Een iets wat bruine ochtend..
Eindelijk, maandag 23 december is aangebroken en het allerlaatste ziekenhuisbezoek in 2013 is een feit. Ik moet vandaag naar de reumatoloog. De ‘gewoonlijke’ controle en ik krijg de uitslag van de foto’s die de laatste keren zijn gemaakt van mijn handen, voeten en bekken. Ik verwacht er niet veel van. Ik ben niet zenuwachtig. Ik zou eerder zeggen, licht gespannen. Je wil nooit een vervelende uitslag maar nèt voor kerst lijkt me het extra vervelend.
Ik moest een buisje- poep inleveren en dat was een heel geklungel. Ik zal jullie de details verder besparen maar ik had geen ontlastingsbak meegekregen en aangezien ik ’s ochtends wakker wordt moet rennen naar het toilet, was er lichte paniek toen ik zelf nog een ontlastingsbak in elkaar moest vouwen met verhuisdozen. Na mijn onverwachtse creatieve, iets wat bruine ochtend, ben ik klaar om te gaan.
Mijn gewrichten blijven ontstoken terwijl ik Humira spuit.
Ik meld mezelf bij de balie en neem plaats in de wachtruimte. Een wachtruimte vind ik altijd zo vervelend maar deze is iets luchter. Een grote ruimte waar je overigens goed in de gaten kan houden wie er een geslachtsziekte heeft bij het loket tegenover ons.
Mijn arts ziet dat ik redelijk goed loop zonder krukken of rolstoel. Ik gaaf meteen aan dat het best goed gaat. Ik laat mijn rolstoel staan, doe iedere dag netjes mijn oefeningen en ik ga drie keer per week naar de fysio. Ik vertel dat ik wel twee keer een ontstoken gewricht heb gehad, de foto’s die ik hiervan had gemaakt, laat ik zien.
Het beeld van mijn darmen is momenteel niet juist.
Mijn darmen zijn onrustig, mijn oog wordt af en toe rood en mijn huid wordt er ook niet mooier op. Ik lucht mijn hart over het feit dat ik niet zeker ben dat zij mijn darmen goed hebben gekeken.
Bij het eerste endoscopie onderzoek, kwam de slang niet verder dan 60cm, de artsen hebben daarna via een MRI- svan gekeken naar mijn dunne darm en met een gastroscopie in mijn slokdarm, maag en twaalfvingerige darm.
De ziekte van Crohn heeft altijd in mijn dikke darm gezeten. En ze hebben pas 60cm kunnen bekijken van mijn dikke darm. Hier heb ik mijn twijfels over en mijn reumatoloog bevestigd dit.
Methotrexaat mijn nieuwe medicijn?
Ik ga de situatie bespreken met de oogarts en de MDL- arts. Je moet naar mijn idee toch een TNF- blokker gebruiken. Het liefst Methotrexaat. Dit medicijn gaf de MDL- arts liever niet aan jongere vrouwen omdat dit betekend dat je absoluut niet zwanger mag worden of zelfs minder vruchtbaar zou zijn.
Op dit moment is er geen dringende kinderwens. Ik vind het prima. Ik wil zo snel mogelijk dat alles rustig is. Methotrexaat is niet mijn favoriete medicijn. Ik zal dit later bespreken met de mijn arts.
Het is eindelijk klaar voor dit jaar, ik heb ziekenhuis- vakantie!
Geen reacties