Met je baby naar de osteopaat
Mama &zo

Mijn ervaring met je baby naar osteopaat (deel1)

Een vastritueel worp zijn vruchten af!

De eerste twee maanden had James moeite met slapen, achteraf kwam dit omdat hij meer melk nodig had. Wij hadden dit niet door omdat we donormelk aan hem gaven. Een grote les voor de volgende keer! De ene moedermelk is natuurlijk vetter dan de andere en daar hadden we meer rekening mee moeten houden. Gelukkig hadden we dit op tijd dor en sliep hij vanaf zijn derde maand de nacht netjes door in zijn eigen bedje.

We hadden een vastritueel en we waren blij dat James het zo goed deed want dan hadden wij de avond lekker samen op de bank. Het is natuurlijk fantastisch om met je kindje te knuffelen maar je hebt ook nog een relatie te onderhouden. Dit ging dus ideaal.

James ging steeds slechter slapen.

Helaas werd James verkouden en vanaf die tijd sliep hij de nachten niet meer door. Het was geen drama want met af en toe naar zijn bedje lopen voor zijn fiepje aan te geven is natuurlijk niks mis. De verkoudheid liep over in een longontsteking waardoor hij nog lang met twee buffers rondliep. Super sneu en logisch dat hij daardoor slechter ging slapen.

Toen zijn verkoudheid en longontsteking verdween bleef hij slechter slapen. We hebben er werkelijk alles aangedaan om James lekker te laten slapen maar niks leek te helpen. Verlatingsangst was het ook niet omdat hij in onze armen niet persè beter sliep.

Ik was zo trots op het feit dat we consequent bezig waren met zijn bedritueel, dat hij hooguit 1 a 2 keer inde nacht wakker werd voor zijn fiep en verder gewoon prima sliep. Ik werd daarom ook bang dat we dit weer zouden verpesten als we James iedere nacht bij ons lieten slapen.

Tijd voor de osteopaat!

Ik wilde absoluut niet dat James went aan het feit dat we hem nu ’s nachts uit bed halen, troosten en terug leggen. Hem laten liggen is namelijk geen optie, dat pikt hij niet en hem laten huilen wil ik ook niet omdat ik ervan overtuigd ben dat er iets aan de hand is. Maar wat? we hebben geen idee!

Mijn schoonzus is met alle drie haar baby’s naar de osteopaat geweest en volgens haar hielp dat enorm goed. Ik wilde dit ook gaan doen ondanks ik er eerlijk gezegd niet in geloofde. Een andere optie was er in mijn ogen niet dus we maakte een afspraak. Laat die osteopaat het tegendeel maar bewijzen, dacht ik!

Ik moest een drie kilometer lange vragenlijst invullen over de zwangerschap, bevalling & James. Toen we binnen kwamen begon de beste man direct met zijn behandeling. Hij maakte wat aantekeningen, vroeg ik James ops schoot wilde houden en hield James op bepaalde plekken vast. Het was doodstil, James vond er niks aan en ik wachtte op een gesprek maar het bleed doodstil.

De behandeling

Ik keek zo af en toe met een schuinoog naar Merijn die het ook vrij apart vond dat er niks meer werd verteld maar goed, James werd enorm verdrietig en uiteindelijk ging hij er gelukkig even mee rondlopen. Een enkele keer werd er gezegd: ‘Dit kost me veel kracht’. Ik begreep er niks van maar het zal er wel allemaal bijhoren?

Het uur was verstreken en volgens de osteopaat heeft James GEEN welbekende ‘blokkade’ in zijn lichaam. Er schijnt aldus deze man wat spanning in zijn schedel te zitten wat kan komen door de oorontsteking die hij heeft gehad.

Hij wilde ons over twee weken nog eens zien en was benieuwd hoe het dan gesteld was met de nachten van James. Oké, hij heeft wat gevoeld en geduwd op mijn kind en dat moet ervoor zorgen dat hij weer gaat doorslapen? Het zal wel.

De slechtste nacht ooit.. het hielp dus niks? of toch wel?

Die nacht was het de slechtste nacht ooit dus de moed zakte dus in mijn schoenen maar het is blijkbaar zo dat het eerst verergerd waarna het dan beter wordt en inderdaad de afgelopen nacht ging prima.. James heeft heerlijk doorgeslapen.

Toeval of heeft het gewerkt? Ik heb geen idee! Ik vond het in ieder geval erg indrukwekkend hoe deze man tewerk ging en we gaan ook zeker naar de volgende afspraak om te kijken of hij nog iets kan doen.

Zijn jullie ooit met je baby naar een osteopaat geweest? (of voor jezelf?) ik ben benieuwd wat jullie ervaring is! Dit verhaal wordt vervolgt en kun je hier lezen. 

(Visited 2.345 times, 1 visits today)

Vorig artikel Volgend artikel

You Might Also Like

5 Reacties

  • Reageer Ingrid 25 februari 2016 om 07:09

    Nou toevallig om dit nu te lezen, we zijn gisteravond naar osteopaat geweest. Onze kleine baby was sinds 4 dagen super onrustig en bijna ontroostbaar, het zou ook het beruchte eerste sprongetje kunnen zijn. Maar het was zo zielig… Je verhaal over het vertrouwen/wat ze precies doen e.d. herken ik inderdaad. (haha)
    Maaaaar Er zat een kleine/lichte blokkade rechts in haar nek en links bij haar bekken. Dit ZOU wellicht de klachten kunnen veroorzaken (vaak de hik, krampjes en misschien nu op zijn tijd ook wel buik/hoofdpijn) en daardoor dus het onverklaarbar huilen sinds 3/4 dagen. Jammer dat ze dat niet even kunnen zeggen dan hè, die kleintjes. Maarja hij wist ook niet 100% zeker of dat het probleem is. Aangezien ze daar eerst nooit last van had, het de dag zelf natuurlijk al een stuk beter ging Hij heeft het in iedergeval behandeld en maandag moeten we nog eens terug. Het feit dat ze rechts de blokkade in haar nek heeft zou ook de lichte voorkeurhouding kunnen verklaren.. (ga maar eens na wat je zelf doet met (spier)pijn, je gaat naar de pijn toe)
    Er zullen niet veel behandeling nodig zijn. Gelukkig?

    Toch wel blij dat ik ben gegaan, ondanks dat hij ook niet kon zeggen of dit het gene was wat de klachten veroorzaakte of toch een beruchte éérste sprongetje waar ze volgens de lijn in kan zitten. We zien het wel..

    Vanacht echter wel een nacht van 22.30-6.30 geslapen..niet verkeerd voor een baby van 6.5week… (Voorheen was dat vaak tot ongeveer 5.00 en tijdens de onrustige dagen kwam ze ook snachts rond 3 een keer)

    • Reageer Lonnekedewin 25 februari 2016 om 12:20

      Oh ja dat is inderdaad toevallig! Was bij jullie de eerste nacht niet extra vervelend? Fijn dat de osteopaat iets voor haar heeft kunnen doen en natuurlijk ook voor jullie want die gebroken nachten kunnen je echt opbreken! Dan wil je inderdaad even dat ze gewoon kunnen vertellen wat het probleem is!

      Bij James vond hij geen blokkades, dus dat vond ik ook wel fijn om te horen omdat hij dat makkelijk had kunnen zeggen zodat we nog vaker hadden moeten komen dus daar was hij wel eerlijk in. Wij moeten ook nog maar een keertje komen en de zorgverzekering dekt de helft dus daar ben ik ook wel blij om!

      Die nachten zijn zeker niet om te klagen voor zo’n kleintje, wat schattig zeg! Geniet er maar van, James wordt zo snel groot 🙁

  • Reageer Wendy 1 maart 2016 om 22:07

    Onze kleine vent is met 35 weken geboren met vacuumpomp.
    Met 37 weken kwam hij thuis! Zo blij als we waren, zo snel verdween dat weer. Na 9 dagen thuis zijn kwam hij weer in het ziekenhuis te liggen.
    Conclussie was verborgen reflux.
    Goed mee te dealen dus na 9 dagen ziekenhuis vol goede moed naar huis toe.
    We bleven een onrustige huilbaby houden en wisten dat er iets was, maar konden onze vinger er niet op leggen.
    Vele in onze omgeving adviseerde een osteopaat, dus daar gingen we dan. Met een klein hummeltje wat verzoop in de maxicosi stapte we de behandelkamer binnen. Daar stond een man van ongeveer 2 meter met handen zo groot daar verdween ons ventje in.
    Hij begon ook gelijk met behandelen en legde zijn handen om zijn hoofd. Ik heb onze kleine nog nooit zo hard horen huilen.
    Uiteindelijk hebben we 3 behandelingen nodig gehad om zijn lijfje weer op de rit te krijgen.
    Conclusie was dat de overgangen van zijn darmen verkrampt waren en daardoor de obstipatie kwam, zijn hersenvlies wat door loopt tot aan zijn staartbeentje onder enorme spanning stond. Dit kwam door de vacuumpomp.
    Tevens adviseerde hij ons om eens op zijn voedingen te letten en over te stappen naar andere voeding, omdat hij mogelijke koemelk intollerantie vermoede.
    Uiteindelijk na 3 behandelingen en overstappen naar andere voeding hebben wij een blij ventje! Na een provocatietest is er inderdaad koemelkallergie uitgekomen.
    Wij zijn heel blij dat we gegaan zijn en raden het iedereen aan die iets heeft waar hij/zij de vinger niet op kunnen leggen.
    En inderdaad wordt het na een behandeling vaak erger voordat het beter gaat. Het lijfje moet wennen aan de nieuwe stand of behandeling.
    Uiteindelijk komt het allemaal goed en worden ze allemaal groot!
    Succes met James (leuke naam trouwens)!

    • Reageer Lonnekedewin 1 maart 2016 om 22:19

      Hallo Wendy, wat leuk dat je reageert en jouw ervaring wil delen. Je zegt het precies goed, ik wist en voelde aan alles dat er ook daadwerkelijk iets aan de hand was maar als je alle ‘normale’ handelingen al hebt uit geprobeerd en niets hielp, moet je toch andere stappen ondernemen. Althans, dat deden wij en vele met ons.. zoals jullie hebben er kennelijk toch baad bij! Geweldig dat het nu goed gaat met jullie kleine vent en er passende voeding is gekomen waardoor hij zich fijner voelt.
      Wij moeten over een week weer naar de osteopaat, ik ben erg benieuwd maar ik vind dat James nu al geweldig slaapt vergeleken met een paar weken terug.

      Is het nu zo dat het bij de tweede en eventuele derde behandeling, ook nog erger wordt bij de baby of is dat slechts de eerste keer?

  • Reageer Joyce 3 maart 2016 om 18:58

    Hier met ons meisje van toen 3 maanden naar de osteopaat geweest vanwege een voorkeurshouding. En de voorkeurshouding Is daardoor een stuk verminderd.
    Voor mezelf ben ik ook geweest voor onze kinderwens (afhankelijk van icsi). De eerste poging was mislukt en ik had zoiets van ‘baat het niet dan schaadt het niet’. De 2e poging heeft ze m’n baarmoeder (inwendig en uitwendig) behandeld. En warempel de 2e poging was raak.
    Nu maar weer naar de osteopaat voor een volgende icsi poging voor een broertje/zusje.

  • Laat een antwoord achter aan Lonnekedewin Annuleer reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.