Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Dit artikel is geschreven door Lisa, mijn meisje. 

De kerstboom was een ramp.

De feestdagen zijn voorbij gevlogen. Het was voor mij de eerste keer Sinterklaas en Kerst vieren met een vrouw met een kind én een grotere familie dan ik gewend ben. Ik doe al jaren niks meer aan Sinterklaas dan behalve af en toe een dagje mee doen als zwarte Piet. Geweldig om al die blije kinderkoppies te zien!

James had er zin in en op de peuterspeelzaal werd daar veel aandacht aanbesteed. Wij hoorde hele verhalen over de boot met piet en Sinterklaas maar natuurlijk vooral de pepernoten. James heeft genoten en is flink verwend. Ik werd ontzettend blij van het feit dat hij zo genoot van alle cadeautjes en het snoepgoed.

Sinterklaas kreeg het koud en vertrok al snel weer naar Spanje. Alles moest opgeruid worden en 6 december stond er een veel te grote kerstboom in ons huis. Hier hebben we ons een beetje op verkeken, kijk de video maar die wij hebben gemaakt. Bloed zweet en tranen!

De eerste kerst zonder James voor Lonneke.

24 december zijn wij samen met James naar de kindermis geweest in de kerk. Hij vond het prachtig en keek zijn ogen uit naar de kinderen die zongen en naar alle mooie beelden in de kerk. Na de kindermis op naar huis en samen met James op bed gelegd, vervolgens op de bank geploft om All you need is love te kijken. Dat was genieten samen!

De eerste kerstdag waren we samen. Het was voor Lonneke de eerste kerstdag dat zij James niet had dus dat was even wennen. James ging met papa naar zijn familie toe maar ’s avonds hebben we met z’n alle gegeten en daarna nog een bordspel gedaan.

De tweede kerstdag voor het eerst bij mijn schoonfamilie. Ik keek hier enorm na alle verhalen die ik heb gehoord van de familie. Iedereen was erbij, broer en schoonzus uit Amerika niet en ik hoop ze snel te ontmoeten.

We hebben gezellig geluncht, gezellig en druk met alle kinderen die rondhuppelen en alle ouders die kletsen met elkaar en vooral veel lachen. Het was tijd om een frisse neus te halen. Niet zomaar een frisse neus maar doormiddel van een spel. Iedereen deed mee met Jachtseizoen. Een soort politie- boefjesachtigspel. Google maar!

Feestdagen vieren met een vrouw en een kind.

Lonneke was met haar team de boef en wij moesten hen met verschillende teams gaan zoeken. Wat een spanning. Rennen, springen en bespieden maar helaas leverde dat niets op. Lonneke was veel te slim en zij wonnen het spel. (sorry schatje, dit typ ik even bij het inplannen van je blog! 😉

Eenmaal thuis heeft de oudste broer van Lonneke een heerlijke maaltijd bereid en hebben we gezellig met de hele familie gegeten. Na het eten was het tijd voor cadeautjes. De kinderen moesten cadeautjes uitpakken met een winterjas, sjaal en handschoenen aan. Dat was een groot feest!

Toen het gros van de kinderen op bed lagen was het tijd voor een spel voor de volwassenen. Een gevecht om cadeautjes, dobbelen, doorschuiven, ruilen dus we hadden heel wat lol met elkaar. Een geweldig eerste kerst bij mijn schoonouders om op terug te kijken.

Oud & nieuw hadden we iets anders van gehoopt. Er heerst al enkele weken buikgroep maar wij, Lon en ik, bleven buiten schot. Tot oud & nieuw, toen kreeg ze enorm veel buikpijn. Geen Crohn, dacht ik bij mezelf.

Het was een fijne avond maar we hadden er iets anders van verwacht. Lon had zoveel buikpijn dat ze meer op het toilet zat dan dat ze erbij was. Het nieuwe jaar luidde we in met een lach en een traan. Ziek het oude jaar uit en het nieuwe jaar in, is niet tof. We maken er het beste van samen en ik hoop dat ze zich snel beter voelt.

Ik heb respect voor haar hoe sterk ze is en hoe hoog haar pijngrens is. Hoeveel pijn ze ook heeft ze vecht tot dat ze écht niet meer kan. Samen uit samen thuis en volgende jaar een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

Het was een geweldige maand vol feestdagen en nieuwe indrukken. Ik heb er van genoten!