Pijn is voor iedereen anders.
Iedereen die weleens in het ziekenhuis komt voor een mankement, aandoening, klacht of onderzoek komt hoe dan ook in aanraking met de volgende vraag: ‘Wat is uw pijnscore?’
De pijnscore is belangrijk voor de verpleging en de artsen. Zij kunnen aan de hand van je pijnscore bepalen of en hoeveel pijnstillers je nodig hebt. Als je een langere tijd in het ziekenhuis ligt wordt het minimaal twee keer per dag gevraagd.
Pijn is voor iedereen anders en het is voor patiƫnten lastig om een cijfer te geven aan de heftigheid (of niet) van je pijn. Ik begrijp dat deze vraag gesteld wordt. Het maakt uiteindelijk niet uit dat mijn twee voor jou een tien kan zijn. Het punt is alleen dat ik dan geen pijnstillers krijg en jij wel.
Je kunt nooit een verkeerde pijnscore doorgeven!
Je hebt dit zelf in de hand en geloof me, als je vaker in het ziekenhuis moet zijn en je bent chronisch ziek dan leer je met dit soort vragen omgaan. Ik ben er later achtergekomen dat je pijnscores worden vastgelegd in je medisch dossier. Althans, dit is bij mij het geval maar dat komt wellicht om dat ik chronisch ziek ben. Dit is in ieder geval handig voor jezelf maar vooral voor je artsen om jouw pijnklachten te vergelijken met een vorig ziekenhuisbezoek.
Het is dan vooral handig als je met dezelfde klachten naar het ziekenhuis gaat. Een gebroken achillespees heeft weinig te maken met de pijnscores die je aangeeft als je een actieve Crohn hebt. Ik neem aan dat dit ook duidelijk is voor de artsen in het ziekenhuis š
Een ding scheelt je kunt je pijnscore nooit verkeerd doorgeven. Het is een persoonlijke ervaring en een moment opname. Als je chronisch ziek bent dan wordt je gebombardeerd met deze vragen en dat liet mij nadenken over mijn persoonlijke pijnschaal. Ik ben inmiddels een ervaren patiƫnt. Als ze hierin medailles zouden uitreiken had ik er een gratis een nek- hernia bijgekregen!
De pijnschaal in het ziekenhuis!
Het nadeel van mijn pijnschaal is dat ik altijd pijn heb. Ik sta er mee op en ga er ’s avonds weer mee naar bed. Als je iedere dag pijn hebt dan weet je op een gegeven moment, hoe apart ook, niet meer hoe het is om zonder pijn te leven. Het is een soort gewenning en je probeert foefjes te ontwikkelen om hiermee om te gaan. Ik heb dit precies hetzelfde. Als mijn Crohn actief is en ik moet een sprintje trekken om het toilet te halen, dan zit ik helemaal in elkaar gedoken op de wc terwijl ik mijn buik met mijn handen vastpak. Dit is iets wat ik in de afgelopen jaren heb ontwikkeld en wat voor mij op dat moment kennelijk werkt.
Dit is lastig wat betreft de pijnschaal want je hebt pijn maar dit heb je normaalgesproken ook, neem je dit dan mee in je pijnschaal of niet? Ik doe het niet. Ik geef pijnscore aan op ‘andere/nieuwe/heftigere’ pijnen die anders zijn dan waar ik dagelijks mee kamp. Als ik dit niet zou doen, zou ik het iedere dag een vijf geven maar dan is er nauwelijks ruimte voor heftige pijn, heftigere pijn of extreme pijn.
In het ziekenhuis wordt de pijnschaal meestal uitgelegd. Dit verhelderd de zaak iets:
- Als je geen pijn hebt, is het vanzelfsprekend een 0
- Als je weinig pijn hebt tussen 1 en vier
- Als je veel pijn hebt tussen de 7 en 10
Ik kan mezelf redelijk vinden in deze pijnschaal hoewel ik een tien wƩl heel extreem vind. Bij mijn eerste ziekenhuisopname was het een tien maar dit kon ik op dat moment niet uitspreken, zo ziek was ik toen.
Wat vind jij van de pijnschaal? Laat het weten in de comments ik ben benieuwd naar jullie mening!
Geen reacties