Leven met tegenslagen!

Een gelukkig kind betekent alles.

Als ik James nu zie spelen ziet hij er gelukkig onbezonnen, vrolijk en zorgeloos uit. Dit is iets wat wij onze kinderen willen laten voelen. Als moeder en natuurlijk ook als vader, wil je dat jouw kinderen gelukkig zijn want dan is het voor ons als ouder allang goed.

Iedereen die dit artikel leest heeft weleens een tegenslag meegemaakt. De kleine problemen en tegenslagen beginnen al vroeg in ons leven. Hoe jonger het kind is hoe kleiner het probleem is. Althans, in onze ogen want voor hen kan dat ‘kleine’ probleem als een heel groot probleem voelen.

We komen er niet onderuit. Tegenslagen in het leven horen er nou eenmaal bij. Het maakt je vaak een sterker persoon. Ieder huis heeft zijn kruis en wat voor jou een tegenslag is kan voor mij als geen enkel probleem ervaren worden. Dit is voor iedereen anders en daar komt geen maatstaf voor aan te pas.

Mijn eerste echte tegenslag.

Mijn eerste echte tegenslag was in de eerste klas van de middelbare school. De eerste paar dagen waren ‘wennen’ en elkaar leren kennen maar daarna kwam er al snel huiswerk aan te pas. Een normale zaak op de middelbare school. Ik zat avonden met mijn vader te ploeteren aan mijn wiskundehuiswerk. De volgende dag op school bleek dat ik het verkeerde hoofdstuk had gemaakt en dus eigenlijk, mijn huiswerk niet af had.

Ik kreeg straf en moest nablijven. Als ik helemaal niets had uitgevoerd dan kon ik mezelf nog vinden in deze straf maar ik had daadwerkelijk zitten ploeteren op mijn huiswerk, alleen het verkeerde.

Na het laatste uur moest ik mezelf melden en kreeg ik straf. Het punt was dat ik om 18:00 uur nog steeds op school zat. De leraar was mij vergeten en was verder gegaan met haar werk. Ik belde mijn moeder op en vertelde huilend wat er aan de hand was. ‘Kon, blijf rustig en niet huilen. Je zit nu op de middelbare school dus probeer jezelf te vermannen’.

Dit was een grote tegenslag voor mij. Ik zat immers net op deze school en moest direct nablijven. Ik kwam uit een ander dorp dus niemand kende mij wat op de basisschool heel anders was. Dit was voor mij toen een heel groot probleem. Later zag ik hoeveel kinderen uit mijn klas (vaak dezelfde) dagelijks moesten nablijven. Dit is precies wat ik bedoel te zeggen eerder in het artikel. Het was voor hen geen enkel probleem om na te blijven terwijl het voor mij bijna als het einde van mijn leven aanvoelde.

Tegenslagen in mijn ziekteproces.

In mijn ziekteproces zijn er talloze tegenslagen geweest die mij sterker hebben gemaakt als persoon, wat mij ook een aantal jaren heeft laten verouderen maar ook onwijs onzeker en verdrietig hebben gemaakt.

De vijf eerste jaren na de diagnose de ziekte van Crohn kwamen de tegenslagen als lopendebandwerk mijn leven passeren. Het hield niet op. Ik kwam nooit uit het ziekenhuis met positief nieuws. De ziekte van Crohn was zo actief dat er op dat moment geen medicijnen hielpen tegen mijn klachten en de ontstekingen in mijn lijf.

Ik heb door mijn ziekte mijn ziekte mijn gehele toekomstbeeld moeten aanpassen. Je kunt jezelf wellicht voorstellen dat dit nogal heftig is en vooral als je nog zo jong bent. Ik was 18 jaar en ik dacht dat ik mijn hele leven nog voor me had. Een leven wat ik allang had uitgestippeld maar ineens kwam daar die ene hele grote tegenslag die mijn leven compleet veranderde.

Mijn droom, een sportopleiding afronden eindigde in een nachtmerrie. Ik kwam kilo’s aan waardoor sporten niet meer ging zoals ik deed en moest om mijn opleiding af te ronden.

Dat zijn de echte grote tegenslagen waar je mee moet dealen. Dit soort dingen zijn niet te troosten met een kus of een knuffel. Dit zijn eindeloze gesprekken en een stuk leren ‘accepteren’ van de nieuwe situatie. En natuurlijk afscheid nemen van alles wat je had en ooit hebt kunnen doen wat nooit meer zal lukken.

Tegenslagen doen pijn maar haal daar je les uit.

Het is gemakkelijk om te zeggen dat je een les moet halen uit de tegenslagen die in je leven voorkomen. Dit is iets wat je vaak wat je later, soms weken, maanden of zelfs jaren later pas ontdekt en toepast in je leven. Ik heb inmiddels mijn les gehaald uit alle tegenslagen die ik heb ondervonden in mijn leven maar dat is niet vanzelf gegaan.

Ik was in mijn jeugd een ontzettende binnenvetter en wilde altijd positief en vrolijk overkomen maar zo is het leven helemaal niet. Je mag verdrietig zijn, je mag boos zijn, bang zijn of jezelf teleurgesteld voelen. Ik had hier een psycholoog, meerdere zelfs, voor nodig om dat in te zien. Ik moest leren praten. Mijn gevoelens leren uiten en dat lukt steeds beter maar het blijft een zwak punt waar ik mezelf altijd van bewust moet zijn.

Tegenslagen in het leven horen erbij en doen ontzettend veel pijn op welk vlak dan ook. Hoe ga jij met tegenslagen om? Praat je of schrijf je liever? Zing je misschien of ga je een stuk wandelen en sporten? Laat het weten in de comments zodat we ervaringen kunnen wisselen!