen hierboven. Lisa vind het hartstikke leuk om kerstkaarten te versturen, dit jaar slaan we geloof ik over maar anders laat ik dit graag aan haar over. Ik vind een appje of een berichtje net zo liefdevol, goedkoper en net iets efficienter werken!

Op deze dag moet je helemaal geen artikelen lezen en dus heb ik er maar een geintje van gemaakt. Ik wens jullie in ieder geval een gelukkig en gezond nieuwjaar! 😉

Een grote verassing voor Lisa
Persoonlijk

Een grote verrassing voor Lisa!

Een makkelijke start hadden we niet.

Het klinkt cliché maar wat is de tijd snel gegaan. Ik kan mezelf als de dag van gisteren herinneren hoe het allemaal is gelopen tussen ons. Lisa en mij. Het begin van onze relatie is een van de mooiste dingen die ik heb meegemaakt. De klik die er vanaf het eerste moment was is nooit meer weggegaan.

In het begin leek het wel een sprookje en natuurlijk hebben we inmiddels dingetjes die ervoor zorgen dat het sprookje uiteindelijk een gezonde relatie is geworden. Inclusief dingetjes, meningsverschillen en ruzietjes maar dat hoort erbij en zelfs dat voelt goed. Een makkelijke start hadden we niet. De situatie tussen mij en de vader van James was op dat moment duidelijk maar het was ook duidelijk dat we nog enige tijd bij elkaar zouden wonen voor James. En omdat dit het niet simpel is om een huis te fixen dus als je nog iets weet..? 😉

Hobbels en beren op de weg.

We hebben al veel hobbels en beren op de weg verslagen en omdat ik vind dat Lisa een hoop accepteert, voor lief neemt en mij de tijd heeft gegeven om mezelf te kunnen zijn en hiervoor uit te komen, is het tijd voor een onvergetelijke dag samen. Ik heb een, al zeg ik het zelf, grote verrassing geregeld voor Lisa om intens te genietn met elkaar.

Het was trouwens bizar want het is Lisa al enige tijd duidelijk dat ik een verassing had geregeld. De dag, plaats en wat we gingen doen was haar tot vandaag onbekend. Op dit moment liggen we samen in een bruidsuite van een prachtig hotel. Foto’s zullen ongetwijfeld volgen en ook de video zal aankomende week op Hetlevenvantweevrouwen verschijnen.

Wat heb ik geregeld?

In het begin van onze relatie hebben we een leifde ontwikkeld voor kleine Vitage volkswagenbusjes. We hebben er al enkele gekocht die bij ons op de slaapkamer staan als verzameling. Die busjes hebben iets moois en als we ooit nog besluiten om te trouwen willen we dit zeker als vervoer.

We zijn daarna naar de Christmas Show geweest in de Ziggo Dome, vervolgens naar haar ouders gereden omdat dit vlakbij is en hen ook nog even te zien tijdens de kerstdagen. We lunchen bij elkaar om vervolgens een frietje te eten in Utopia, door te rijden naar een tatoageshop en te eindige in een prachtig hotel inclusief Jacuzzi.

Hoe wil ik dat de dag gaat verlopen.

Lisa kent mij goed en het eerste wat ze zei toen ik vertelde over de verrassing was het volkswagenbusje. Oeps! Ik schrok en heb tegen haar gelogen, sorry schat. Ik vertelde haar dat het sowieso in onze woonplaats zou zijn en dat ze moest afwachten.

Ik heb een mooie planning in mijn hoofd van hoe de dag moet verlopen en ik ben benieuwd of het ook echt zo is gegaan. Waarschijnlijk liggen we hier nu nog steeds over te kletsen terwijl we ontwaken in een sprookjeskamer.

Ik moest zogenaamd gisteren voor mijn vrijwilligerswerk naar Utrecht. Dit was achteraf niet handig voor mij dus ik zei dat de cursus in Nieuwegein was en niet zolang zou duren. Ik drop haar af in het centrum en dan heb ik twee opties waar ik op dit moment nog tussen twijfel.

Optie één: Ik haal het busje op, parkeer het bij het centrum van Nieuwegein. App Lisa waar ze is. Ik kom haar tegemoet en als zij dat busje ziet lopen we hier ongetwijfeld naar toe om te kijken. Ik pak dan nonchalant de sleutels en stap in. Ben zo benieuwd hoe haar hoofd er op dat moment uitzeit!

Ik twijfel nog tussen twee manieren om haar te verrassen.

Lisa gokt dat de verrassingsdag op de 24 is. Dus de 23 als we op weg naar Nieuwegein rijden om het busje te halen is het hoogstwaarschijnlijk een grote vis- reis waarin ze probeert om erachter te komen wat we gaan doen. Tja, dat zijn vrouwen. Dus ik heb voor de zekerheid, als ik mezelf verspreek of mijn lach niet kan inhouden een brief voor haar geschreven. Ik drop haar bij het centrum van Nieuwegein, geef haar die brief en rijd aan.

In die brief staat vermeld dat de verassingsdag is begonnen en dat ze moet wachten tot ik terugkom. Als ik voor deze optie kies zal ze ongetwijfeld vermoeden dat ik aankom rijden met een Volkswagenbusje. Ik neig voor nu naar het eerste plan maar dat horen jullie nog!

De eindbestemming.

Nadat we de avond in Utopia hebben doorgebracht, frietje hebben gegeten, gekletst te hebben met de inwoners rijden we door naar het hotel waar de rozenblaadjes op het bed al liggen te wachten! 😉

Lisa zegt weleens dat ik totaal niet romantisch ben en ze heeft een punt maar deze verassing komt toch best in de buurt? Het komt vanuit een goed hart en we hebben ongetwijfeld genoten van deze dag samen zijn!

Met hulp van De volkswagenbus heb ik deze dag onvergetelijk kunnen maken!

De ziekte van Crohn
Persoonlijk

De ziekte van Crohn in de decembermaand!

Waarom moeten we eten?

De decembermaand staat bekend om de feestdagen en bij feest gaan wij Nederlands volgas eten! De foto’s die op social media worden geplaatst tijdens kerst & oud en nieuw zonder een gourmetstel zijn uniek.

Waarom moeten we eten? Dit lijkt logisch. Je eet omdat je door eten energie krijgt en dat belangrijk is om de dag door te komen dus eigenlijk eet je om te kunnen bewegen. Als we alleen maar aten om ons energielevel op pijl te houden waren er niet zoveel mensen met overgewricht.

We eten namelijk ook voor ons plezier. Genieten van het eten dor de smaak, geur en bijvoorbeeld de presentatie van het eten wat je op je bord ligt. Dit kan soms zo mooi op je bord liggen dat, hoe ongezond het ook is, je het toch op wil eten.

De ziekte van Crohn en voeding.

Iedereen die aan mij vraagt: ‘Wat is de ziekte van Crohn eigenlijk?’ en ik deze vraag beantwoord met: ‘Een darmziekte’ is de logische vervolg vraag: ‘Oh wat mag je wel en niet eten?’. En ik moet eerlijk zeggen dat ik hetzelfde dacht toen ik in het ziekenhuis lag en nét diagnose kreeg.

‘Het zal wel op te lossen zijn door een dieet’. Helaas dat is niet het geval en was het maar zo simpel want dan waren heel veel Crohn & Colitis patiënten ontzettend blij geweest.

Een darmziekte heeft ongetwijfeld iets te maken met je eetpatroon. Dit is alleen voor iedereen anders. Mijn buikklachten zijn in de ochtend het ergste. Dit komt vast omdat mijn darmen ’s nachts ook slapen en moeite hebben met opstaan, net zoals ik overigens. Alles wat ik dan eet, het maakt niet uit wat, zorgt ervoor dat ik binnen een uur bij een toilet moet zijn.

Voeding is voor iedereen belangrijk maar voor een Crohn- patiënt nog een tikkeltje belangrijker. Onze darmen hebben moeite om de juiste stoffen uit voeding op te nemen. Het kan dus bijvoorbeeld voorkomen dat je een vitamine tekort opbouwt terwijl je voor je gevoel ontzettend veel fruit of groente eet. Je darmen nemen het niet voldoende op door de ontstekingen in je darmen én dus is het extra belangrijk dat een Crohn- patiënt gezond leeft.

De ziekte van Crohn en het verboden eten.

Geen enkel voedingsmiddel is strikt verboden en kan de ziekte verergeren of een opvlamming geven. De meeste gerechten kunnen wij als crohn- patiënt wel verdragen.. MAAR.

Je kunt de symptomen en klachten wel beperken door het juiste voeding tot je te nemen of eigenlijk, de juiste voeding te laten staan. Iedereen heeft een andere smaak en vindt dus ook verschillende dingen vies of lekker. Bij deze ziekte is dit hetzelfde. Een stuk fruit wat ik onwijs lekker vind is manderijn. Ik eet het liefst iedere dag een manderijn maar mijn darmen vinden dit absoluut niet fijn. Haha dat rijmt.

Ik had laatst een gesprek met iemand, die heeft een milde Colitis maar hij is ineens geen of minder vlees gaan eten. Dit bevalt hem super goed en hij heeft een stuk minder buikklachten. Het verschilt dus per persoon want ik ken genoeg mensen met Colitis die zonder klachten vlees kunnen eten.

De ziekte van Crohn in de decembermaand.

Een heerlijke maand vol feestdagen en lekker eten. Het begint met Sinterklaas, dan hebben we kerst wat al begint op de dag voor kerst want wat is I you need is love nou zonder een zak M&M’s? Precies, niks en we einigde met vette oliebollen tijdens oud & nieuw om nog maar te zwijgen over hoeveel gangen er worden gereserveerd tijdens eerste en tweede kerstdag.

Een relatief ongezonde maand dus en dat is voor een Crohn- patiënt niet altijd even handig. Ik eet in deze maand heus wel eens iets waarvan ik weet dat ik binnen datzelfde uur weer op het toilet zit. Waarom doe ik dat? Omdat het zo ongelofelijk lekker is en iedereen zit immers te schranzen met kerst.

Ik zorg ervoor dat ik tijdens de decembermaand meer water drink als compensatie voor het vocht dat door de diarree verloren gaat. Alcohol drink ik sowieso bizar weinig maar tijdens de feestdagen vind ik dat een drankje wel moet kunnen.

Lisa weet inmiddels dat ze niet haar best hoeft te doen voor een speciale maaltijd, iets nieuws moet uitproberen of mij uit eten moet nemen. We zijn in heel onze relatie maar één keer uiteten geweest en dat vind ik prima. De sausjes die je bij je vlees gereserveerd krijgt zijn niet altijd optimaal voor mijn darmen.

Hoe houd jij rekening met je ziekte én de feestdagen? Neem je iets extra’s of houd jij je strikt aan de producten waar je goed op functioneert.