Kijkt mijn dreumes teveel televisie?!
Het is natuurlijk een lastig begrip, wat is veel. James is echt een buiten kind, je ziet hem opbloeien als hij buiten is, dat maakt hem meteen vrolijk. We proberen ondanks dat we in Nederland leven en het weer dus niet altijd meezit minimaal 1 keer per dag naar buiten te gaan.
Binnen kan James spelen, daar heeft hij genoeg speelgoed voor, maar soms is het ook wel even handig als je 10 minuutjes iets voor jezelf moet doen. Daarbij kan je hem natuurlijk overal mee naartoe sjouwen. Maar alleen om een stuk gereedschap op zolder te pakken en dan meteen weer naar beneden met hem te lopen vind hij ook niet zo tof.
Alleen beneden laten?
Ondanks dat ik James best wel vertrouw en er niet heel veel fout kan gaan ben ik toch op mijn hoede. Soms pak ik wel eens iets uit de garage, of uit de gangkast. Vaak speelt hij dan gewoon door, of hij zwaait naar me en kijkt totdat ik weer terug ben. Tegenwoordig kan hij ook gewoon de deur (snel) open krijgen wat dit iets lastiger maakt. Voor dat je het weet zit deze dreumes de kast onder de trap te herindelen.
Het gevaar als ik helemaal naar zolder loop is de mogelijkheid dat hij alleen de trap op loopt, aangezien we geen traphekje hebben in de gang beneden. Natuurlijk zijn er ook nog stopcontacten, de prullenbak en het gootsteenkastje wat kan zorgen voor erg onprettige ongelukken. Daarom, als ik even naar boven ga mag James in zijn triptrap stoel televisie kijken.
Waar kijkt mijn dreumes het liefste naar?
James kijkt dan naar Peppa Big, Pieter Konijn, Nijntje, Kikker en zijn vriendjes, Teletubbies en soms nog wat anders om uit te proberen.
In zo’n geval is het wel erg prettig om Netflix te hebben, want zoeken op je smart tv naar YouTube kost evenveel tijd als hem overal mee naartoe sjouwen.
Afijn, ik merk dat James het leuk vind en naarmate hij ouder wordt ook steeds meer begrijpt. Eerst keek hij gewoon wat en lachte hij om de beelden die hij zag. Als iets nieuw was kon hij echt schateren. Nu ziet hij al heel veel van wat er daadwerkelijk gebeurd. Als er bijvoorbeeld iets op de grond valt zegt hij: Ow jeej!
Het moet natuurlijk niet te gek worden.
Steeds vaker komt het wel voor dat James toch wel erg graag heeft dat de televisie een gaat of aan blijft. Hij wijst dan naar de televisie en maakt duidelijk dat hij daarop iets wil zien. Gelukkig is James ook weer goed af te leiden, nee is nee en dan gaat hij uiteindelijk vanzelf weer spelen.
Sinds we bij de osteopaat zijn geweest hebben we ook te horen gekregen dat televisie veel prikkels voor hem zijn. Deze prikkels kan hij nu dan wellicht beter verwerken dan wanneer hij nog kleiner was, maar toch houden we dit goed in de gaten.
Het is natuurlijk wel de bedoeling dat hij lekker kan slapen en niet ’s nachts hoeft te verwerken wat hij overdag op televisie ziet.
Knuffelmomentje
James is een kind dat constant bezig is, dus even de televisie aan bied dan ook wel een knuffelmomentje op de bank met hem. En dat is ook wel eens gezellig!
Want als de televisie niet aanstaat is hij er meestal snel weer vandoor om een hoge toren van blokken te bouwen. Of doet hij een poging om de afstandsbediening toe te eigenen.. Met alle gevolgen van dien.
