Uit de kast komen..
Persoonlijk

Uit de kast komen.. homoseksualiteit!

Ga naar de dokter, homoseksualiteit is gewoon te genezen!

Homoseksualiteit. Tja, ik denk dat het wel duidelijk is wat dat betekent toch? Anders lees je dit waarschijnlijk niet. Ja, of je bent gewoon benieuwd of ik nu uit de kast ga komen. Dat zal het wel zijn, nou lees maar snel verder dan!

Het is voor veel (jongere) mensen belangrijk om zichzelf en hun omgeving te laten zien wie ze echt zijn. Dat lijkt geen probleem maar het mag ook niet vergeten worden dat er vaak nog een groot taboe heerst op homoseksualiteit. Als je homo bent dan moet je dood, ben je vies, heb je een beperking, ben je ziek en moet je gewoon naar de dokter gaan want het is te genezen. Mensen met deze uitspraken zijn kortzichtig en dat is een grotere beperking dan zijn wie je bent.

In mijn wereld, in mijn leven, bestaat er geen ‘kast’ waar je uit moet komen. Ik begrijp niet waarom mensen dit zo belangrijk vinden. Is het relevant om te weten tot welk geslacht je buurman, buurvrouw, collega, beste blogger, vriend of vriend zich aangetrokken voelt? Maakt dat hen meer of minder wie ze zijn?

Ik zal kleur bekennen.. in welk hokje zit ik?

Ik vind van niet. Homoseksualiteit is altijd al een ‘dingetje’ geweest in mijn leven waar ik over twijfelde. Dit gevoel werd veroorzaakt door alle hokjes die er in de maatschappij zijn gecreëerd en waar men van verwacht dat je jezelf daar in plaatst.

Onzin natuurlijk. Maar goed, de reden dat je op dit artikel klikte is hoogstwaarschijnlijk uit nieuwsgierigheid dus ik zal kleur bekennen.. Het geslacht doet er voor mij niet toe, ik word verliefd op de persoon daarachter. Biseksueel heet dat hokje geloof ik! 😉

Het lijkt mij verschrikkelijk als James (en eventueel toekomstige kinderen) niet durft te vertellen wie hij is. Ik hoop eigenlijk dat we James mee kunnen geven dat hij niet ‘uit de kast’ hoeft te komen maar dat wij gewoon kan zijn wie hij is. Het maakt ons in ieder geval niks uit wie hier later aan het kerstdiner aanschuift!

Uit de kast komen..

Gelukkig heb ik hier voorheen over kunnen praten met mijn oudste broer Sjef. Hij was de eerste, na Merijn, tegen wie ik mijn twijfel uitsprak over mijn geaardheid. ‘Ja goeie, dat maakt toch niks uit?’ en vervolgens gingen we verder met een gesprek wat er wel toe deed.

Ik heb nooit de behoefte gehad en nog steeds niet om ‘uit de kast’ te komen. Het is in mijn ogen niet belangrijk om dit te melden. Dat ik verliefd ben geworden op Merijn is om wie hij is, hij had net zo goed een vrouw kunnen zijn. Er zullen vast mensen dit lezen bij wie dit als een grote verassing komt, nou alsjeblieft. Ik hoop dat je erg blij bent met deze informatie!

Ik schrijf deze blog om een statement te maken over de hokjes die er tegenwoordig zijn. Het gaat de goede kant op anno 2017 maar we zijn er nog lang niet. Het taboe om homoseksualiteit moet uiteindelijk compleet weg en als wij dit zo aan onze kinderen meegeven moet dit uiteindelijk toch wel lukken, of niet? Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken!

Liefde is geen keuze want liefde die je kiest, is niet echt! 

(Visited 1.211 times, 1 visits today)

Vorig artikel Volgend artikel

You Might Also Like

5 Reacties

  • Reageer Tamara TS 21 maart 2017 om 15:34

    Ik vind dat je helemaal gelijk hebt! Ik snap ook niet dat mensen uit de kast moeten komen. Ik heb ook geen nieuwsbrief hoeven te versturen over het feit dat ik helemaal hetero ben en andersom zou dat ook niet nodig moeten zijn! Ik zie vanzelf wel of mijn vrienden en familie een man of een vrouw mee nemen als ze op bezoek komen.

  • Reageer Mascha 26 maart 2017 om 21:17

    ik begreep dat als het geslacht je niks uit maakt ( dus ook als iemand anders trans is), dat je dan panseksueel bent. ( een goede vriend van mij is dat). Maar hoe je het hokje ook wil noemen, dat doet er niet toe. als je in je eigen hokje maar gelukkig bent.

    Ik kwam je site tegen via facebook en werd stiekem een beetje verliefd op het mooie design. Wauw girrl, wat een site. 🙂
    Echt goals!

  • Reageer Max 4 juli 2017 om 18:11

    Jarenlang werd homoseksualiteit in de medische wereld gezien als een ziekte. Het werd gezien als een seksuele afwijking.In de jaren ’50 werd homoseksueel gedrag officieel erkend als zijnde een psychiatrische ziekte. Door hevige protesten en ophef vanuit de Amerikaanse politiek in 1973 werd homoseksualiteit echter niet langer gezien als ziekte en sindsdien wordt homoseksualiteit binnen de psychiatrie genegeerd….Dus,door hevige protesten en ophef vanuit de Amerikaanse politiek dat is niet meer ziekte…grappig!…

  • Reageer Frank R.M. de Wolf 2 augustus 2017 om 05:32

    Lieve Lonneke,

    Wie of wat in deze wereld heeft het recht om te oordelen over wie, wat of waar jij je toe aangetrokken voelt, het is jou leven en in jou leven moet je lekker doen waar jij je lekker bij voelt, het feit dat je een andere geaardheid heb dan door bepaalde mensen uit deze samenleving als maatschappelijk aanvaard wordt geacht mag daar bij wat mij betreft daar geen enkele rol spelen.

    Hoewel ik je niet persoonlijk ken zou ik bijna willen zeggen, welkom in mijn vriendenkring, ik geloof dat van de zogenaamde 100% vrienden en vriendinnen die ik heb er in ieder geval 25% een andere geaardheid hebben.

    Het grote probleem in deze maatschappij is dat men op ieder persoon commentaar heeft en een labeltje moet plakken, ik denk dat als maatschappij dat eens afgeleerd wordt dat er dan een heel stuk fijner en plezieriger met elkaar gecommuniceerd kan worden.

    Ik moet je bekennen dat ik zelf eigenlijk niet eens weet welke geaardheid ik heb, want er zijn momenten in mijn leven geweest dat ik mij sterk aangetrokken voelde tot mannen, maar er zijn even zoveel momenten geweest dat ik me aangetrokken voelde tot vrouwen en als dat dan door deze maatschappij als afwijkend wordt gezien dan zijn deze mensen niet alleen kortzichtig en homofoob maar dan vraag ik me af of deze mensen mij vriendschap wel waard zijn en of het voor deze mensen dat niet tijd wordt zich in kringen te begeven waar hun voorkeur de overhand heeft in plaats mensen die andere voorkeuren hebben in hokjes te plaatsen en daar een label op te plakken.

    Mijn levensmotto is dan ook :

    Anders is ook gewoon, iemand die anders is hoeft niet gelijk voor gek verklaard te worden.

  • Reageer Sheila 1 mei 2018 om 22:38

    Mooi artikel. En zo is het maar net. Het is totaal niet belangrijk wat iemands geaardheid is of waar de voorkeur ligt. Dat er een naam aan wordt gegeven, vind ik niet eens erg. Woorden zijn nodig om dingen te verklaren en te begrijpen. Dat laatste wordt vervolgens niet altijd gedaan, maar goed. Ik schreef ooit een blog over hoe ik het zou vinden als mijn zoon homo zou worden. Waarbij ik ook meteen duidelijk maakte dat dat alleen al nergens op sloeg. Het is niet dat je nou in eens wakker wordt en denkt: Zal ik later chirurg worden, brandweerman, docent of homo? Je bent iets of je bent iets niet. Zo lang je maar jezelf bent, is mijn idee 🙂

  • Schrijf een reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.