Mijn hoofd slaat overuren.
De dagen vliegen voorbij. Het is als de dag van gisteren dat Lisa en ik bij elkaar kwamen. En nu staat Sinterklaas en Kerst alweer voor de deur. Het zijn niet alleen dure maar ook drukke dagen, weken eigenlijk een maanden. Leuke drukke dagen maar dat neemt niet weg dat ik moeite heb met mijn ritme.
Mijn hoofd slaat overuren. Ik heb zoveel creatieve ideeën voor ons YouTube kanaal en voor mijn blog. Ieder vrij uurtje zit ik achter de computer. Mijn e-mail wegwerken of artikelen te schrijven en als dan eindelijk op de bank zit dan praat ik over de ideeën die ik wil uitwerken of maken.
James gaat eens per week samen met mij gymmen. Als het werk van Merijn het toelaat dan gaat hij maar meestal ben ik degene die me daar staat uit te sloven. Ik haal en breng hem twee keer in de week naar de peuterspeelzaal. Twee keer in de week ben ik samen met James bij mijn moeder om bij te kletsen en dan heb ik drie keer in de week vrijwilligerswerk wat ik met veel plezier doe.
Geen rust om te kunnen slapen.
Ik heb het op mijn manier best druk en ondanks dat het allemaal leuke dingen zijn waar ik mezelf mee bezig houd is het wel moeilijk te combineren met mijn chronische ziektes. Het put mij helemaal uit waardoor ik al moe ben voordat de dag is begonnen.
Een voorbeeld. Merijn deed vanmorgen de ochtend opstarten met James. Ik mocht uitslapen. Dit lukte tot 9:00 uur en nadat ik James even had geknuffeld ben ik achter mijn computer gekropen. Dit artikel typ ik met mijn pyjama aan.
Het is een ‘moetje’ dit keer. Ik was liever nu terug gekropen in bed om mijn ‘roes’ uit te slapen maar dat lukt niet. Het kan wel, want James vermaakt zich wel met papa of Lisa maar ik heb geen rust in mijn hoofd om nu te kunnen slapen terwijl ik intens moe ben, uitgeput ben.
Ik moet me- time inlassen.
Mijn werk als blogger vind ik geweldig en moeite om iedere dag een artikel online te krijgen heb ik niet. Me- time wat zo af en toe op zijn plaats is voor ieder mens in deze wereld heb ik ook niet. Dit kan ik gemakkelijk realiseren want op zich heb ik tijd voldoende om iets écht voor mezelf te doen. Maar op een of andere manier komt het er niet van en kruip ik in mijn vrije uren het liefst achter de computer om te werken.
Als Merijn en Lisa beide werken, verzorg ik James de gehele dag en probeer ik de dag zo leuk mogelijk voor hem te maken. Dit kost energie ondanks ik het ontzettend leuk vind om lekker te moederen. In de avond kruip ik achter de computer om aan het mijn blog te werken of e-mails te beantwoorden en op het moment dat ik televisie wil kijken ben ik daar eigenlijk te moe voor.
In mijn ‘oude’ ritme van een aantal maanden geleden sliep ik iedere middag met James. En hier wil en moet ik naar terug om de aankomende weken vol te blijven houden. En op mijn benen te kunnen staan. Hoeveel dingen er ook in mijn hoofd zitten… Ik moet een manier vinden om mijn rust te pakken.
Hoe ga jij om met deze drukke maanden waarin je hoofd nog zoveel wil maar je lichaam niet meer kan?
Geen reacties