Browsing Tag

dreumes

James wordt ouder
Mama &zo

Mijn kind wordt echt een grote jongen!

Het gaat een stuk makkelijker nu hij ouder wordt!

Afgelopen week ging ik samen met Merijn & James zwemmen. We zochten een leuk zwembad met daarbij een ‘pierenbad’ waarin hij zelf zou kunnen lopen. Centerparcs, daar vinden wij het altijd gezellig. Ik weet niet waarom maar altijd als ik daar ben heb ik een vakantiegevoel. Anti Climax hoor, als je aan het einde van de dag weer in de auto terug naar huis zit maar toch, het was heel fijn.

Het was langgeleden dat we zijn gaan zwemmen. Ik ben zelf niet zo’n fan van zwemmen aangezien ik mezelf niet prettig voel met mijn uitslag en mijn gewicht maar als ik zie hoeveel plezier James heeft op zo’n dag dan maakt het eigenlijk ook allemaal niet meer uit en ik moet zeggen, het gaat nu een stuk makkelijker!

Hij begrijpt alles! oke, veel dan..

Pff.. het zweet liep al over mijn rug heen bij de gedachte om met z’n alle te gaan zwemmen. Met z’n drieën in een veel te klein hokje, uit en aankleden, tassen overpakken, alles in dek kluisjes leggen om er uiteindelijk achter te komen dat je nèt geen muntje bij je hebt wat in de locker pas! 😉 Ja, herkenbaar?

Dit ging nu een stuk makkelijker moet ik zeggen. Hieraan merk je echt dat James ouder wordt. Hij kan nu gewoon staand aan en uitkleden, hij begrijpt wanneer hij even moet wachten en loopt netjes mee aan de hand.

Het eerste badje wat we tegenkwamen vond hij geweldig, hij wilde hier absoluut niet meer uit en stribbelde tegen. Ik heb hem eruit moeten tillen aangezien hij het een voetenbankje was aan het begin van het zwembad.

Geen flesjes of bepaalde slaaptijden meer!

Op naar het pierenbad! ‘Wauw. ook ook!’ riep James enthousiast. Nou dan kan eigenlijk je dag al niet meer stuk. Ik had zijn waterschoentjes aangedaan omdat hij het de vorige keer gek vond om in het water te lopen. Dit ging nu heel goed en durfde na een tijdje al alleen door het water te rennen. Ik denk dat je James niet gelukkig kun maken dan een dagje zwemmen, hij heeft uren lang in het water gespeeld. Wij kochten een bal om over te gooien maar dat boeide hem weinig. Spetteren, non- stop spetteren is wat hij wilde!

Ik vind het leuk om dingen met James te ondernemen. Zo gingen we samen voor het eerst van een kinderglijbaan af, super leuk om hem alles te laten ontdekken! Voorheen zaten we altijd te rommelen met zijn middagslaapje, het eetmoment, flesje warm maken etc maar nu verliep eigenlijk alles op rolletjes. James wordt echt groot!

Van alles in het leven een speelmoment maken!

Het zijn de kleine dingetjes die het doen. Bijvoorbeeld, precies op de stoeprand willen lopen of persè over die ene berg lopen. Dit zijn allemaal dingen die ik herken als een peuter of kleuter die van alle dingen in het leven een speelmoment wil maken. Op een of andere manier dan ook geweldig als James ook perse op de stoeprand wil lopen i.p.v midden op de stoep.

We merken echt dat James nu richting de 2 jaar wordt. Ik heb nu al super veel zin in zijn verjaardag. We gaan er weer een heel leuk feest van maken & James laten voelen dat ‘jarig zijn’ hèèl bijzonder is!

ouder & kind gym
YouTube

Ouder & kind gym!

Babyzwemmen kunnen we zelf wel realiseren!

De meeste van jullie zullen weten dat wij in het begin met James onder babyzwemmen zaten. Dit was hartstikke leuk maar omdat hij toen een langere periode aan het kwakkelen was met verschillende verkoudheden zijn we toen maar gestopt. En om eerlijk te zijn had ik er ook iets meer van verwacht. Ik had verwacht dat we van alles zouden ondernemen in het water maar dat viel een beetje tegen.  Zingen, spetteren en spelen in het water kunnen we ook zelf wel realiseren zo af en toe!

Dreumes dansen dan?

Maar wat dan? ik wil heel graag samen met James ‘iets’ doen, in de zin van een activiteit die we samen kunnen beoefenen. Zo heb ik gekeken naar dreumes dansen. Dit leek me hartstikke leuk maar zowel Merijn, ik als James hebben 0,0 ritme gevoel. Mijn neefje Sam bijvoorbeeld, die staat altijd erg stoer mee te dansen op de muziek maar James gaat vooral gek doen en rennen als ik vraag of hij samen wil dansen.

Het wordt ouder & kind gym!

Ieder zijn ding, hoewel we daarvan wellicht ook nog wel een lesje van willen mee pikken. James is ècht een jongetje die het liefst de hele dag overal op, in en onder wil klimmen dus ik dacht, daar wil ik iets mee doen! Een vriendinnetje van James zit onder ‘ouder & kind gym’ en dit leek me iets mee in ons straatje plassen dan dansen! 😉

We hebben samen een sportoutfit gekocht voor James en laat het klimmen en klauteren maar beginnen. Het is de bedoeling dat je samen met je kind aan de hand over allerlei banken en toestellen gaat klimmen. Rennen, ravotten en zelfs aan de ringen hangen. Ik kan je vertellen, James vond het geweldig!

Weet je wat? Kijk de onderstaande video maar gewoon, dan kun je zien hoe onze dag is verlopen! De les duurde 45 minuten dus hij heeft daarna heerlijk geslapen & mama ook! 😉

Wil je op de hoogte blijven van de nieuwste video’s? Abonneer dan op deze link, het is helemaal gratis!

opvoeden wat zegt dat?
Mama &zo

Opvoeden, wat zegt dat eigenlijk?

Het is voor iedereen anders..

Iedereen ziet de term ‘opvoeden’ anders. De ene voert direct strenge regels op en de ander laat het allemaal een beetje gebeuren, probeert goed te communiceren en de ander loopt als een politieagent door het huis.

Opvoeden is ook een heel groot begrip. Dit zegt Google over de definitie van opvoeden: Opvoeden is een uitdagende en inspirerende opdracht waar elke ouder voor komt te staan. Eigenlijk is het geheim van een goede opvoeding helemaal niet zo ingewikkeld. Wat je kind vooral nodig heeft, is liefde, steun, stimulering en sturing. Zo kan je kind opgroeien tot een zelfstandig, plezierig en sociaal mens.

Liefde, steun, stimulering en sturing dus. Het hangt allemaal samen want met alleen sturing zal het liefde missen en ook met alleen liefde denk ik niet dat het kind het redt om een zelfstandig leven te leiden op een latere leeftijd.
Ik denk wel dat liefde de basis is. Als je voldoende liefde geeft aan je kind ben je beter in staat om de rest ook te ‘vervullen’.

Duidelijkheid is belangrijk voor mij!

Iedereen, oke de meeste dan, hebben bepaalde normen en waarde die je samen mengt met die van je partner en doorgeeft aan je kind. Sommige mensen voeden hun kind op vanuit een boek en andere mensen doen dat vanuit hun gevoel. Ik vind het interessant om over dit onderwerp te lezen. Soms pik ik er iets uit en pas ik dit toe in de praktijk maar ik ben er inmiddels wel achter dat het nou eenmaal niet altijd gaat zoals in de boeken vermeldt staat. Ieder kind is anders en wat bij de een werkt hoeft niet bij de ander te werken. Je luistert dan automatisch naar je gevoel, want wat jouw kind nodig heeft weet jij als geen ander!

Ik vind het belangrijk om James duidelijkheid te geven. Duidelijkheid in alles. Hij weet precies wat hij wel en niet mag, wat van hem is en wat van ons is. Natuurlijk probeert hij weleens wat uit want het is een echt boefje. Minimaal één keer per dag rent hij er lachend met de afstandsbedieningen vandoor. Super leuk spelletje namelijk als mama er achteraan gaat rennen!

De makkelijkste is niet de juiste?

We hebben de afspraak gemaakt dat James overdag zijn fiep niet meer mag gebruiken. Hier wijk ik dan ook geen moment van af. Mits hij ziek is dus uitzonderingen daargelaten. Hij geeft nu ieder ochtend netjes zijn knuffel en fiep en gaat fijn spelen. Die duidelijkheid is prettig en ik merk dat James dit erg fijn vindt.

Ik probeer met alles wat ik doe of zeg tegen James na te denken of ik het verbied omdat het voor ons zelf makkelijker is of omdat het écht niet kan/mag. Buiten in de regenplassen springen bijvoorbeeld. Dit zou makkelijker zijn om het te verbieden, hij wordt vies en nat en dat vergt weer even wat ‘moeite’. Ik stel mezelf dan de vraag wat belangrijker is en dat is het plezier van James. Als hij vrolijk wordt van springen in de plassen, wat maakt het dan nog uit dat hij nat wordt? De makkelijkste weg is zeker niet altijd de juiste..

Kind van één in de hoek zetten?

Ik lees vaak op forum naar ervaringen van andere moeders. Zo las ik van de week dat een moeder haar kind van één jaar weleens in de hoek zet als ze niet luisterde. Nu vind ik dat persoonlijk wel héél erg jong maar goed, als jij ken daar als moeder goed bij voelt en je kind begrijpt waarom hij in de hoek staat en het helpt, moet je vooral je gevoel volgen hierin.

Bij James heeft dit bijvoorbeeld nog totaal geen zin. Hij zou nog niet begrijpen wáárom hij in de hoek/trap/time- out zou moeten staan en dat vind ik persoonlijk wel erg belangrijk. Daarbij heb ik nu nog niks meegemaakt waardoor ik de behoefte had om hem in de hoek te zetten.

James vindt het leuk om dingen uit te proberen, logisch. Tot hoe ver kan ik gaan? Wat mag van papa wel en van mama niet mag? Nu heeft James er een handje van om zo af en toe met zijn speelgoed te gooien. Dat vind ik niet goed, ik leg hem uit dat het stuk kan gaan en dat hij het moet opruimen. Soms komt er dan een driftbui en dat vind ik nog weleens lastig maar daar kan ik een gehele blog aan weide 😉

Kortom, opvoeden doe ik vanuit mijn hart. Puur op gevoel. Tot zo ver gaat het opvoeden nog gemakkelijk. Ik ben benieuwd wanneer dit lastiger gaat worden!

Zijn jullie bewust bezig met opvoeden? Of laat je het gaan zoals het komt?

dagritme dreumes 19 maanden
Mama &zo

Dagritme dreumes 19 maanden!

Het dagritme van James, 19 maanden oud!

Het is alweer een lange tijd geleden dat ik jullie het dagritme van James vertelde. Hierbij het dagritme van een dreumes die bijna 19 maanden oud is!

James wordt tussen 7:00 en 8:00 uur wakker. Ik laat mezelf wekken door zijn gebrabbel en haal hem uit bed. Ik neem èèn schone pamper, zijn sloffen en ochtendjas mee naar beneden. Terwijl we even wakker worden voor de tv verschoon ik zijn pamper, doe ik zijn sloffen aan het hang ik zijn ochtendjas om!

De tv gaat al vrij snel uit, ik zet zachtjes de radio aan op de achtergrond en als James lief aan het spelen is maak ik het ontbijt klaar. James krijgt 1,5 boterham met jam of stroop in de ochtend. Het komt ook weleens voor dat ik hem een cracker geef en daarnaast nog èèn boterham. Ik maak af en toe een ander ochtendhapje voor hem met havermout, melk en banaan maar hij eet zelf liever brood. Mocht jij lekkere ochtendhapjes hebben voor een dreumes? Let me know, ik vind wat afwisseling wel fijn! Na het eten geef ik hem een beker half volle Melk en begin ik met de vaatwasser uit en in te ruimen.

Ik doe de meeste klusjes in de ochtend.

In de ochtend doe ik de meeste klusjes. Ik neem hem bijvoorbeeld iedere ochtend meen aar de zolder. We hebben daar een hoop speelgoed staan zodat hij zich kan vermaken als ik bezig ben met de was. Strijken doe ik daarin tegen niet waar James bij is, dat vind ik nog te gevaarlijk. Daarna gaan we een verdieping omlaag en maak ik onze bedden op, doe ik de gordijnen open en kleed ik ons tweeën om.

10.00 uur gaan we samen fruit eten. Ik probeer zo afwisselend mogelijk fruit te geven maar de standaard fruitstukken in de koelkast zijn: Meloen, peer, appel, kiwi, druiven en banaan. We zingen standaard het liedje: ‘Een appel en een peer en een mandarijn, eet maar fijn, eet maar fijn..’ ofja, ik zing en James brabbelt wat mee. Ik zet voor mezelf een kop thee en schenk voor James wat water in zijn beker.

Èèn of twee keer slapen wil nog weleens verschillen.

Voorheen ging hij trouwens nog altijd twee keer slapen. Dit is nog steeds af en toe het geval maar ik merk nu aan hem dat hij ’s nachts langer slaapt wanneer hij èèn lang slaapje in de middag doet. Mits hij ziek is of we daarvoor een drukke dag hebben gehad dan laat ik hem nog weleens twee keer slapen. Dit doe ik dan voor het fruit moment!

Als hij niet naar bed gaat, merk ik alsnog dat James wat moe wordt. Op een mooie dag gaan we op dat moment even wandelen naar het dorp voor een kleine boodschap. Als het regent blijven we binnen aan tafel wat spelen. Kleien, tekenen of verven. Iets creatiefs in ieder geval! Dat is nog een uitdaging want als ik iets niet ben is het creatief en ik merk aan James dat hij het ook niet zo spannend vind. Toch vind ik het belangrijk dat we dit blijven doen. Het is even een rust moment, even iets anders dan klimmen, klauteren en rennen zoals hij het liefst de hele dag wil doen.

James dekt de tafel voor de lunch.

12:00 uur gaan we samen lunchen. We dekken samen de tafel. James weet waar alles staat en kan hierbij heel goed mee helpen. Hij zet zijn stoel op de juiste plek, pakt een slabber, zet alles op tafel en we kunnen beginnen. James krijgt in de middag twee boterhammen met Jam, stroop, boterhammetworst of smeerworst. Kaas lust hij absoluut niet. Dat heeft hij vast van zijn moeder, bleehh! 😉 Daarnaast krijgt hij wederom wat melk in zijn beker.

Als hij helemaal klaar is doe ik water in zijn beker en zet dit op de salontafel zodat hij zelf kan drinken als hij dorst heeft. James gaat spelen en vaak ook even poepen terwijl ik de tafel weer opruim. Als er iets weggegooid moet worden staat James vooraan om het in de vuilnisbak te doen. Handig zo’n dreumes!

Meestal ga ik na de lunch even samen met James spelen. Ik ga op de grond zitten of liggen om te spelen met hem en zijn speelgoed. Dit vind hij geweldig. We maken een dansje of we spelen met de auto’s maar meestal wil hij stoeien en gaat hij boven op me zitten!

Middag slaapje!

Tussen 13:00 en 13:30 gaat hij naar bed, hij is moe en voldaan van de ochtend en tijd om te slapen. We gaan naar boven! Ik verschoon hem, doe zijn broek + sokken uit, prop hem in zijn slaapzak en dan mag hij zijn speen en knuffel pakken. We doen samen het licht uit, ik zing een liedje, leg hem in bed en loop weg. James kletst zich vervolgens in slaap. Als ik een slechte dag heb wegens de ziekte van Crohn, ga ik op dat moment ook even liggen en anders werk ik aan mijn blog!

James slaapt over het algemeen 2 uurtjes in de middag, soms zelfs 2,5 uur. Als hij tussen 15:00 en 15:30 ontwaakt is het tijd voor een middagsnack. Ik zet dan een kopje thee voor hem, dat vindt hij heerlijk en hij krijgt er de ene dag een kaakje of suikervrij speculaasje en anders een paar schijfjes komkommer bij.

Na de snack ga ik eventueel het eten voorbereiden en zet ik meestal een filmpje aan van Bruintje Beer, dat is ècht zijn favoriet. Afhankelijk van het weer ga ik nog een blokje lopen, alleen deze keer zonder buggy. We lopen samen naar de eendjes of naar een speeltuintje in de buurt. Rond 16:30 komt papa thuis en gaat hij samen met papa spelen terwijl ik het eten opzet.

Dansen in de woonkamer!

17:30 gaan we met z’n alle eten, James eet altijd met de pot mee en we hebben in de vriezer altijd nog verschillende bakjes liggen als ons eten te ongezond is voor hem. Na zijn avondmaal krijgt hij een schaaltje volle yoghurt en dan is het nog tijd om even te spelen. Vaak staan we na het eten te dansen in de woonkamer op de muziek van de radio!

18:30 gaan we naar boven en gaat er een van ons tweeën met James douche. Niet iedere dag maar vaak vinden we dit wel een fijn moment. Ik leg de spullen klaar voor het slapen gaan en meestal legt Merijn James ’s avonds in bed omdat hij hem al de hele dag heeft moeten missen. Een boekje voorlezen, zingen en nog even knuffelen en James kletst zichzelf dan weer in slaap. Meestal ligt James 19:00 uur echt in bed.

Dit was het dagritme van een dreumes die bijna 19 maanden oud is. Ik ben benieuwd hoe dit bij jullie is? wat doen jullie anders of herken je juist dingen? laat het weten!

 

Kind opvoeden zonder speen
Mama &zo

Speen afleren bij kind, hoe dan?

Haat- liefde verhouding met zijn speentje.

James is afgelopen december 18 maanden geworden en wij vonden het tijd worden om zijn speen af te bouwen. Het werd steeds maar een ‘gemak’ om James zijn speen te geven. Als hij moe werd, in de auto en zo had James steeds vaker zijn speen in.

Ik heb een soort haat- liefde verhouding met zijn speen. Ik weet namelijk niet hoe ik de eerste periode van James zijn leven had door moeten komen zonder speen en dat terwijl er heel veel mensen hun kinderen opvoeden zonder speen. Mij was het niet gelukt, het was heerlijk om af en toe zijn speen te geven zodat er wat ‘rust’ in huis kwam. Tegelijkertijd vind ik het geen gezicht op een foto als kinderen een speen in hebben. Bij een kleine baby ziet het er nog schattig uit maar nu hij ouder wordt vind ik het jammer.

Zuigbehoefte wordt gewenning.

Het schijnt zo te zijn dat de zuigbehoefte van een baby na het eerste jaar verdwijnt. Nu zal dit per kind verschillen maar het wordt dan eerder een ‘gewenning’ en dat is nou juist wat ik niet wil.

James heeft trouwens ook een supermooi gebit en dit wil vast nog niks zeggen voor de latere jaren maar zou het toch jammer vinden als het door zijn speen minder mooi wordt. Daarbij is het voor zijn spraakvermogen ook een strakplan als we zijn speen minder vaak gebruiken!

Op de een of andere dag zijn we gestopt om zijn speentje overdag te geven. Zodra James wakker wordt moet zijn speen eruit totdat hij weer naar bed gaat. Ik vind de stap nog te groot om hem ook zonder speen te laten slapen dus daar wachten we nog even mee.

Moeilijke momenten zonder speen!

In het begin verliep de ochtend wat moeizaam. Hij wilde graag zijn speen hebben en lekker rustig spelen. Ik heb James getroost en samen met hem gespeeld zodat hij wat afleiding kreeg. Dat hielp!

We zijn nu twee weken verder en zodra hij wakker wordt zegt hij: ‘Daaaaa’ en geeft zijn knuffel en speen in mijn handen. Dit gaat beter dan ik had verwacht! Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen. Als James hoge koorts heeft of zich echt hondsberoerd voelt dan zal ik niet moeilijk doen over zijn speen.

Het enige moeilijke moment is ’s avonds zo net voor het eten. James begint dan wat moe te worden en wil dan graag een filmpje kijken met zijn speen en knuffel bij de hand. Ik geef hier niet aan toe en geef hem gewoon wat extra aandacht. Lekker samen op de bank knuffelen en er is niks meer aan de hand!

Ik ben benieuwd wanneer jullie zijn begonnen met het afbouwen van de speen en hoe je dit deed bij de nachten? Ik vind het voorlopig nog wel prima dat hij zijn speen heeft voor de nacht. Hij is tenslotte nog maar net 1,5 jaar.. maar overdag ligt zijn speen boven, in ieder geval niet binnen handbereik!

baby 11 maanden
Mama &zo

Met dreumes James naar de dokter!

James liep met 10 maanden los.

De meeste van jullie zullen weten dat mijn bevalling van James best lang op zich liet wachten. Het begon met weeën op het terras en het eindigde in een keizersnee met dik 42 weken. James liet dus lang op zich wachten maar dat heeft hij dubbel en dwars ingehaald toen hij op aarde was. Zo kon hij al vroeg omrollen, kruipen en lopen.

James wilde bijvoorbeeld nooit knuffelend op schoot zitten. Vanaf zijn 2e maand wilde hij alleen maar staan en ging huilen als wij hem lieten zitten. We zijn toen zelfs naar het consultatiebureau gegaan om te vragen of dat wel normaal was en we dit niet op een of andere manier moesten afremmen. Ik wilde niet dat James later last zou krijgen van zijn beentjes. ‘Een baby doet niks wat hij of zij niet aankan, dus afremmen is niet nodig’. En zo liep James met 10 maanden los rond in de woonkamer.

Ik durfde niet naar de huisarts.

Ik bekeek de wereld vroeger een hele lange tijd vanuit de zitstand. Kruipen sloeg ik over, ik vond het handiger om op mijn billen voorruit te schuiven. Merijn daarentegen liep ook met 10 maanden onder de eettafel door. James heeft dit dus niet van een vreemde!

Zodra James kon lopen begon hij met klimmen. Als een echt jongetje klimt hij overal in, op en achter, wat een hoop blauwe plekken veroorzaakt op zijn benen en zijn snoetje. Dit werd zo erg dat ik bang was om naar de huisarts te gaan. Ze zouden vast denken dat ik mijn kind iets aan deed. Gelukkig beheerst hij zijn klimvaardigheden nu een stuk beter maar het blijft een mannetje die graag het onmogelijke mogelijk maakt en dat gaat gepaard met blauwe plekken!

James begon vreemd te lopen..

Ik probeer minimaal eens in de maand naar een klimparadijs te gaan zodat James zich weer even helemaal kan uitleven en overal legaal op kan en mag klimmen. Hij heeft dat op een of andere reden echt nodig zo af en toe en mama vindt het stiekem ook nog steeds leuk om overal op te klimmen. Als mijn moeder mij vroeger kwijt was, keek zo als eerste in alle bomen in de buurt of ik daar niet in hing.

Tot een maandje geleden ongeveer. Ik haalde James ’s ochtends uit bed, nog even knuffelen en wakker worden op de bank en toen ik zijn slaapzak uit deed om vervolgens te kunnen spelen liep James heel vreemd. Ik dacht nog dat hij misschien verkeerd had gelegen in bed maar hij bleef op een gekke manier lopen. Hij zakte door zijn knieën en ging steeds op zijn tenen lopen.

Hij had geen pijn maar het werd niet beter!

Tja, op zulke momenten is Google mijn beste vriend maar ik kon nauwelijks informatie vinden. Sommige baby’s beginnen met lopen op zijn tenen maar James liep al 10 maanden ‘gewoon’. Ik keek hem bij een verschoonbeurt even helemaal na, liet James bewegingen maken met zijn benen maar hij had nergens pijn en leek er zelf geen last van te hebben.

Het werd sinds die dag alleen maar erger. Hij liep bijna de hele dag op zijn tenen. Ik kocht nieuwe (dure) schoenen en rolde zijn broek expres wat hoger op zodat hij hier ook geen last van zou hebben maar niks hielp. Afgelopen week gingen we weer een dagje naar het klimparadijs en ook hier liep hij de hele ochtend op een gekke manier door de attracties.

Toch maar naar de dokter!

Ik besloot toch maar eens naar de dokter te gaan om te vragen of dit kwaad kon. Het duurde toch al een tijdje en ik begon me zorgen te maken. ‘S ochtends toen ik James zijn kleding aantrok vertelde ik hem dat we naar de dokter gingen en wat de dokter waarschijnlijk gaan onderzoeken. Dat is toch wel het voordeel als je zelf al zoveel onderzoeken hebt gehad!

Eenmaal bij de dokter liep James vrolijk rond en natuurlijk liep hij nu gewoon heel netjes op zijn hakken. Gelukkig begreep de huisarts wat ik bedoelde en zei: ‘Jeetje wat knap dat hij al op zijn tenen kan lopen en zijn evenwicht kan bewaren’.

Beter een keer teveel dan te weinig, toch?

Nou daar zit je dan.. ik heb er zelf echt een hekel aan om naar de huisarts te gaan terwijl er niks aan de hand blijkt te zijn maar mijn omgeving zegt altijd: ‘Beter een keer te veel dan te weinig’ en daar hebben ze natuurlijk ook gelijk in.

Ik hoef me dus geen zorgen te maken en het schijnt juist erg vroeg te zijn dat hij die vaardigheden al zo goed ontwikkeld heeft. Nu is James dus altijd al extra bezig geweest met zijn grove motoriek en hij is deze duidelijk aan het optimaliseren!

Gelukkig is er verder niks aan de hand en kunnen we hem voorlopig zijn gang laten gaan. Hij zal uiteindelijk zelf merken dat het handiger is om zijn hakken te gebruiken bij het lopen!

Kerst met kinderen
Mama &zo

Kerst met kinderen!

De afgelopen twee dagen zijn letterlijk omgevlogen! Jeetje, wat gaat het snel. Kerst 2016 zit er alweer op en nu kunnen we ‘rustig’ toeleven naar 2017. Het einde van 2016 is nu ècht inzicht! Hopelijk hebben jullie twee geweldige liefdevolle dagen gehad, laat het me vooral weten wat jullie hebben gedaan?!

Familie dagen!

Kerst is een heerlijke familie tijd als je het mij vraagt! Je komt weer met de ‘hele club’ bij elkaar om er een gezellige dag van te maken. Meestal gaat dit gepaard met een hele hoop (ongezond) eten en met eventueel een familiespel. Wij gaan meestal de ene kerstdag naar mijn ouders en de andere kerstdag naar mijn schoonouders. Helaas lukt dit niet altijd omdat we met een hele hoop huishoudens daarachter rekening moeten houden. Dit jaar was zo’n jaar dat het op dezelfde dag viel. Gelukkig hebben we het kunnen oplossen door de dag erna de opa & oma van Merijn te ontvangen & zelf naar zijn ouders te gaan.

Ik heb alleen maar fijne en leuke herinneringen aan kerst.. Hoewel mijn opa is zoveel jaar geleden overleden op eerste kerstdag. Dat is zolang geleden dat ik het zelf niet eens meer kan herinneren. Ik was 3 jaar. Alsnog komt dit ieder jaar even naar boven en halen we samen herinneringen op. Ieder jaar bij het eten krijgen we een soort van ‘gelukskoekje’. Ik heb geen flauw idee hoe het heet want er zat geen koekje in maar een mooie spreuk in allerlei talen en een grappige kroon. De rest van avond lopen dan allemaal met die kroontjes op ons hoofd. toen de oma’s nog leefde, was zij vergeten dat ze haar kroon nog om had. Wat hebben we gelachen die avond! Helaas zijn de oma’s ook niet meer in ons midden maar ook zij komen ieder jaar even extra terug met kerst als herinnering.

Kerst zonder kinderen..

Vroeger toen de kratten bier nog van hout waren 😉 vierde we kerst op een hele andere manier dan dat we nu doen. Met een biertje, wijntje en hapjes op tafel speelde we die gehele dag allerlei leuke bordspellen. De muziek ging op zo’n dag dan vaak steeds harder en werd er af en toe een dansje gemaakt. Het avondeten verzorgde we samen zo ongeveer 5 gangen.. we waren dus erg lang bezig met het avondeten terwijl we tussendoor genoten van elkaar en dat is nu wel even anders!!

Kerst met kinderen..

Inmiddels zijn er een aantal kinderen bijgekomen en dat veranderd een hoop. Kerst met kinderen vier je natuurlijk heel anders! Nu draait het niet meer om ons maar om de kinderen. Want ja, als de kids het naar hen zin hebben dan is het voor ons als ouders al snel goed. De huiskamer ligt vol met slabbers, luiers, troep, iets wat verantwoordelijke koekjes en het speelgoed vliegt om je oren!

Wij als volwassene hebben nauwelijks kunnen bijkletsen en als je eenmaal in gesprek bent dan komt er sowieso íets tussen. Is het geen poepbroek? Dan is het een ruzie die uitgesproken moet worden. Dus, Sjef, Bram en Pim hoe is het eigenlijk met jullie? 😉 Een bordspel voor volwassenen kun je niet spelen met 7 kids onder de 10. Dat is onbegonnen werk! Het huis is omgetoverd als speelpaleis. De Wi-u is aangesloten, de poppen liggen in de hoek en ook de knutselspullen liggen paraat. Een vijfgangenmenu is verledentijd en het eten moet nu het liefst rond 17:30 op tafel staan.

Niks is mooier dan je kind gelukkig zien!

Het vergt dus best wat organisatie en geduld maar het is fantastisch. Niks is mooier dan het geluk van je kind en als dat betekend dat we om 17:30 aan tafel moeten om even snel wat te eten of als het huis vol ligt met speelgoed waar je nauwelijks tussendoor kan lopen, is dat zo! Kerst wordt nooit meer hetzelfde als vroeger maar hoe meer zielen hoe meer vreugde, toch?!

James lag heerlijk om 19:00 uur te slapen in zijn bedje bij mijn ouders waardoor we nog een leuke avond hadden met de volwassenen en een leuk spel deden. Het werd 01:00, even de auto warm draaien, alles inpakken, James uit bed halen en hup thuis er weer in. Ging perfect!

Ik ben benieuwd of jullie deze verschillen ook merken nu je kinderen hebt waar je rekening mee moet houden?! Wat zijn voor jou de grootste verschillen?

Sinterklaas
Persoonlijk

Liegen tegen je kind over Sinterklaas en kerstman is slecht?

Mijn ervaring met Sinterklaas,

Ik heb Sinterklaas altijd geweldig gevonden. Logisch, ik denk dat bijna ieder kind goede herinneringen heeft aan Sinterklaas. Het is DE man die gratis cadeautjes weggeeft aan de lieve kinderen en welk kind wil dat nou niet?

In het jaar dat er tegen mij verteld werd dat het allemaal èèn groot toneelspel was vond ik het stoer dat ik als een van de weinige kinderen uit mijn klas het grote geheim al wist. Ik was wel een beetje bang dat de tijd van zakken vol met cadeautjes nu over zou zijn maar ik hoopte er stiekem nog wel op.

Het eerste jaar dat Sinterklaas kwam terwijl ik al wist dat hij niet bestond geloofde ik gewoon weer. Ik was er notabene bij toen Sinterklaas zich omkleedde en mijn broers zich gingen sminken als Piet voordat ze bij mij op school aankwamen. En toch geloofde ik weer compleet in Sinterklaas toen hij voor mijn neus stond.

Mijn ervaring met de Kerstman.

Kerst heb ik altijd gezien als een gezellige tijd. We deden vroeger nooit iets speciaals aan Kerst. Heel af en toe kregen we alsnog een cadeautje met Kerstmis maar we vierde eigenlijk altijd Sinterklaas. Toen we ouder werden ging het Sinterklaasfeest iets meer naar de achtergrond en deden we met Kerst een leuk spel met cadeautjes. Nu wij als kinderen zelf kinderen krijgen is het weer meer Sinterklaas.

Ik heb zelf nooit in de Kerstman gelooft. Mijn moeder zei dat Sinterklaas in Nederland kwam om cadeautjes te geven en dat de Kerstman ditzelfde deed in Amerika. Kerst is een gezellige tijd, waarin je extra waardeert hoe belangrijk je geliefde en familie is. Daarbij zijn al die lampjes en over de top kerstbomen natuurlijk heel erg mooi en knus.

Liegen tegen James? Liever niet..

James is nu 1,5 jaar en begrijpt nog helemaal niks van Sinterklaas. Hij vindt Piet wel tof omdat hij hem altijd pepernoten geeft maar verder ziet hij de link nog niet dat Sinterklaas hem allemaal cadeautjes heeft gegeven. Hij vond het overigens wel geweldig om zijn cadeautjes uit te pakken. Even leek het wel een kind van 3 die enthousiast stond te trappen als hij weer een pakketje kreeg. Ik betwijfel of hij volgend jaar al wel ‘echt’ geloofd. Ik denk dat hij met 2,5 ook nog niet precies weet hoe het werkt.

Hoe dan ook ben ik me ervan bewust dat er een tijd komt dat ik tegen James ‘moet’ liegen. Dat doe ik liever niet. Ik wil vooral het gevoel geven dat James altijd op mij kan vertrouwen maar goed, ik denk dat iedereen wel eens een leugentje om eigen bestwil verzint. ‘Als je jouw spinazie niet op eet, dan wordt je ook niet sterk!’ dit zijn allemaal van die zinnetjes die er weleens uitfloepen. Je wil immers gewoonweg dat je kind genoeg groente eet. Ik sta dan niet echt stil bij het feit dat ik dan ook echt lieg.

Liegen tegen je kind over Sinterklaas en de Kerstman, slecht?

Er zijn steeds meer onderzoeken over ‘liegen tegen je kind’. Je zou kunnen bereiken dat je kind je niet meer vertrouwd of dat ze zelf ook meer gaan liegen. Als een volwassen persoon kan liegen dan is het vast niet zo erg als een kind het ook doet!

Ik kan ouders heel goed begrijpen als je de keuze maakt om niet te willen liegen tegen je kind en dus ook verteld dat Sinterklaas niet ècht bestaat. Ik heb respect voor het feit dat je de situatie zo bekijkt. Het is dan weer wel jammer dat de kinderen die niet geloven het verpesten voor kinderen die wel geloven. Dat hoeft in mijn ogen niet de bedoeling te zijn. Je kunt je kind prima vertellen dat niet iedereen het grote geheim weet en je daar dus met leeftijdsgenootjes beter niet over kunt praten.

Persoonlijk denk ik dat de klachten van kinderen die worden voorgelogen over Sinterklaas wel meevallen. Ik ben er immers zelf ook goed vanaf gekomen! 😉 En als ik terug denk heb ik als kind er nooit bij stil gestaan dat mijn ouders daadwerkelijk hadden gelogen tegen mij. Ik heb me in ieder geval nooit belogen en bedrogen gevoelt.

Ik denk dat ik James gewoon het verhaal vertel en het niet perse heb over de waarheid of niet. Ik zal me in ieder geval niet in allerlei bochten wringen om hem maar te laten geloven. Als hij vermoedens krijgt, dan is dat zo en zal ik niet blijven liegen om die magische wereld langer te laten duren.

Hoe denken jullie hierover? Beseffen jullie dat je eigenlijk kei hard liegt tegen je kind? Ik ben erg benieuwd hoe jullie hierover denken.

James
Mama &zo

Je kind alleen thuis laten?

Je kind alleen thuis laten moet gewoon kunnen.

Ik zat laatst lekker te bloggen in mijn nieuwe kantoor. De hometour volgt snel mensen! Merijn had een avonddienst en James en ik hadden die avond slecht gegeten, het was een soort van mislukt. James gaf ik daarna nog een boterham zodat hij alsnog lekker had gegeten en fijn kon gaan slapen. Ik had minder zin in een boterham en wilde eigenlijk iets lekkers halen. Het was rond 21:00 uur in de avond en toen dacht ik: Ik kan toch eigenlijk wel even 5 minuten wat eten halen, James slaap toch en Max is beneden dus dat moet gewoon kunnen.

Het voelde niet goed en om die reden zocht ik op Google naar de vraag: ‘Kind alleen thuis laten?’ tot mijn grote verbazing vond ik allerlei forums waar deze vraag met uiteenlopende antwoorden werd beantwoord. Leuk, hier ga ik eens even in neuzen. Ondertussen had ik Merijn geappt: ‘Schatje, mijn avondeten is mislukt waardoor ik enorm veel honger heb en ik eigenlijk even iets wil halen. James slaapt toch heel vast. Wat vind jij?’

Onverantwoord en kindermishandeling?

Ik verbaasde me over het feit dat blijkbaar heel veel mensen hun kind alleen thuis laten als hij of zij ligt te slapen. De ene gaat de kinderen van school halen maar is altijd binnen 30 minuten!!?? weer thuis. En de ander loopt ’s avonds nog een blokje met de hond. Er zijn ook tegenovergestelde reacties en zelfs een vrouw die zei: ‘Dat is toch niet normaal. Ik vind het kindermishandeling!’ dat is dan weer het andere uiterste.

Ik had ondertussen nog een onverantwoorde zak Chips gevonden die ik op kon eten en voordat Merijn een berichtje terug kon sturen typte ik: ‘Slecht plan, vergeet wat ik typte’. Dat komt niet door alle uiteenlopende antwoorden maar het was een soort gevoel in mij wat zei dat ik dan erg onverantwoord bezig zou zijn. Het is een ander verhaal als je de buren informeert over het feit dat je kind ligt te slapen en je even de babyfoon kunt droppen. Dan is er in ieder geval nog iemand die een oogje in het zeil houdt.

Laat niks aan het toeval over!

Er was trouwens ook iemand die zei: ‘Ik ga mijn kinderen van school af halen als (laten we haar kind Carolientje noemen) Carolientje ligt te slapen. Ik heb in mijn jaszak een brief je met daarop: ‘CAROLIENTJE LIGT TE SLAPEN OP ADRES…’ Haar reden was dat als er iets met haar zou gebeuren dat de politie of andere hulpverleners dan konden lezen dat Carolientje alleen thuis was.

Laat ik voorop stellen dat ik het onverantwoord vind om je kind alleen thuis te laten. Ik denk dat deze mening per persoon verschillend is maar ik vind niet dat je ook maar iets aan het toeval kunt overlaten. Als je hier anders over denkt en het geen probleem vindt om je kind even alleen thuis te laten zou ik in ieder geval iets anders verzinnen dan zo’n briefje in een jaszak.

Als jij op straat bewusteloos ligt te zijn dan hebben de hulpverleners wel wat anders aan hun hoofd dan briefjes in jaszakken zoeken. Schrijf het op je hand + nummer van je partner of iets. Ik bedoel, je weet nooit wat er gebeurd. Iemand die zich goed voelt en zijn of haar kinderen van school gaat halen kan zo een beroerte of erger nog een hartstilstand krijgen.

Een ongeluk zit in een klein hoekje!

Het is zeer onwaarschijnlijk dat je huis plotseling in de fik staat, er een inbreker midden op de dag probeert in te breken of je vergeten bent om het gasstel uit te zetten MAAR HET KAN WEL! Degene waarvoor je leeft, die je het diepste kan raken, die afhankelijk is van jouw zorg, die je moet vertrouwen en op je moet kunnen bouwen laat je gewoon niet alleen thuis. Ja oké, de hond uitlaten is misschien niet te vergelijken met je kinderen van school halen maar 10 minuten zijn wel 10 minuten waarin een hoop kan gebeuren.

De leeftijd zal wellicht ook een rol spelen. James is nu 18 maanden en hij ligt nog in een ledikant. Als ik overdag zie hoe lenig hij is en hoe graag hij op allerlei dingen klimt dan zou hij eventueel ook uit zijn ledikant kunnen klimmen. Een ongeluk zit in een klein hoekje en ik denk dat je dat niet moet riskeren als ouder zijnde. Ik houd hem dan liever in de gate via de babyfoon. Er was ook een uitspaak die luidde: ‘Het enige wat er kan gebeuren is dat mijn kind 10 minuutjes huilt. Is dat nou zo erg? Hij krijgt er niks van. Ja hij krijgt er geduld van, meer niet!’

Wettelijk strafbaar om je kind alleen thuis te laten?

Ik heb het eerlijk gezegd nooit geweten. Ik wist wel dat het niet de bedoeling was om je kind alleen thuis te laten. Maar in mijn ogen deed ook niemand dat. Ik heb nooit geweten dat het wettelijk strafbaar is om een hulpbehoevend kind alleen thuis te laten. Logisch nu ik al die forums heb doorgespit.

Het kan natuurlijk zijn dat jij hier anders over denkt en wèl soms je kind alleen thuis laat om je andere kind van school te halen of een blokje te wandelen met de hond. Dit is absoluut geen artikel waarbij ik iemand wil kwetsen of mijn mening wil opdringen. Het is puur een hersenspinsel artikel. Iets wat me bezig houdt. Laten we het netjes houden in de comments en laat vooral weten als jij er anders over denkt!

Ben jij altijd consequent in de opvoeding?
Mama &zo

Ben jij altijd consequent in de opvoeding?

Samen boodschappen doen!

Ik was laatst in het winkelcentrum om een boodschap te doen samen met James. We liepen hand in hand naar alle sinterklaas en kerstversiering te kijken terwijl we een boodschappenwagentje aan het zoeken waren. Halve wegen onze route zag James een leuke Koekiemonster auto. Je weet wel, zo’n auto die een paar seconde op en neer beweegt als je er een centje in gooit. Gelukkig weet James nog niet dat het zo werkt 😉 en is het voldoende om er even in te zitten en aan het stuur te rammen.

Ik liet hem even spelen maar dan is het tijd om even een boodschap te gaan doen. We doen nu voortaan wekelijkse boodschappen. Ideaal als je het mij vraagt! Nu moet ik wel zeggen dat we dan eens per week nog een keer naar de supermarkt gaan om wat vers brood te kopen. Hoewel het prima is om het uit de vriezer te halen en dat doen we ook al vaak, vind ik het fijner om eens per week nog een vers brood in huis te hebben!

Consequent zijn helpt?

Maar goed, James vond die Koekiemonster auto een stuk leuker als op zoek gaan naar een winkelwagentje. Logisch en aangezien zijn vocabulaire nog niet beschikt over voldoende woorden om duidelijk te maken dat hij absoluut nog niet uit die auto wil, liet hij merken met boze geluiden en de welbekende hakken in het zand. Ik pakte zijn handjes vast en zei: ‘James, wij gaan nu boodschappen doen en als we klaar zijn mag jij nog even in de auto’. Nou, dat ging heel simpel. Hij liep meteen mee!

James is trouwens echt een sjansbal in de supermarkt. Als een koning met een bigsmile zit hij naar iedereen te lachen terwijl hij in het winkelwagentje zit (met name kassameisjes). Laatst had hij contact gezocht met een oudere man. James keek steeds langs mij af naar de man die achter mij liep. Dan weer de ene kant dan weer de andere kant, een soort kiekeboe. Die man was zich van geen kwaad bewust en deed gewoon zijn boodschappen tot dat hij in de gaten keek dat mijn zoon wel lol had om steeds naar hem te kijken.

Je hebt van die mensen die dan extra chagrijnig gaan kijken tegen een kind, like wtf? Maar deze man die ging het spelletje meespelen en terwijl ik mijn wekelijkse boodschappen aan het uit zoeken was, deed mijn zoon kiekeboe met een vreemde man. Ik liep niks vermoedend een andere gang om het fruit in te laden. ‘NEE NEE NEE!’ James werd boos omdat ik weg liep van die man en zijn spelletje stopte. Jep we zitten in de, ‘ik zeg nee maar ben nog lang geen twee!’ fase.

Ik wil dat James op mij kan bouwen en vertrouwen.

Oké, de boodschappen binnen en we liepen samen met het karretje naar de auto om alles op te bergen. Ik zag dat er letterlijk naast mijn auto een rij winkelwagentjes stonden van de supermarkt waar ik boodschappen deed. Ik had dus binnen 5 minuten thuis kunnen zijn maar ja, ik had James nog beloofd dat hij nog even in de Koekiemonster auto mocht zitten. Het schoot door me heen om gewoon naar huis te rijden, het was koud en hij zou het toch nog niet begrijpen.. toch? Uiteindelijk ben ik toch maar naar die Koekiemonster auto gelopen want ja ik had het beloofd. Ik vind het belangrijk dat hij mij kan vertrouwen en leert dat als ik zeg dat iets wel of niet mag, ik mijn woord houd.

Een tijdje gelegen hielden we de glazen hoog, de glazen waxinelichtjes zover mogelijk naar achtere en ook een mooie plant in huis was geen optie. Althans, dat dacht ik. Op een gegeven moment was ik het zat, er moest wat sfeer komen in huis en ik wilde niet steeds alles moeten verzetten. Het blijkt nu dat het ook helemaal niet nodig is. James begrijpt prima wat wel en niet mag. Hij is het niet altijd met me eens hoor en hij wil het ook nog weleens proberen om toch die ene kaars van de vensterbank te trekken maar dat hoort vast bij zijn leeftijd! 😉 Ik zeg nee maar ben nog lang geen twee!

Ben jij altijd consequent in de opvoeding?

Beloof jij wel iets aan je kind waar je later spijt van hebt? En ben jij altijd even consequent? Het consequent zijn gaat me tot nu toe redelijk makkelijk af maar goed hij is natuurlijk pas 1,5 dus ik ben benieuwd wat me allemaal nog te wachten staat wat dat betreft. Huilen en krijsen in de supermarkt om een koekje. Lukt het dan nog steeds om consequent te blijven of geef je dan toch maar toe om de lieve vrede te bewaren? Ben jij consequent of vind je het lastig? Let me know, ik ben benieuwd.

 

Sinterklaascadeautjes
Persoonlijk

Is een zak vol Sinterklaascadeautjes nou nodig?

De duurste maan van het jaar!

De duurste maand van het jaar is aangebroken! Sinterklaas, kerst & oudjaar staat weer voor de stoep en dat betekent vaak, een hoop cadeautjes. Wij vieren dit jaar Sinterklaas in ons nieuwe huisje. Jep, het is ons gelukt! We wonen er pas een week maar we hebben de deadline gehaald. Merijn zijn ouders, zusje & mijn ouders komen langs om er een gezellige middag en avond van te maken. We hebben morgenochtend nog genoeg tijd om ons huisje zo gezellig mogelijk aan te kleden en kan ik samen met James tussen al die leuke sinterklaasliedjes, een stoel versieren! Wie weet komt de Sint met zijn pieten wel een zak vol Sinterklaascadeautjes brengen. Ik heb ons nieuwe adres doorgegeven dus het moet vast lukken!

Ik heb er super veel zin in en ook al is James nog maar 1,5 merk ik aan hem dat hij deze hele sfeer wel gezellig vindt. Het is toch onwijs kicken dat er af en toe gewoon snoep in je schoen zit? De functie van Sinterklaas ziet hij nog niet zo, ik bedoel; een man met best wel leuke kleren en een hoed met een super lange baard die alleen maar lacht en uit zijn boek leest hoe goed hij wel niet kan kletsen, klimmen en spelen. Dat weet hij ‘zelluf’ ook wel! Nee, geef James maar pieten en het liefst zoveel mogelijk. Die hebben namelijk altijd pepernoten bij! Jammie.

Sinterklaas is voor ons speciaal omdat..

Wij als familie hebben altijd iets speciaals gehad met het Sinterklaasfeest. Toen mij het grote geheim verteld werd, liep ik mee naar de zolder en kreeg ik allerlei pakken, zakken en snoepgoed te zien. Ieder jaar maakte en maken we een film voor een basisschool en komen we daar langs met leuke trucs. Het vaste team gaat ieder jaar de geboekte bezoeken langs en daar zijn wij er hopelijk morgen een van!

In de jaren dat ik nog geloofde in dit geweldige sprookje kan ik me immens veel cadeautjes herinneren. Zakken vol! Geen paard, auto, skelter of andere grote cadeaus maar playmobile, lego, slijmie en Sinterklaas probeerde me ieder jaar een pop te geven in de hoop dat ik er leuk mee zou spelen. Helaas voor Sinterklaas, ik was niet zo’n meisjesmeisje!
Ik gun James natuurlijk dezelfde ervaring maar ik besef nu pas heel goed hoeveel geld dat wel niet heeft gekost en dan te bedenken dat wij er nog maar eentje hebben en mijn ouders voor 4 kinderen moesten inkopen. Ja wij werden wel verwend wat het Sinterklaasfeest betreft en pas nu ik zelf een kind heb zie ik dat het eigenlijk helemaal niet zo ‘normaal’ is een zak vol Sinterklaascadeautjes te krijgen.

Is een zak vol Sinterklaascadeautjes nou nodig?

Toch heb ik mijn best gedaan om dit jaar ook voor James een zak vol cadeautjes te kopen. Ik ben in de zomer al begonnen met het inslaan van goedkope cadeautjes die bij zijn leeftijd horen. We hebben afgelopen week een routeplanning gemaakt en zijn zo twee dagen onderweg geweest om leuke cadeautjes op te halen via Marktplaats. Ik denk dat die volle zak cadeautjes nog geen 100,- euro heeft gekost en nu besef ik ook dat dit voor heel veel mensen nog steeds enorm veel geld is (inclusief mezelf) maar als je het verdeeld over een heel jaar is het voor ons te doen en blijft het leuk voor zowel James als voor ons!

Ohja mijn ouders gaven ons ook altijd een pyjama, dekbed overtrek of bijvoorbeeld een badjas, iets wat we toentertijd ook daadwerkelijk nodig hadden. Dit heb ik voor James ook gedaan! Zijn winterschoenen zitten in een leuke verpakking, een potje voor de toekomst & een leuke pyjama.

Een zak vol Sinterklaascadeautjes, is dat nou echt nodig? Nee! (maar het is wel leuk!) Het is maar net wat je bent gewend, wat je kunt en waar waarde aan hecht. Ik vind het een heerlijk gevoel dat we James morgen, op onze manier, een zak vol leuke cadeautjes kunnen geven. Als we naar de speelgoedwinkel waren geweest mag je blij zijn als je een cadeautje kunt vinden voor 30,- euro, nee laat mij het maar verdelen over het gehele jaar. Het is leuk & de cadeautjes zijn er zeker niet minder om.

Ik besef me ontzettend goed dat er heel veel ouders zijn die dit niet kunnen doen voor hun kind. Hoe ga jij om met deze feestdagen? Hoe koop jij je speelgoed in? Ik ben benieuwd!

Let op, ik wil niemand voor zijn of haar hoofd stoten met dit artikel. Dit is onze aanpak en hier voelen wij ons prettig bij. Jij kan dit wellicht anders zien, dat mag en kan! Ik ben juist benieuwd naar jullie aanpak/mening.