Een discus hernia en een ontsteking in mijn rug! – Sara vertelt

Sara verteld over jaren lange rug en nekklachten. 

De ontstekingsremmers maakten mij suf, maar dat nam ik voor lief.

Mijn verhaal begint ongeveer vier jaar geleden. Ik had al weken last van rugpijn, maar schoof het moment om naar de dokter te gaan voor me uit. Ik heb namelijk een hekel aan dokters. De pijn werd niet beter en ik liep met veel moeite.

De maat was vol, toen de telefoon op het werk ging en ik er niet naartoe kon lopen om op te nemen. Een kort bezoek aan de huisarts was nodig om tot een diagnose te komen. Ik had een blokkade van het SI gewricht (onder in je rug).

Ik kreeg een kuur ontstekingsremmers voorgeschreven en werd doorgestuurd naar de fysiotherapeut. De ontstekingsremmers maakten mij suf, maar dat nam ik voor lief. Bij de fysio kreeg ik massages, elektrotherapie en manipulaties. Het duurde negen sessies voordat de pijn een beetje beter werd.

Ik moest een vitamine B kuur.

Helaas duurde dit niet lang, de pijn kwam al snel weer terug. Ik dacht: even op mijn tanden bijten en dan gaat het wel weer. Het tegendeel was waar. De pijn kwam terug en ik ging opnieuw naar de huisarts waar ik weer een ontstekingsremmende kuur kreeg voorgeschreven. Wel sterkere, die mij ontzettend moe maakten en bovendien moest ik een vitamine B kuur erbij nemen.

De huisarts vertelde dat hij mij ging doorsturen naar het ziekenhuis. Ok, dacht ik. Eenmaal thuis bleek de verwijzing naar het ziekenhuis te zijn voor een scan van de sinussen. Ik had die dag namelijk veel last van hooikoorts. Gieren van het lachen. Ik ga voor rugpijn naar de huisarts en kom thuis met een voorschrift voor sinussen. Ik heb dat onderzoek natuurlijk niet laten uitvoeren.

Een dikke twee maanden nam ik vitamine B en helaas zonder resultaat. De pijn bleef en ik kreeg het voor elkaar om mijn rug terug vast te zetten. Mijn huisarts bleek op vakantie te zijn. Oei en nu? Dan maar naar een andere arts, die inmiddels mijn vaste arts is. Deze huisarts vond dat de pijn te lang duurde. Ik had ondertussen al zes maanden pijn. Hij gaf mij wederom een kuur ontstekingsremmers en stuurde mij naar het ziekenhuis.

Ik had een discus hernia en een ontsteking in mijn rug.

Op de dienst fysische geneeskunde werd mijn rug gekraakt en moest ik in de MRI. Op de vragenlijst voor de MRI- scan stond: ‘Bent u bang in kleine ruimtes?’ Gelukkig heb ik daar met ‘ja’ op geantwoord. Ik kreeg het namelijk heel benauwd in de MRI-scan en dan heb ik het nog niet over het lawaai. Ik was blij toen ze mij uit de machine haalden.

Twee weken later kreeg ik de uitslag van de MRI- scan. Ik had een discus hernia en een ontsteking in mijn rug. De arts zei dat ik eerst drie epidurale infiltraties moest laten doen en daarna naar de rugschool.

De afspraak op de pijnkliniek was snel gemaakt. Bibberen van de angst zat ik in de wachtzaal. Ik wist totaal niet wat mij te wachten stond. Na een dik uur wachten werd ik naar de behandelkamer gebracht. Ik moest op mijn buik op de tafel gaan liggen. Doormiddel van röntgenstralen werd de plaats van infiltratie bepaald.

Morgen lees je hoe de infiltratie is uitgevoerd bij Sara en ik kan je alvast vertellen, dit was geen pretje!