Vakantie met een peuter
YouTube

Op vakantie met een peuter!

We zijn afgelopen zomer heerlijk op vakantie geweest in Spanje. Dit hebben we uiteraard allemaal vastgelegd middels leuke video die we plaatsen op ons kanaal: Hetlevenvantweevrouwen. Er staan inmiddels zes vakantievideo’s online. Het eindigde een beetje verdrietig maar uiteindelijk is alles goedgekomen. Hierbij een overzicht van onze video’s. Vergeet niet te abonneren als je het leuk vond!

 

De eerste vakantievideo is een feit. In deze video is te zien dat James voor het eerst gaat vliegen.

In deze video is onder andere te zien hoe goed James kan zwemmen. Het is bizar wat hij kan op nét drie jarige leeftijd. Zo kan James al duiken, kijk je mee?

Een heerlijke stranddag voor de boeg waarin we lekker spelen in het zand, we koelen af in het zwembad én James verkent de straten van Spanje.

Dit is een vlog om trots op te zijn. Het liet mij even beseffen bij het bewerken van de video dat je echt voor jezelf moet kiezen en geen leven moet leiden omdat dat van je wordt verwacht.

Het eindigt een beetje zielig maar het is gelukkig goed afgelopen. Veel tranen vloeide er in deze video maar uiteindelijk konden we naar huis. Home sweet home!

 

 

 

 

 

 

 

 

27 augustus 2018 door
Een dagje pure ontspanning!
Persoonlijk

Het was tijd voor pure ontspanning.

Precies een jaar geleden kozen Lisa en ik voor elkaar..

In dit artikel heb je kunnen lezen over het eerste weekend zonder James. Het was verschrikkelijk om mijn kleine vriendje niet te kunnen knuffelen wanneer ik dit graag wilde. Tijd voor afleiding! Het was tijd voor pure ontspanning en waar kun je nou beter ontspannen dan in een sauna? Nergens!

Het was exact een jaar geleden dat Lisa en ik definitief voor elkaar kozen en precies een jaar later het eerste weekend zonder James. Je kunt jezelf voorstellen dat alles in een stroomversnelling is gegaan en in combinatie met mijn gezondheid waren we écht toe aan een weekend samen.

We gingen twee volle dagen naar Thermae 2000 in Valkenburg, inclusief overnachting en dit was heerlijk. Een uurtje zingen in de auto en het lijkt alsof je op vakantie bent. Het is zo’n leuk plaatsje, super toeristisch maar het straalt ook ongelofelijk veel rust uit door het uitzicht wat je hebt.

Niet naakt willen zijn is geen excuus om niet naar de sauna te gaan!

De combinatie van twee volle dagen zwembad en sauna met ’s avonds een gokje in het Casino wat op loop afstand is van de sauna zelf was voor ons ideaal om hier naar toe te gaan. We werden vriendelijk ontvangen door het personeel die ons wegwijs maakte door het resort. Aangezien het personeel wist dat we één jaar samen waren, was onze kamer versierd met rozenblaadjes en stond de champagne op ons te wachten.

Afleiding, check!

Lisa en ik gaan allebei graag naar de sauna en we hebben al meerdere sauna’s geprobeerd. Thermae 2000 was mijn favoriet, ik ging hier weleens vaker naar toe maar Lisa was daar nog nooit geweest. Als je met mensen praat over de sauna denken ze naast het feit dat het ontspannen, warm en prettig is ook direct aan het woord: naakt’. Dit weerhoudt vast veel mensen om naar een sauna te gaan en dat is zonde want je gaat herboren en uiterst relaxed naar huis.

De eerste keer sauna is altijd wat ongemakkelijk. Je denkt dat iedereen naar je lichaam kijkt waar je vast ontevreden over bent anders zou het je niets uitmaken en dat voelt onprettig. Ik dacht dit ook toen ik voor het eerst naar de sauna ging. Het mooie is dat iedereen naakt is en hier dus totaal niet mee bezig is.

Thermae 2000 is een van de weinige sauna’s waarbij je op reguliere dagen gebruikt kunt maken van de sauna en de zwembaden in badkleding. Op deze manier is de drempel voor mensen die niet graag naakt zijn maar tòch willen genieten van de faciliteiten in de sauna, weg. Ben je juist een liefhebber van naakt rondlopen in de sauna kan dit hier ook. Je kunt het beste een kijkje nemen op hen website voor meer informatie.

Het was tijd voor pure ontspanning!

We hebben twee geweldige dagen gehad en voor het eerst meegedaan aan een honing- opgieting. Ik had verwacht dat het een opgieting is zoals meestal met verschillende geuren en in dit geval, een honing geur. Bijna. We kregen namelijk allemaal een bekertje met honing om ons zelf helemaal mee in te smeren. Wat? Ja echt! Ik vond het ook vreemd maar het is goed voor je huid en het desinfecteert.

Het was trouwens hilarisch om te zien dat één van de saunagangers het potje honing stiekem zat op te eten in plaats van zijn lichaam in te smeren. Tranen over onze wangen van het lachen.

Als je even wat privacy wil kun je jezelf ten alle tijden terugtrekken in je hotelkamer. Deze zit vast aan het resort waardoor je heen en weer kunt lopen in je badjas. Ideaal om James even te FaceTime die voor het eerst bij zijn vader was dat weekend. Hij het het naar zijn zin, had goed geslapen en zat vol verhalen.

Nadat we heerlijk hadden gegeten in restaurant Pure wat in het resort zit. Liepen we naar het Casino waar we nog een gokje waagde. Helaas meer geluk in de liefde dan in het spel en dus doken we het laatste uurtje het zwembad nog even in waarna we heerlijk hebben geslapen!

Zoals gezegd, als herboren reden we terug naar huis. Het was een geweldig weekend en de perfecte afleiding voor het eerste weekend zonder James.

Dit artikel bevat een samenwerking met Thermae 2000. 

17 april 2018 door
Het eerste weekend zonder James
Mama &zo

Het eerste weekend zonder James.

Het was heus niet altijd gezellig hier thuis.

In een van mijn vorige artikelen heb ik jullie laten weten dat onze wegen inmiddels officieel zijn gescheiden. Dat werd hoogtijd. We hebben een jaar met plezier bij elkaar gewoond om alles, voornamelijk voor James, zo goed mogelijk te regelen. Jeetje wat hebben we hier veel commentaar op gekregen van mensen buitenaf. Mensen dachten zelfs dat we een relatie hadden met z’n drieën haha. Maar goed, als je een blog hebt dan lok je reacties uit én heb je dat te accepteren dus dat doe ik ook.

We hebben een bewogen jaar gehad met z’n allen. Het is ook zeker niet altijd even gezellig geweest en dat is precies de reden geweest dat het zoeken naar een geschikte woning in een versnelling is gezet. We hebben natuurlijk niet voor niks gekozen voor een verder leven zonder elkaar en dus daar moeten we beide nu aan geloven. Hoe dat verloopt, vertel ik in een later artikel.

Lees ook: Moeilijke momenten door de scheiding

Samen pakte we zijn koffer in.

Ik denk dat we precies op de juiste manieren officieel uit elkaar zijn gaan wonen, juist om die goede vriendschap te behouden maar dat betekent ook dat het eerste weekend zonder James een feit werd. Oef. In dit artikel lezen jullie dat het momenteel wat minder goed gaat met mijn gezondheid en helaas was ik ziek op het moment dat Merijn ging verhuizen. Lisa kon gelukkig wel mee helpen maar ik had zijn nieuwe woning dus nog niet gezien en zag het pas toen ik James voor het eerst bracht.

James was goed voorbereid op een weekend bij papa. Hij had zijn koffer samen met mij ingepakt en we hadden al meerdere gesprekjes gevoerd. ’s morgens vroeg stapte we in de auto op weg naar papa. James had er zin in en de auto rit was gezellig. Eenmaal aangekomen rende James in de armen van papa, dat voelt zó onwijs goed en tot mijn verbazing vond hij het totaal niet spannend. Hij ging direct op ontdekkingstocht in zijn nieuwe kamer én het nieuwe speelgoed.

We hadden afgesproken dat ik een uurtje zou blijven zodat het niet leek op een postpakketje die je aan de deur afgeeft en weer weggaan. Het leek en lijkt ons goed om even de tijd te nemen voor dat moment, én voor een goede overdracht én omdat James kan blijven zien dat papa en mama nog steeds gezellig kunnen kletsen met elkaar.

Ik huilde uit pure egoïsme.

Niets was minder waar. Ik merkte aan mezelf dat ik het moeilijk kreeg, terwijl papa aan het kletsen was, James zijn koffer uitpakte om van alles te laten zien, ging alles een beetje langs me heen. Het leek me dus toch beter om al snel te vertrekken. James en papa hebben niks aan een huilende mama gepasseerd op? Niks eigenlijk. Hij is zo vaak een dagje bij papa terwijl ik moet werken of iets anders te doen heb, wat maakt het dat ik er nu zoveel verdriet van heb?

Eigenlijk is het pure egoïsme. Ik huil omdat IK hem ga missen terwijl hij de tijd van zijn leven heeft bij papa. Ik denk dat ik het zó graag goed wil doen dat ik aan alles twijfel. Laatst zei James een keer dat hij papa niet lief vond. Ik schrok hiervan en dacht direct dat hij zich nu al bezwaart zou voelen om dit tegen mij te vertellen. Gelukkig sloeg het nergens op want hij is nog maar een mini mens van 2,5 jaar die al super veel aanvoelt maar dat vast nog niet kan voelen. Ik vertelde hem dat ik papa wel lief vond omdat hij altijd zo leuk met James aan het spelen is.

Lees ook: Moeilijke momenten door de scheiding

Het eerste weekend zonder James.

Ik kan het niet vaak genoeg benoemen dat ik heel graag wil dat James zich goed voelt bij de situatie. We hebben samen ooit de verantwoordelijkheid op ons genomen om voor kinderen te kiezen en dus zijn we ook verplicht, tegenover ons zelf maar vooral tegenover James om dit ook uiterst serieus te nemen. Zelfs als we er voor kiezen om niet meer samen verder te gaan. Tot nu toe zijn we goed bezig vind ik!

Het eerste kwartier in de auto heb ik naar adem gesnakt. Alsof de wereld ver ging. Ik bracht mijn zoon naar zijn vader en ik kon niet meer stoppen met huilen. Ik kon niemand bellen, al had ik dit wel afgesproken. Lisa kon me nauwelijks verstaan. En tja, als je je moeder ziet dan begin je weer opnieuw dus dat was een pittig dagje. Gelukkig begreep papa dat én kreeg ik regelmatig een foto toegestuurd. James had het naar zijn zin en ’s avonds hebben we op FaceTime even gekletst met elkaar. Heel fijn!

Het eerste weekend zonder James. Het was vreselijk en ik denk dat de aankomende weekenden bij papa heus nog wel lastig zullen zijn voor mij maar het geeft mij troost dat James het supergoed doet. Hij heeft het naar zijn zin, speelt graag met papa en het doet mij goed dat zij op deze manier een goede band op kunnen bouwen samen.

Het was tijd voor afleiding.

Ik had datzelfde weekend een jaar verkering met Lisa én dus was het tijd voor goede afleiding. Dit lees je in een volgend artikel op LonnekeSchrijft.

Ben jij een kind van gescheiden ouders? Zo ja, waar heb jij het meeste moeite mee gehad? We denken dat we goed bezig zijn maar natuurlijk zijn we niet perfect en staan we altijd open voor dingetjes waar wij wellicht niet aan denken en wel iets mee moeten/willen!

16 april 2018 door
Persoonlijk

Het gaat niet goed met mij de afgelopen tijd

Luister altijd naar je moeder.

Jeetje, dacht ik het een tijdje terug weer op te pikken maar ik kreeg een ongelofelijke terugval. Er is veel gebeurd, ook wat betreft mijn gezondheid maar dit vertel ik in een later artikel als ik zelf alles op een rijtje heb. Afgelopen week werd ik, net zoals vele mensen, getroffen door de griep. Ik kreeg keelpijn, had dagen lang koorts boven de 40 graden en het leek in plaats van beter alleen maar slechter te worden.

Ik werd een dag voor het weekend ziek. Dat is een vervelende dag. Mijn moeder adviseerde mij om naar de huisarts te gaan maar ik vond dat nog wat te vroeg. Iedereen heeft immers de griep, het heerst en ik wil niet direct voor alles naar de huisarts rennen. Had ik dat maar wel gedaan, misschien was ik dan iets eerder van deze klachten af. Sorry mam.

Een bezoek aan de huisarts.

Het was vandaag zo ver dat ik de stap naar de huisarts heb genomen. Mijn lichaam is zó op dat 30 minuten met James onder de douche staan en liedjes zingen al veel te veel is. En die aantal minuten dat ik hem kan zien op de dag wilde ik nou juist zo graag benutten op een leuke manier. Helaas, mama dook met natte haren in bed. Ik had geen energie meer om mezelf compleet af te drogen. Zo intens op is mijn lichaam momenteel.

Ik slaap veel de afgelopen week maar ik heb daarbij intense en afgrijselijke nachtmerries, ook slaapwandel ik regelmatig dus het traphekje moet nu niet alleen voor James dicht maar ook voor mama, anders zijn we nóg verder van huis. De huisarts drukte mij op het hart dat ik voortaan echt sneller aan de bel moest trekken, gaf een antibiotica mee en hup ik dook direct in bed toen ik thuis kwam.

Het gaat niet goed met mij de afgelopen tijd.

De huisarts heeft mij helemaal nagekeken en gaf een antibiotica kuur omdat ik een immuunziekte heb en er bij mij sneller een bacterie overheen kan komen. Oh ja en ik heb slaaptabletten meegekregen zodat ik sneller in slaap kan vallen vanwege de pijn.

Thuis aangekomen ben ik direct in slaap gevallen en ik werd een uur later wakker met vreselijke oorpijn. Ik neem ’s avonds netjes mijn slaaptablet in en ik voel mezelf een beetje wazig worden. Een fijn gevoel maar slapen lukt niet, de oorpijn drukt er met alle macht doorheen.

Ik geef het op, loop uit bed en bel de huisartsenpost op met tranen over mijn wangen. Oh wat kan een mens zich ellendig voelen. Het doel om langs te komen heb ik niet want ik weet immers hoe dat werkt. Ik vraag me alleen af of de antibiotica kuur die ik eerder deze dag kreeg, ook helpt voor die vreselijke oorpijn.

Helaas. Dat is niet het geval en ik moet aan de zetpillen. Ik snik ja en amen en hang de telefoon op. Pff, paracetamol. Joh, alsof ik een tiktak door mijn reet duw. Het doet nauwelijks tot niks meer bij me. Maar, ik zal het toch maar doen puur voor de zekerheid.

Tot zo ver deze update. Ik hoop snel weer van mezelf te kunnen laten horen!

28 maart 2018 door
Persoonlijk

Een man is gestorven in een MRI-scanner

Het nieuws.

Net zoals de rest van Nederland pak ik ’s ochtends mijn smartphone als mijn ogen open gaan. Ik check mijn social media kanalen, refresh mijn whatsapp en open de nieuws app met allerlei vervelende verhalen. Nadat ik heb bekeken wie er deze maand allemaal is geboren en overleden strandden mijn ogen op een indrukwekkend artikel.

Een 32- jarige man is in een MRI-scanner gezogen en uiteindelijk gestorven. Vreselijk. Ik ben blij dat ik dit artikel pas open nadat ik onlangs mijn MRI-scan heb ondergaan van mijn dunne darm. Iedereen die weleens in een MRI-scanner heeft gelegen weet dat het niet toegestaan is om metalendingen aan of in te hebben. Je doet alles verwijderen voordat je uberhaubt de ruimte inloopt alleen was deze man niet ingelicht, blijk achteraf.

Een MRI-scan van mijn dunne darm met contrastvloeistof.

Ik had ongeveer een week voor dit nieuwsbericht een MRI-scan van mijn dunne darm. Sinds mijn buikklachten zijn toegenomen had ik veel last van braken. Het kon zijn dat mijn ziekte van Crohn zich had genesteld in mijn dunne darm. Deze dag liep onverwachts want ik had een ‘normale’ afspraak bij de MDL-arts waarna ik met redelijke spoed een MRI-scan moest ondergaan.

Mijn ouders kwamen naar het UMC om mij bij te staan, er wordt tijdens het de scan namelijk bepaalde vloeistof ingespoten waardoor je daarna niet in staat bent om auto te rijden. Prettig is het sowieso niet want voor het onderzoek heb je een uur te tijd nodig om contrastvloeistof te drinken zodat de dunne darm beter zichtbaar is.

Lachen, gieren en brullen samen met mijn moeder in de wachtkamer.

Het was een bizarre, heftige maar uiteindelijk fijne dag. Lisa was aan het werk omdat deze afspraak niet zo belangrijk was. Althans, dat dachten we. Dat bleek anders en uiteindelijk zat ik, net zoals vroeger, samen met mijn moeder in de wachtkamer. Het contrastvloeistof is redelijk te drinken. De eerste paar bekertjes gaan probleemloos maar een dikke liter van die zooi gaat moeizaam.

Mijn moeder zoekt naar mogelijkheden om een klein beetje weg te gooien. We kijken om ons heen en mijn moeder haar ogen vielen op een plant. Ze ging staan, keek om haar heen en net op het moment dat ze wilde aanlopen kwam er een arts aangelopen om iemand op te halen. Helaas, mislukt.

Plan B was om een theezakje te pakken en dat deed mijn moeder.

Ze pakte een thee zakje, gooide dit in mijn contrastvloeistofbekertje en op deze manier leek het of daar gewoon een bekertje thee stond. Een hele dikke faal want het werd geen thee. Het zakje bleef vrolijk drijven in het contrastvloeistof zonder dat er ook maar iets gebeurde. Oke, we hadden iets beter moeten opletten bij scheikunde mam!

Tranen over mijn wangen van het lachen. Terug naar plan A, de plant. Ik dacht dat het een nepplant was maar mijn moeder was er van overtuigd van niet. ‘’Lon, niet zo lachen dan lukt het nooit!’ zei mijn moeder serieus. Ze stond op, pakte twee bekertjes van mijn contrastvloeistof, liep naar de plant en HUP, weg!

Misse geslaagd. Terug naar de man.

Check jezelf en de ander op metalen objecten voordat je de MRI ruimte inloopt.

Deze man liep naar binnen met een zuurstofcilinder nadat een medewerker uit het ziekenhuis had verteld dat dit veilig was. Hij kwam overigens niet voor zichzelf maar om een familielid bij te staan tijdens het onderzoek. Vreselijk. Het was dus niet veilig en is uiteindelijk gestorven.

Triest nieuws. In Nederland hoeven wij ons geen zorgen te maken. Wij hebben veiligheidsprocedures om deze ongelukken te voorkomen maar voordat ik nu naar een MRI-scan moet check ik nog even dubbel en dwars mijn zakken op metalen objecten!

27 februari 2018 door
Moeilijke momenten door de scheidng
Persoonlijk

Moeilijke momenten door de scheiding.

Thema ‘familie’ op de peuterspeelzaal.

Ik heb het al eens eerder geschreven. Een scheiding is nooit leuk vooral niet als er kinderen in het spel zijn want zij zijn vaak de dupe van een scheiding. Hoe goed je ook uit elkaar gaat, het blijft moeilijk, vooral door James. Ik wil James intens gelukkig zien en hem een stabiele basis geven waarop hij later verder kan bouwen.

We doen ons best maar het plaatje wat ik altijd in mijn hoofd had heeft in de werkelijkheid keihard gefaald. Je denkt nu over andere keuzes dieper en langer na voordat je een beslissing maakt omdat je bang bent voor de gevolgen maar is dat de bedoeling van het leven? Ik denk het niet. Het is natuurlijk nooit weg om lang en dieper na te denken over verschillende beslissingen maar je moet uiteraard wel blijven leven en je hart volgen.

Een van de moeilijkste momenten vond ik afgelopen week. Het thema op de peuterspeelzaal was ‘familie’. Tja, dat ligt momenteel natuurlijk wat ingewikkeld en leg dat maar eens uit aan een peuter 2,5. Ik had een mooie foto van ons drieën uitgeprint met James op onze nek en in zijn schooltas gedaan. Op de peuterspeelzaal weten ze van de situatie en ook dat deze binnenkort gaat veranderen omdat mijn ex- partner dan daadwerkelijk gaat verhuizen.

Voor hem is de scheiding later normaal.

Dit zijn situatie waarop ik het moeilijk heb. Ik vind het lastig dat op zulke momenten hij niet kan vertellen dat papa en mama bij elkaar zijn en hij een ‘normaal’ gezin vormt. Helaas zal James onze scheiding later als normaal ervaren en dat is een schrale troost.

Ik heb weleens tegen mijn moeder gezegd dat ik het jammer vond dat zijn herinneringen pas gaan ‘werken’ vanaf zijn vierde verjaardag. We doen immers zoveel leuke dingen met onze kleine man erbij waardoor het soms jammer is dat hij zich later hiervan niks zal herinneren.

Wat betreft de scheiding ben ik blij, hoewel het uiteraard twee kanten heeft want als hij wat ouder was geweest konden we hem beter uitleggen hoe de situatie is en gaat zijn terwijl hij nu nog niet alles begrijpt en daardoor spanningen kan ervaring die wellicht onnodig zijn. Daarbij gaan we nog steeds goed bij elkaar om waardoor hij er beter in kan berusten als hij alles krijgt en begrijpt.

Tekenen over de nieuwe situatie.

Nu het moment bijna zover is dat de vader van James gaat verhuizen ben ik samen met hem aan het tekenen. Ik teken drie huizen. Een huis waar Lisa, James, de hond Max en ik blijven wonen. Een huis waar papa met de konijnen gaat wonen en een huis waar de vriendin van papa woont.

Ik vertel hierbij verhalen zoals: Je blijft heel veel nachtjes bij mama slapen en dan gaat James in de auto naar papa toe en vraagt James: ‘Papa, mag ik bij je spelen?’ Ja, leuk!’ zegt papa dan. Neem je logeerkoffer en knuffels maar mee dan kun je ook een nachtje blijven slapen en samen met de konijntjes spelen. Dan zegt James: Doei mam, doei Lisa tot snel!’ En soms kan het zijn dat het vriendinnetje van papa ook met James komt spelen, leuk he?!

‘Ja leuk papa. Mama nee.’ Zegt JAmes dan. Het blijkt wel dat hij begrijpt dat ik er dan niet bij ben maar hem een andere dag weer zie. Laatst was James zelf aan het tekenen en dan tekent hij op zijn manier de situatie na en verteld precies wat ik hem heb uitgelegd.

Moeilijke momenten door de scheiding.

James is momenteel in de kus en knuffel fase. Hij merkt dat Lisa en ik elkaar een knuffel en een kus geven en papa en zijn vriendin. Dat vindt hij leuk maar hij kan het niet goed plaatsen. Hij wil nu dat iedereen elkaar een kus en een knuffel geeft als we naar het werk gaan. Dat is een beetje teveel van het goede. We leggen hem nu uit dat niet iedereen elkaar een kus en een knuffel hoeft te geven. We elkaar wel lief vinden en James het allerliefste is. Daarom geven we elkaar hier de hele dag een high five!

Ik ben benieuwd hoe het straks daadwerkelijk gaat lopen in de praktijk. We doen beide keihard ons best om ervoor te zorgen dat James het zo fijn mogelijk heeft. Bij wie hij op dat moment ook is en dat de ander altijd even kan bellen om te kletsen met James..

26 februari 2018 door
Vind jij carnaval leuk of niet?
Mama &zo

Wat vind jij van carnaval leuk of niet?

James ging verkleed als tijger.

Een week geleden was het tijd om allemaal een, het kan niet gek genoeg pak, aan te trekken. ’s ochtend een pilsje als ontbijt nemen en de hele dag feesten. Carnavallen. Dat is waar ze onder de rivieren mee bezig zijn.

We hebben het jarenlang gevierd, dat wil zeggen: Een avond lallen in de kroeg en bier drinken. Sinds dat James er is hoeft het voor mij niet meer zo nodig. Het scheelt een hoop geld want er komt zo een euro extra bij alle drankjes die je wil bestellen met Carnaval.

James krijgt alles nu nog bewuster mee dan vorig jaar. Hij is dit voor het eerst verkleed naar de peuterspeelzaal geweest. Als tijger. De rest van zijn klas had ook een leuk pak aan. Iedereen was verkleed. Hij moest even de kat uit de boom kijken en begreep niet heel veel van deze gebeurtenis maar thuis zat vol met verhalen.

Een stapje terug namelijk, kindercarnavallen.

Een jaar geleden was James verkleed als brandweerman, hij vond het geweldig om de optocht te bekijken. Tja, dat lijkt een feest voor ieder kind. Allerlei mooie grote auto’s vol met kleuren en mensen op die auto’s die snoep uit de wagens gooien. Dansen vond hij op dat moment nog niet zo leuk maar inmiddels is hij druk bezig met zingen en dansen.

Lisa had nog nooit Carnaval gevierd met een kind erbij. Sowieso komt Lisa oorspronkelijk vanuit boven de rivieren waar aan Carnaval weinig aandacht wordt besteed. Apart eigenlijk he? Dat dit feest niet overal gevierd wordt.. Zoals ik heb begrepen heeft ze de afgelopen jaren met veel plezier Carnaval gevierd en gaan we nu samen een paar stapjes terug. Namelijk, kindercarnavallen.

Wat vind jij van carnaval?

Ik sta samen met James in de kinderkroeg waarbij het volstaat met chips en ranja, waar iedereen gesminkt wordt en de kinderen een spelletje mogen spelen. Als je hier even geen zin in hebt kun je op het podium gaan hossen. James vond het vorig jaar veel interessanter om de trap van het podium alleen maar op en af te lopen maar dit jaar stond hij gezellig mee te dansen.

James is, los van zijn verkleedkleding, echt een kroegtijger. Hij vond het leuk om met de ballonnen te spelen die op de grond lagen en uiteraard de confetti was het leuk om mee te spelen. Wij hebben op deze manier toch nog een dagje Carnaval kunnen vieren.

Wat vinden jullie van Carnaval?

25 februari 2018 door
Soms moet je een stapje terug doen..
Persoonlijk

Soms moet je een stapje terug doen..

Ik moest voor mezelf kiezen.

Vrijwilligerswerk drie keer in de week. De scheiding die inmiddels officieel is. Het verhuizen van mijn ex-partner waar we midden in zitten. Mezelf verdiepen in toeslagen, werk en dus veel telefoneren. Dagen achter de computer om van alles uit te zoeken. Een begroting maken van mijn nieuwe leven waar ik nu met een been in sta en al het ‘oude’ nog moet afsluiten zodat ik met frisse moed aan het ‘nieuwe’ kan beginnen. James ondertussen brengen en ophalen van de peuterspeelzaal, tekeningen maken over de nieuwe situatie en veel tijd met hem doorbrengen zodat hij het naar zijn zin heeft en toen.. toen was het stil op Lonneke Schrijft.

Ik wist niet meer hoe ik al het bovenstaande moest bolwerken en de druk om iedere dag een artikel te plaatsen hielp niet mee. Ik moest voor mezelf kiezen en alles even laten voor wat het was. Dat heb ik gedaan, met pijn en moeite want LonnekeSchrijft is een groot deel van mijn leven. Mijn werk en mijn passie. Ik ben hier het liefst de hele dag mee bezig maar soms, heel soms moet je een stapje terug doen voordat je weer keihard kan knallen en daar hang ik nu tussenin.

De ziekte van Crohn en stress. 

Jullie hebben op mijn Facebookpagina kunnen zien dat het momenteel niet goed gaat met mijn gezondheid waardoor ik ook even een stapje terug moest doen. Het begon met flinke gewrichtsklachten en uiteindelijk had ik zoveel buikpijn dat ik, nu nog steeds, bezig ben met allerlei testen om te kijken wat er nu precies aan de hand is met mijn lichaam.

De stress die ik heb door de eerste alinea van dit artikel is het uiteraard verergerd of zelfs de oorzaak. Stress is funest voor de ziekte van Crohn maar je kunt ook stress krijgen DOOR de ziekte van Crohn.

Mijn lichaam snakte naar het infuus.

Ik ben gisteren naar het ziekenhuis geweest voor mijn Entyvio infuus. Mijn lichaam snakte naar het infuus. Ik voelde de vloeistof direct naar mijn buik verplaatsen, heb jij dat ook weleens gehad? Het doet geen pijn, het is juist een prettig gevoel maar dat zal wel iets psychologisch zijn dat je voelt dat er ‘iets’ naar de pijnlijke plek gaat en het dus helpt.

We kijken nu per dag hoe het gaat. Ik doe rustig aan en hopelijk gaat ik mezelf beter voelen. Ik heb het nu wel weer gehad met bedlegerige dagen!

De ziekte van Crohn & stress hoe ga jij hiermee om? Laat het weten in de comments dan kunnen we hierover kletsen.

24 februari 2018 door
Happy Lisa day!
Persoonlijk

Happy Lisa day!

Dromen over deze tijd die nu werkelijkheid is.

Ja schat, dit is even wat anders dan een blog over onze mooie huisje. Een speciaal artikel voor mijn Lisa. Het klinkt misschien wat bezitterig en dat bedoel ik niet zo maar ook weer wel 😉 Ik ben blij dat Lisa mijn meisje is.

Gefeliciteerd lieverd, ik ben het niet vergeten. Thank God. Ik ben namelijk enorm slecht in datums dus dat kan er nog weleens bij in schieten. Erg slecht maar nu dus niet. Jouw cadeautje hebben we al samen beleefd op onze grote verrassingsdag en we zijn natuurlijk nog een dagje naar de sauna geweest waarop we allebei genoten hebben.

Ik weet nog dat we, bijna een jaar geleden, samen lagen te dromen over deze tijd waarin we iedere dag naast elkaar in slaap mogen vallen en we samen ontwaken. Het was een mooi begin, onze relatie en die tijd zal ik dan ook nooit vergeten.

We lijken op elkaar maar we zijn ook zo verschillend.

Jij bent een speciaal meisje. Überhaupt maar vooral voor mij. Jij hebt mij mezelf laten leren kennen en tovert iedere dag weer een lach op mijn gezicht. Natuurlijk met up en downs zoals dat in iedere relatie gaat maar we slaan er ons goed doorheen, al zeg ik het zelf!

Er moeten nog een aantal dingen gebeuren om van ons huis een thuis te maken. Ik vind het leuk om dit met je samen te doen, het is een heel project maar we hebben de tijd en gelukkig beleven we daar ook enorm veel lol mee. Tot midden in de nacht met pijn in ons rug een kast okel- geel gaan verven, dat zijn wij.

We lijken op elkaar maar we zijn ook zo verschillend. Ik weet nog dat we in het begin zeiden dat we wel tweelingzusjes konden zijn, nou dat beeld is inmiddels wel een beetje veranderd, toch? Het feit dat we zo verschillend maar toch ook weer op elkaar lijken zorgt ervoor dat onze relatie is zoals die is en we gelukkig zijn met elkaar.

Samen herinneringen maken!

Deze wintermaanden zijn koud en saai maar toch maken we er iedere dag opnieuw een feestje van samen. We kijken stiekem nu al uit naar het feit dat we precies over zes maanden lekker samen met James in Spanje zitten. De tweede vakantie die we gaan realiseren, best bijzonder toch? Ik kan niet wachten om alles vast te leggen zodat we er net zoals de vorige vakantie nog maanden van kunnen nagenieten.

We hadden beide de keus om iets leuks te bestellen op internet vanuit ons kerstpakket. Wil jij een koekenpan of speelgoed voor James? Nee, ik wil dat niet. Ik wil samen herinneringen maken dat is namelijk zoveel meer waard dan een tijdloze koekenpan. Deze sauna dag, een avondje bankhangen met een filmpje en de dagjes uit samen dat zijn de dingen die er voor ons toe doen. Herinneringen maken.

Gefeliciteerd schatje!

Gefeliciteerd met je verjaardag schatje. Het wordt een gezellige dag, je feestje moet nog even op zich laten wachten door de rest van de verjaardagen in de familie maar over een week maken we er een gezellig feestje van samen.

Ik hoop dat ik nog héél véél verjaardagen van jou met jou kan en mag vieren. Gewoon, omdat jij jij bent en ik nog altijd stapelgek op je ben.

Liefs van mij!

Feliciteren jullie Lisa in de comments, dat vindt ze vast leuk!

12 januari 2018 door